Karaca, sanatçı bir ailenin çocuğu olmanın avantajını çok iyi değerlendirerek sanatla iç içe büyüdü. Cem Karaca müzik hayatının ilk bölümünde Anadolu'nun müziğinden bihaber bir şekilde, ilk grupları olan [b]Jaguarlar ve Dinamitlerle Rock'n'Roll tarzı çalışmalar yapıyordu. O dönemdeki en büyük destekçişi İlhami Gencer'di.
İlk evliliğinden kısa bir süre sonra askere giden Karaca'nın hayatı askerliği sırasında bir anlamda değişti. Bir yandan eşinin hasretini çekerken diğer yandan da Anadolu'nun ilkokul kitaplarında anlatıldığı gibi olmadığını farkeden Karaca, asker arkadaşının çaldığı bağlama sayesinde bir zamanlar ilkel ve sıkıcı bulduğu müziğin kendi duygularını anlattığını keşfetti.
1967 yılında askerlik dönüşü Apaşlar grubuna katılan Karaca ve grubu, Hürriyet'in düzenlediği Altın Mikrofon yarışmasında "Emrah" isimli parçalayla ikinci oldu ve yarışmanın getirdiği şevkle batı müziği ile doğu müziğini sentezleme çabasına girerek bu yönde şarkılar üretmeye başladı.
Resimdeki Gözyaşları isimli parçayla büyük başarı elde eden Karaca ve grubu Apaşlar'la Almanyada Ferdy Klein orkestrasını'da yanına alarak parçalar kaydetdiler. Cem Karaca'nın Apaşlar'la olan beraberliği 1969'un sonlarına kadar sürdü.
Grupta gitarist Mehmet Soyarslan ve Cem Karaca arasındaki anlaşmazlıklar had safhaya çıkınca Cem Karaca gruptan ayrıldı. Cem Karaca Apaşlar grubunun basçısı Seyhan Karabay ile birlikte Kardaşlar grubunu kurdu. Bu sıralarda Cem Karaca Almanya'ya giderek Ferdy Klein Orkestrasıyla 4 tane 45lik doldurdu. Amacı yeni grubuna ekipman alabilmek ve maddi sıkıntı yaşamadan çalışmalar yapmaktı. Nitekim ilk 45'likleri Dadaloğlu ile büyük bir başarı elde etti. Fakat 1972 yılında Cem Karaca ve Seyhan Karabay arasındaki tartışmalar Cem Karaca ile Kardaşlar'ın yolunu ayırmasına sebep oldu. Cem Karaca, Kardaşlar grubundan ayrılıp Anadolu Pop'un güçlü sesi Moğollar'la birleşirken Kardaşlar'da Moğollar'la anlaşmış Ersen Dinleten'i gruplarına dahil etti. Bu grupla 3 45'lik çıkaran Karaca, Moğollar'ın dağılmasıyla kariyerinin en önemli dönemini yaşayacağı Dervişan grubunu kurdu.
Dervişan politik-rock yapmanın yanısıra progressive rock müziğinin Uğur Dikmen ve Oğuz Durukan sayesinde Türkiye ile tanışmasında önemli rol oynadı. Cem Karaca aynı zamanda tam anlamıyla ilk stüdyo albümünü bu grupla çıkardı: Yoksulluk Kader Olamaz.
Dervişan'ın dağılmasından sonra Edirdahan isimli grubu kuran Karaca, Safinaz adında yine iyi bir albüm yapmış olmasına rağmen eski başarısını elde edemedi. Bu albümden sonra Almanya'ya giden Cem Karaca bu ülkede 1987 yılına kadar sürgün hayatı yaşamak zorunda kaldı. Bu dönemdeki çalışmalarında sık sık gurbet acısı gibi temaları işleyen Karaca bu süre içersindeki en iyi albümünü almanca olarak çıkardı: Die Kanaken.
Yabancı düşmanlığı, Gurbetçilerin yaşamı gibi konuları işleyen Cem Karaca bu albümde ki bazı parçaların Türkçesini ilerki albümlerinde kaydetti. Die Kanaken albümünün arka kapağında kendisiyle ilgili şunlar yazılıydı: "Cem Karaca ülkesi olan Türkiye'de bir rock yıldızı. Ülkesinde 50'ye yakın 45'lik ve LP yayınlayan Karaca'nın parçalarının çoğu sosyal içerikli sözlere sahip. 1981 yılının ocak ayında Federal Almanya'da bulunduğu sırada son albümü yüzünden ülkesinde aranmaya başladı. Bunun üzerine Karaca, ülkesine geri dönmedi. Mallarına el konan şarkıcı 200 yıl hapis cezasına çarptırıldı ve 1983 yılında da Türk vatandaşlığından çıkarıldı. Almanya'da daha çok Nazım Hikmet'in şiirlerini seslendirmesiyle tanınan Karaca ilk olarak 1983 yılının başlarında Almanca sözlerle ve doğu batı sentezinden oluşan bir müzikle seyirci önüne çıktı. Amacı Türkiye'de olan biteni anlatmak değil, burada olup bitenleri anlatmak ve Alman-Türk ilişkilerini düzeltmeye çalışmak. Şarkıları yabancı düşmanlığı ve ırkçılıkdan bahsediyor."
İnsanlar Gülüyordu de! Trende, vapurda, otobüste...
Yalan da olsa hoşuma gidiyor söyle! Hep Kahır . Bıktım be!Cem KARACA
Yurda döndüğü zaman Turgut Özal'ın elini öptüğü için döneklikle suçlandı. Bu dönemde çıkardığı albümler sanki ülkesine uzun yıllar sonra dönen ve kendini evinde hissetmeyen bir kişi gibi verimsizdi. 1990 ve 1992de Uğur Dikmen ve Cahit Berkay'la Yiyin Efendiler ve Nerde Kalmıştık albümleriyle birazda olsa eski Cem Karaca tadı vermeyi başardı. 1997 yılında Ağır Roman isimli filmde yıllar öncesinin hiti Resimdeki Gözyaşları Cem Karaca'ya yeniden popülerlik getirdi. 1999 yılında Bindik bir alamete... isimli albümünü Cahit Berkay, Engin Yörükoğlu, Ahmet Güvenç, Uğur Dikmen desteğiyle çıkaran Karaca, Kahpe Bizans filmi için 3 parça kaydedip, filmde ufak bir rolde yer aldı.
2000li yıllarda çeşitli şiir çalışmalarında gördüğümüz Cem Karaca, Barış Manço nun efsanevi grubu Kurtalan Ekspres'le birleşerek konserler verdi. En son olarak "Yol Arkadaşları" isimli grubuyla sahneye çıkan Cem Karaca 8 Şubat 2004'de hayata gözlerini yumdu...

