Onu sevdim.. Sadece onu sevdim" diye fısıldadım
Tanrı irkildi tüm haşmetiyle
Alev alev gözleri süzdü beni
Zavallı ruhumu,
"Öylesine kıymetliydi, sevilmeliydi, sevmeliydim"...
Hiddetlendi ve gölgesi kapladı
Minicik evreni.
"Neden!?!" diye gürledi
"Neden ruhunu feda ediyosun?"
"Bir nedeni yok" dedim
Sesimi daha da yükselterek,
Gözlerinin içine baktım
"Çünkü sadece onu sevdim,
Sadece onu sevmek istedim"...
Ve gözyaşları aktı
Nice evren boğuldu o gözyaşlarında.
Vermek.. Bir insan neler verebilir sevdiğine?.. Sevdiği uğruna?.. Ben sana neler verebilir(d)im?.. Sen istemeden?
Ben sana hayat verebilirim.. Nefes olup ciğerlerine dolabilirim, coşku olup damarlarında akan kana karışabilir(d)im.
Ben sana mutluluk verebilirim.. Yüzündeki en büyük gülücük, hatırlayabileceğin en keyifli anı, içini kıpır kıpır eden eşsiz melodi, ayaklarını yerden kesen adam olabilir(d)im.
Ben sana hüzün verebilirim.. Yanında olamadığında özlediğin, dokunamadığında yanıp tutuştuğun, her bir saç telinin okşanmak uğruna titrediği, özlerken burnunu sızlatan ve yüreğini acıtan adam olabilir(d)im.
Ben sana sürpriz olabilirim.. Sana en güzel şiiri yazabilen, sevişmenin en coşkulu anında sana şarkılar söyleyebilen, yıllar sonra iki cümlen sayesinde unuttuğu gözyaşlarına yeniden kavuşabilen, en beklenmedik anda seni kendine çağıran adam olabilir(d)im.
Ben sana SEVDA verebilirim.. Yakıp-yıkan türden değil de yıldızları ayaklarını dibine seren, seni en güzel hayaline davet eden, uğruna aklına gelmeyecek şeyleri bir kenara itebilen, senin için Tanrı'ya meydan okuyabilecek, seni SEVEBİLECEK bir adam olabilir(d)im.
Ben sana hayat verebilirim.. Hayır, bu sefer bahsettiğim başka hayat.. Ben sana, ikimizden doğacak yeni bir hayat, senin ve benim yarılarımızın tamamlayacağı bir bütünü, yeni bir can'ı verebilir(d)im.
Gücüm, Tanrı'ya meydan okumaya yetse bile, her şeye yetmez elbette..
Ben sana acı veremem.. Ben acıyı bilirim kadınım, hem senden fazla. Vücudumun yarısı yanmışken bana acıyı sormazsın herhalde. Etimi canlı canlı doğrarlarken bana izletmiş olduklarını düşünürsen, sana acıyı anlatmam gerekmez sanırım. Sevda mı? Sevdanın acısı mı? Hangisini anlatayım sana?
Ben sana ölümü veremem.. Ben ölüm oldum; sen bilmezsim, bilemezsin. Belki başkalarına evet, ama sana ölümü veremem. Sorma daha da neden veya nasıl.
Ne seni acıtabilirim, ne de senin uğruna acı çektiğimi söylerim sana. Ne ölüm sunarım sana, ne de senin uğruna öldüğümü bilirsin.
Çünkü biliyorum; öyle yufka yüreklisin ki, ben acı çekmeyeyim veya ben ölmeyeyim diye beni sevmeden bile sarılırsın bana.. Ki gerçek ölüm odur! O, ruhumu bile yokeder! Ben sana öylesine bir eziyet olmam, olamam. Bırakırım, senin ruhun özgür kalsın en azından.. Benimkisi yok olsa bile. Sen anlayamazsın bunu, bilemezsin kadınım.. Ne çektiğim acıları, ne senin uğruna ölmekte olduğumu.. Ne de böylesine kendini gerçek bir sevda için kurban edişi.. GERÇEK SEVDA İÇİN. Bana acıdan, acımaktan bahsetme o yüzden.
Anlamanı beklemiyorum beni; Tanrı'nın dahi anlayacağını sanmıyorum. Senden dolayı, senin için göze aldığım günahlardan dolayı Tanrı'nın beni duyup anladığını sanmıştım; ama görmekteyim ki ne O duymuş beni, ne de sen. Varsın olsun.
Ben sana acı veremem, ama seni acılarına elimle teslim de edemem.. Kıymetim olmadığını anladım, sen söyledin. Uğruna evrenler feda ettim, sen sana en büyük acıyı verenleri feda edemedin. Helal-i hoş olsun.
Sana artık sorular sormayacağım.. Hem de hiç.. Sen soruları sevmiyorsun KADINIM. Sana kadınım diyorum ve hep öyle diyeceğim, sen duymasan da, duymak istemesen de. Çünkü sen her şeyi anlıyorsun sana acı verdiği müddetçe; bir tek sana sevgisini ŞARTSIZ sunanı anlamak istemiyorsun; canın sağolsun. Bir ruhu yokettin, istersen helal olsun o da sana.
Zaten yanıt vermeyi de sevmiyorsun. Verdiğin yanıtlar da beni sadece öldürüyor. Bunca sevdaya yazık ediyor diyeceğim dilim varsa. Ben Tanrı'ya meydan okuyabiliyorum, ama sana acı veren kalleşlere meydan okuyamıyorum; sayende. Bir o kadar kıymetli olamıyorum, senin için yıldızlarla boğuşabilirken. Gel gör ki sana acı verenlere ölüm verebilirim ama sen gene üzülürsün onlar için ve karşılığında benim ruhumu ateşe atarsın düşünmeden. Ne kıymetmiş.. Ne kıymetliymiş acı vermek.. Ben yapamam sana bunu. Sen istesen bile.
İstersen her paragraf sonundaki (d)'yi kaldırabilirsin.. Ama gerçekten istersen. İstemezsen, gerçekten istemiyorsan söyle bana.. Ya sev beni, ya bırak Tanrı adına öleyim; böyle yaşamaktansa. Çünkü bu yürekte ne başka sevdaya, ne başka ölüme yer kalmadı. Seninkinin aksine.
alıntı....
