Bilmelisin Diye Yazdım En Sesli Sevdamsın Benim
Bilmezsin sen:yıldızlar kayardı her gece saçlarıma!kimseler görsün
istemezdim düşlerimde sabahladığını...O yüzden en büyük korkum olurdu talan
edilmesi düşlerimin, çaresiz kalmışlığım olurdu yalnızlığım,
kimsesizliğim...
Yıkılmaya yüz tutmuş köprülerden geçerdi en ağır sevdalarım. hep
içimde yıkılma korkusu, hep göçük altında sessiz çığlıklarım olurdu en sesli
sevdalarım.İçimde kopanlar ruhumun iç gıcırdatan yalnızlığı değildi, bunca
ağırlığı göğüslemiş olmanın yorgunluğu vardı üzerimde.Sesli sevdalarımın
sessiz çığlıkları tırmalar kulaklarımı, can yakar her seferinde külleri
uçuşmayan.Geceler örtemiyor içimdeki yangının dışa vuran anlamsızlığını.Hep
yüzükoyun sevdalarda buluyorum kendimi, o yüzden sıkıştırıyor göğüs kafesim,
sımsıcak ellerime susamış yüreğimi...
Darmadağın oluyorum düşlerime daldığında, hiç birşey oluyorum
yanında, yokluğundaysa herşey...
Sevgiler büyütüyorum içimde sana, en büyük sevdamdan daha büyük kalıyorsun
yanımda, hep biraz daha fazla aşk, hep biraz daha fazla yoğunluk var mayanda
ve tututluyorum ben sana aşkın en koyu kıvamında.Sen bilmezsin!Ya
dipteyimdir yada tavan yapar sevgilerim, o yüzden çok ses çıkartır aşklarım,
yüksekliği kadar sancılıdır benim sevdalarım ki seni paylaşmak yine de acı
veriyor bana;doğan güneşle, saçlarına değen rüzgarla, dudaklarına değen bir
fincanla, belkide yalnızlığınla!
Kim bilir? Anlamsız kuru gürültüler büyütüyorumdur sevdana dair,
anlamsız şarkılar besteliyorum, şiirler yazıyorum sana, en büyük en ateşli
sevdama...
Hasretler zorluyor yalnızlığımı dayanamıyorum, o yüzden geliyorum
bak;üzerimde en süslü sevgilerim var, en can alıcı hasretlerim, sana
biriktirdiğim milyonlarca öpücüklerim...
Bekle beni çok yakınındayım, uzat elini sol tarafına ve dinle;
duydukların,sana koşan ayak seslerim..
BİLMELİSİN DİYE YAZDIM EN SESLİ SEVDAMSIN BENİM....
Bilmezsin sen:yıldızlar kayardı her gece saçlarıma!kimseler görsün
istemezdim düşlerimde sabahladığını...O yüzden en büyük korkum olurdu talan
edilmesi düşlerimin, çaresiz kalmışlığım olurdu yalnızlığım,
kimsesizliğim...
Yıkılmaya yüz tutmuş köprülerden geçerdi en ağır sevdalarım. hep
içimde yıkılma korkusu, hep göçük altında sessiz çığlıklarım olurdu en sesli
sevdalarım.İçimde kopanlar ruhumun iç gıcırdatan yalnızlığı değildi, bunca
ağırlığı göğüslemiş olmanın yorgunluğu vardı üzerimde.Sesli sevdalarımın
sessiz çığlıkları tırmalar kulaklarımı, can yakar her seferinde külleri
uçuşmayan.Geceler örtemiyor içimdeki yangının dışa vuran anlamsızlığını.Hep
yüzükoyun sevdalarda buluyorum kendimi, o yüzden sıkıştırıyor göğüs kafesim,
sımsıcak ellerime susamış yüreğimi...
Darmadağın oluyorum düşlerime daldığında, hiç birşey oluyorum
yanında, yokluğundaysa herşey...
Sevgiler büyütüyorum içimde sana, en büyük sevdamdan daha büyük kalıyorsun
yanımda, hep biraz daha fazla aşk, hep biraz daha fazla yoğunluk var mayanda
ve tututluyorum ben sana aşkın en koyu kıvamında.Sen bilmezsin!Ya
dipteyimdir yada tavan yapar sevgilerim, o yüzden çok ses çıkartır aşklarım,
yüksekliği kadar sancılıdır benim sevdalarım ki seni paylaşmak yine de acı
veriyor bana;doğan güneşle, saçlarına değen rüzgarla, dudaklarına değen bir
fincanla, belkide yalnızlığınla!
Kim bilir? Anlamsız kuru gürültüler büyütüyorumdur sevdana dair,
anlamsız şarkılar besteliyorum, şiirler yazıyorum sana, en büyük en ateşli
sevdama...
Hasretler zorluyor yalnızlığımı dayanamıyorum, o yüzden geliyorum
bak;üzerimde en süslü sevgilerim var, en can alıcı hasretlerim, sana
biriktirdiğim milyonlarca öpücüklerim...
Bekle beni çok yakınındayım, uzat elini sol tarafına ve dinle;
duydukların,sana koşan ayak seslerim..
BİLMELİSİN DİYE YAZDIM EN SESLİ SEVDAMSIN BENİM....