Uzaklar
içimde tanımadığım iklimlere akıp gidenderin bir ırmaktır artık.
Her akşam hüznünü kuşanır gözlerim
sığınır uzaklara…Ben ki
hep uzak yolculuklara yüklerim sevda düşlerimihep yarınlara ertelerim.
Yarınların ne getireceğini bilmeden...
Yokum artık yokumsayın
boşuna aramayın benidalgalı bir denizde kırık bir tekneyim şimdi.
Bir sevdam kaldı ardımdan
bir de ayak izlerim sokaklarda…
Ben
ben ki varılmayan uzak mavi yolculukların yolcusu…Maviydi hayat rengim...
Sensiz geçirdiğim senli günlerde
uçuk mavileri rafa kaldırdım
mavi yelpazemden...
Gri lacivert arası gidip gelmelerde günler...
Belki de sonbahar renklerini seçerim kendime artık...
Huzurun anlamı kalmadı nasılsa...
Hüznün tonuysa griyi çoktan aştı...
mile2: