Bir masal vardı küçük bir kızken dinlemekten hiç bıkmadığım…
“ yoksul köylü kızı hayatı boyunca onu tüm kötülüklerden koruyacak her şeyden çok sevecek biri olduğuna bir gün mutlaka karşılaşacaklarına inanıyor. Ve kasabaya indiği bir gün O’na rastlıyor. Ne adını biliyor bu gencin ne de nerede yaşadığını ama hep beklediği kişinin gerçek aşkının O olduğunu onunla göz göze geldiğinde kalbinin yerinden çıkmaya çalışırı gibi atışından anlıyor (tıpkı seni gördüğümde olduğu gibi) o bakışlarda yaşadığı heyecanı unutmuyor ama o genci de bir daha göremiyor. Tekrar onu bulma görme ümidiyle bekleyerek hayatı son buluyor…”
Bana öyle güzel sevgi dolu bakıyorsun ki
koskocaman bir dünya gözlerin
O sensin biliyorum
benim masalımın kahramanı…
hayatımın sonuna kadar sadece senin sevgi dolu gözlerindeki dünyayı görebilsem…
Bu da bizim masalımız olsun mu?
Sonu mutlu biten hatta bir sonu olmayan nasıl başlayacağına ve devam edeceğine birlikte karar vereceğimiz ……
01.12.2008
02:20
