Kaçıp gitmek istiyorum bu diyarlardan...
Ruhum bedenim artık çok yoruldu...
Her şey herkes sanki üzerime geliyor...
Kaçıp kurtulmak mı???yoksa kalıp yeniden mücedele etmek mi???
Bunu soruyorum kendi kendime yanıtını bulamıyorum...
Ruhum çok yorgun ...
Kendimden kaçmak istiyorum...
Hiç kimseler beni anlamıyor...
Hiç kimseye kendimi ifade edemiyorum...
Belkide bütün kabahat benim...
Kabahatım insanlara değer vermek onları kendimden fazla düşünmek...
Ruhumu yolcu etmeliyim belkide...
Bilemiyorum düşünemiyorum...
Ruhum bedenimi ele geçirmiş bense ruhum bedenim arasında çırpınıp duruyorum...
Çırpındıkca batıyorum batdıkca bitiyorum...
Belki birgün bir kurtuluş yolu bulurum ...
Ve ruhumla bedenimi bir birine bağlarım...

Açılarımızla savaşmalıyız çektiğimiz acı ne dadar büyükse aslında
biz o kadar güçlüyüz etrafımıza bakalım açıyı çekenmi çekmeyenmi daha
güçlü acıyı çeken hayatın ona getirdiklerine karşı hazırlıklıdır sağlam bina gibidir
ama acıyı çekmeyen temelsiz bina gibidir.
Kendini suçlama canım güçlü olmalısın yoksa hayatı taşıyamassın...

Haklısın Gülaycım yorumun ve desteğin için teşekkür ederim...

Aslında kurtuluş yolu hep var belki....Ama sen iç çekişmelerinden dolayı o kurtuluş yolunu farkedememiş olabilirsin belkide....Hayata gülümse bence inan oda sana gülümseyecektir....çok güzel şiirdi profosyonolce devemını sabırsızlıkla bekliyoruz...çok muhteşemdi....

yüreğine sağLık Dostçu.....

Çok güzel yazmışsın..
Kaçmak bir çözüm değil.Gittiğin yere içindekilerinide götüreceğini unutma . Kalıp mücadele etmek en güzeli..
Bence seni anlayan birileri vardır ...
İçini rahat tut yeter..

Hayat yolunda mutluluklar başarılar dilerim....

yorumlarınız için teşekkür ederim arkadaşlar...

"Ruhum bedenimi ele geçirmiş bense ruhum bedenim arasında çırpınıp duruyorum...
Çırpındıkca batıyorum batdıkca bitiyorum..."
çok güzeldi yüreğine sağlık.....