Geldim, bir esinden miydi gelişim, gidiyorum;
Size layık bir dünya bırakamadığımız için
Özür dilerim, geçmiş adına, gelecek adına
Özür dilerim, bilen adına, bilmeyen adına.
Neydi, bir düzmece miydi gördüğüm, utanıyorum;
Kış günü tabakta sıcak çorbası, okul yolunda
Giyecek paltosu, otobüse binecek parası olmayanlar,
Size layık bir yaşam yaratamadığımız için
Özür dilerim, çocuklar, özür dilerim insan adına
Özür dilerim, dalsız çiçekler, semasız kuşlar...
Çocuk kalan yüreğimle özür dilerim cümlenizden,
Size layık bir dünya bırakamadığımız için.
Geldim, bir yanılsama mıydı kalışım, gidiyorum;
Size layık bir dünyada bir ülke bırakamadığımız için
Özür dilerim, bilim adına, bilinç adına...
Özür dilerim emek sahibi çalışkan neslim adına.
Neydi kentlerde gördüğüm, utanıyorum
Gökdelenlerle yarışan apartmanlara boyun kırıp
Yıkım saatlerini bekleyen gecekondularda
Bu, son gecemizdir diyerek çocuklarını uyutan
Annelerin umutsuzluğundan utanıyorum şiirim adına,
Size layık bir dünyada bir ülke bırakamadığımız için
Özür dilerim, evsizler, işsiz güçsüz dolaşanlar...
Özür dilerim, çağım adına anneler, yuvasız bebeler...
Çocuk kalan yüreğimle özür dilerim cümlenizden,
Size layık bir ülkede bir dünya yaratamadığımız için.
Geldim, bir dilek miydi görüşüm, kendimce diliyorum:
Bir şey biliyorum, belki o zaman adım bile bilinmeyecek
Bir yer biliyorum, belki orada bir yerim bile olmayacak
Ama yakın ama uzak, sizler hep mutlu olacaksınız
Belki oyuncaklarınıza binip masallara sığınacağız
Belki de en iyisi unutulup gitmektir, çocuklar;
Mutlu bir dünyada, mutlu bir ülkede, mutlu bir yuvada
Yaşadıkça sizler!
Size layık bir dünya bırakamadığımız için
Özür dilerim, geçmiş adına, gelecek adına
Özür dilerim, bilen adına, bilmeyen adına.
Neydi, bir düzmece miydi gördüğüm, utanıyorum;
Kış günü tabakta sıcak çorbası, okul yolunda
Giyecek paltosu, otobüse binecek parası olmayanlar,
Size layık bir yaşam yaratamadığımız için
Özür dilerim, çocuklar, özür dilerim insan adına
Özür dilerim, dalsız çiçekler, semasız kuşlar...
Çocuk kalan yüreğimle özür dilerim cümlenizden,
Size layık bir dünya bırakamadığımız için.
Geldim, bir yanılsama mıydı kalışım, gidiyorum;
Size layık bir dünyada bir ülke bırakamadığımız için
Özür dilerim, bilim adına, bilinç adına...
Özür dilerim emek sahibi çalışkan neslim adına.
Neydi kentlerde gördüğüm, utanıyorum
Gökdelenlerle yarışan apartmanlara boyun kırıp
Yıkım saatlerini bekleyen gecekondularda
Bu, son gecemizdir diyerek çocuklarını uyutan
Annelerin umutsuzluğundan utanıyorum şiirim adına,
Size layık bir dünyada bir ülke bırakamadığımız için
Özür dilerim, evsizler, işsiz güçsüz dolaşanlar...
Özür dilerim, çağım adına anneler, yuvasız bebeler...
Çocuk kalan yüreğimle özür dilerim cümlenizden,
Size layık bir ülkede bir dünya yaratamadığımız için.
Geldim, bir dilek miydi görüşüm, kendimce diliyorum:
Bir şey biliyorum, belki o zaman adım bile bilinmeyecek
Bir yer biliyorum, belki orada bir yerim bile olmayacak
Ama yakın ama uzak, sizler hep mutlu olacaksınız
Belki oyuncaklarınıza binip masallara sığınacağız
Belki de en iyisi unutulup gitmektir, çocuklar;
Mutlu bir dünyada, mutlu bir ülkede, mutlu bir yuvada
Yaşadıkça sizler!