Diskografi

Albümler Mahsun Kırmızıgül - Sarı Sarı 2004 (No1 Müzik) (Cem Karaca bu albümde Hayat Ne Garip isimli şarkıda Mahsun Kırmızıgül ile düet yaptı.)
Hayvan Terli 2004 (DMC)
İbrahim Sadri - Ben Sana Mecburum 2002 (Fon Müzik) (Cem Karaca bu albümde İbrahim Sadri'ye, Atilla İlhan'ın şiiri Ben Sana Mecburum'da eşlik etti.)
Gurbet Şiirleri 2001 (Fon Müzik) (Cem Karaca bu albümde Hep Kahır ve Balaçan şiirleriyle yer aldı.)
Kahpe Bizans Fim Müzikleri Dost Hakkı, Aşk-ı İlahi ve Meydan Bu Meydan Şarkıları (2000)
Kaç Yıl Geçti Aradan 1999 (Yapı Kredi Yayınları)
Bindik Bir Alamete 1999 (MajörMüzik 21550)
Ağır Roman Film Müzikleri 1997 Gözyaşı şarkısı (Sony 489251 4)
35 Yıl 35 Besteci 1993 (Raks Müzik 93.34.U.918)
Nerde Kalmistik 1992 (Marşandiz 083)
Yiyin Efendiler 1990 (Özbir 032) (Bu albümün 2. ve 3. baskılarında Kahya Yahya ve Ha Bu Diyar parçalarıda yer aldı )
Töre 1988 (Kaset Emre HE 579)
Merhaba Gençler Ve Her Zaman Genç Kalanlar 1987 (Kaset Emre 569)
Die Kanaken 1984 (LP Plane RC 0972-88375/76)
Bekle Beni 1982 (Kaset)
Hasret 1980 (Kaset Türküola 1289 LP Türküola)
Safinaz 1978 (Kalan 050) (Gönül GPLP10 CD & Kaset 1994)
Yoksulluk Kader Olamaz 1977 (Yavuz LP 1021 Dervişan)
Parka 1977 (Yavuz LP 1019)
Nem Kaldı 1975 (Yavuz LP 1012)
Cem Karaca'nın Apaşlar, Kardaşlar, Moğollar ve Ferdy Klein Orkestrası'na Teşekkürleriyle 1974 (Yavuz LP 1006)
Apaşlar-Kardaşlar 1973 (Türkofon VELP 6503)




