Her şey bitti" deyişin çınlıyor kulaklarımda. Nasıl acı bir söz bu... Dayanmak kolay mı sanıyorsun? Sensizliği yaşamak, sana dokunmak varken, boş hayallerle avunmak dayanılır mı sanıyorsun?
Seni sevdim ben. Delice bir tutkuyla, delice bir sevdayla bağlandım sana. Kimi zaman sevdam, benliğimi de mantığımı da yıkıp geçti. İşte o anlarda kaybettim kendimi.
Üzdüm seni, biliyorum. Gereksiz kaprislerim, gereksiz kıskançlıklarım yüzünden bitti bu sevda. Oysa bu aşkı dolu dolu, dibine kadar yaşamak vardı. Ah ben... Ah aptal kafam... Ne vardı herkesi bu aşkın içine karıştıracak... Ne vardı bir anlık öfkeye yenilip sana zarar verecek şeyler yapmak...
Sana dünyanın bütün çiçeklerini getirsem affeder misin beni? Önünde diz çöküp sabahlara kadar yalvarsam, sen sevdiğimi bu kentin her kaldırım taşına yazsam affeder misin? Son kez söz versem sana, seni üzmeyeceğim diye yeniden kabul eder misin beni
Dedim ya hata bende... Güvenmeliydim sana. Bunun acısını içimde hissediyorum şimdi. Kendime inanamıyorum bunları nasıl yaptım diye.. "Her şey bitti" dediğinden beri inan bana yaşamıyorum sanki. Yaptığım hiçbir şeyden zevk almıyorum. Sen yoksan ben olmuşum bu hayatta ne yarar ki?
Bu kadar kolay değil gülüm bizim aşkımız. Bu kadar kolay bitmemeli. Bu kez inan bana, tutacağım sözümü. Tutmazsam, ellerinle parçala beni.
Al yüreğimi ez, göm toprağın altına. Hak etmişim demektir. Ama bil ki, öldürsen bile bitmeyecek benim aşkım. Senden asla vazgeçmeyeceğim.
Şimdi karar senin. Ya kabul et beni, bu dünyayı senin için cennete çevireyim ya da "Öldür" beni. Çünkü "Hayır" dersen, yaşayan bir ölüden farkım olmayacak.
Haydi sevgilim, tut elimden. Hayata döndür bu aptalı. Sana bir daha ağzıma bile almayacağıma yemin ettiğim o sözleri söyleyen bu adamı affet artık...
Seni sevdim, seviyorum ve hep seveceğim.
Seni sevdim ben. Delice bir tutkuyla, delice bir sevdayla bağlandım sana. Kimi zaman sevdam, benliğimi de mantığımı da yıkıp geçti. İşte o anlarda kaybettim kendimi.
Üzdüm seni, biliyorum. Gereksiz kaprislerim, gereksiz kıskançlıklarım yüzünden bitti bu sevda. Oysa bu aşkı dolu dolu, dibine kadar yaşamak vardı. Ah ben... Ah aptal kafam... Ne vardı herkesi bu aşkın içine karıştıracak... Ne vardı bir anlık öfkeye yenilip sana zarar verecek şeyler yapmak...
Sana dünyanın bütün çiçeklerini getirsem affeder misin beni? Önünde diz çöküp sabahlara kadar yalvarsam, sen sevdiğimi bu kentin her kaldırım taşına yazsam affeder misin? Son kez söz versem sana, seni üzmeyeceğim diye yeniden kabul eder misin beni
Dedim ya hata bende... Güvenmeliydim sana. Bunun acısını içimde hissediyorum şimdi. Kendime inanamıyorum bunları nasıl yaptım diye.. "Her şey bitti" dediğinden beri inan bana yaşamıyorum sanki. Yaptığım hiçbir şeyden zevk almıyorum. Sen yoksan ben olmuşum bu hayatta ne yarar ki?
Bu kadar kolay değil gülüm bizim aşkımız. Bu kadar kolay bitmemeli. Bu kez inan bana, tutacağım sözümü. Tutmazsam, ellerinle parçala beni.
Al yüreğimi ez, göm toprağın altına. Hak etmişim demektir. Ama bil ki, öldürsen bile bitmeyecek benim aşkım. Senden asla vazgeçmeyeceğim.
Şimdi karar senin. Ya kabul et beni, bu dünyayı senin için cennete çevireyim ya da "Öldür" beni. Çünkü "Hayır" dersen, yaşayan bir ölüden farkım olmayacak.
Haydi sevgilim, tut elimden. Hayata döndür bu aptalı. Sana bir daha ağzıma bile almayacağıma yemin ettiğim o sözleri söyleyen bu adamı affet artık...
Seni sevdim, seviyorum ve hep seveceğim.