Ödülleri

100'ün üzerinde plaket ve ödüllerden bazıları; 1967: "ALTIN MİKROFON" yarışması. Cem Karaca ve Apaşlar grubu "Emrah" adlı eserin bestesi ile birincilik ödülü.
1971: Hey dergisi. "Dadaloğlu" ile birincilik ödülü.
1972: "Hey Osgarları". Cem Karaca yılın erkek şarkıcısı.
1974: Hey dergisi. "Yılın Bestesi" yarışmasında Namus Belası ile birincilik ödülü.
1974: Demokrat İzmir. "Yılın Plağı" Namus Belası
1975: Hey dergisi. "Yılın Müzik Oskarları" Yılın Erkek Şarkıcısı ödülü
1975: Altın Kelebek Türk Batı Müziğinde "Yılın Erkek Şarkıcısı" ödülü
1975: Ses dergisi. "Yılın Batı Müziği Sanatçısı"
1976: TGS İzmir Basın. "Yılın Erkek Sanatçısı"
1976: TGS İzmir Basın. "Başarılı Plak" "Kavga" Cem Karaca/Dervişan
1977: TGS İzmir Basın. "Yılın Topluluğu" Dervişan
1977: TGS İzmir Basın. "Yılın Erkek Sanatçısı"
1990: " 4. Altın Güvercin" şarkı yarışması. Yorumcu ödülü
1990: " 4. Altın Güvercin" şarkı yarışması. "Söz Yazarı Ödülü" Kahya Yahya
1993: Raks- Popsav ve Kültür Bakanlığının düzenlediği "Türk Pop Müziğinde 35 Yıl" yılın bestesi öoülü. Namus Belası
1995: Bahçelievler belediyesi basın ödülü
1999: Avrupa Gençlik Festivali "Kuzey Yıldız"
2000: Gazeteci ve Yazarlar vakfı Çeyrek asrı aşan grur tablosu
2001: Burç FM "Onur Ödülü"




Yakınlarından...

Annesi Toto Karaca: "Cem 12 yaşında bir müzik delisi, çılgınıydı. Okula giderken sabahleyin 7:15 trenine yetişecekti. Oraya kadar giderken şarkı söyleyerek giderdi. İngilizce şarkılar söylerdi. Bütün mahalle 7:15, Cem geliyor derdi."
Erkin Koray: "Cem Karaca'nın kendine mahsus bir şarkı söyleyiş tarzı vardır ki; bence önemli olan da bu, bir şarkıcının tamamen kendine özgü bir stili oluşu. Aslında, sevgili Barış, Cem ve ben üçümüz aynı potada, aynı tencerede anılırız ama tamamen birbirimizden farklı müzik tarzlarımız var. Cem bizden, ayrı olarak daha sosyal ağırlıklı konulara yöneldi."
Mehmet Soyarslan: "Bir kitlenin aydını haline getirilmek istenen Cem Karaca'nın o havaya o etkiye kapılarak biraz daha politik, politize olmuş şarkılara ağırlık vermesi, orkestrayla Cem'in arasını açmaya başladı. Bu açılış nihayet Konya Ereğlisi'ndeki bir konserde noktalandı. Ve Cem Karaca Apaşlar ayrıldı. Cem Karaca Apaşlar ayrıldıktan kısa bir süre sonra bir yol ayrımına geldim ve sanatın bir başka dalı olan sinemaya geçmek durumunda kaldım ve sinemaya döndüm."
Uğur Dikmen: "Türkiye genelinde çok politize olmuş bir toplum vardı. Bugün biraz daha farklı. Tabii Cem'in sekiz sene ara vermesi, gelip buraya onu toparlaması on seneyi buldu. Aşağı yukarı yeni bir jenerasyon çıktı. O jenerasyonla biz "Raptiye rap rap" la tanıştık. Ki bu bizim hakiki müziğimiz değildi. Fakat "Raptiye rap rap"la bir sıcaklık oldu. Onun ışığında yavaş yavaş şu andaki rock müziğin kaosundan bıkanlar buraya gelmeye başladılar." Emrah Karaca: "1985'te babam Türkiye'ye döndü. Ondan sonra babama kavuştum diyebilirim. Ve şu anda bir baba oğul gibiyiz. Uzun süre bunun özlemini çektim. Yani bir babam olmadı. Telefonda görüşürdük, ama tabii ki bir baba ihtiyacım vardı. Ben küçükken yolda gördüğüm sakallı insanlara baba falan dermişim. Böyle garip garip olaylar başımdan geçti. Ama şimdi çok iyiyiz. Herhalde aradaki sekiz yılı telafi ettik."

[/b]