Bu sefer hiç konuşmadan beni dinle...
Dinle ki sensizliğin acısını senden çok hissetiğimi bil!Yine ne yaptım diceksin biliyorum...
Ne yaptığını bildiğin halde bunu sormanada şaşıyorum ya neyse...Son yazışım son yazılışım sana o yüzden anlatıcam kendimi bu sefer hiç korkmadan!
Ben kıskanmam kıskanamam...Sanırdım! Ama seni kimseyi kıskanmadığım kadar kıskandım.Kal diyemedim çünkü zorla kalmanı istemedim! Benim ol diyemedim bir gün başkasına gittiğinde üzgünüm senin olamadım demenden korktum!Gözlerinin içine bile bakamadım baktığımda seni ne kadar çok sevdiğimi anlayacaktın...İstemedim! Önce sen sev diye bekledim...Yanlış şeyi yanlış insandan istemişim...anlayamadım...
Özlem aşk değil senin ki demeyin yeter! Ben aşkın ne olduğunu biliyorum...
Bile bile kendimi bu ateşe atıyorsam o ateşin canımı yaktığı kadar içimi ısıttığınıda bildiğim içindir...Yanlışlarımı izleyen siz sadece aşkıma müdale etmeyin! Kimsenin saygısını kazanmak gibi bir derdim yok. Ben onun gözünde küçülmeyeyim yeter!
Şimdi boşluktayım elimi tutucak kimse yok mu diyorsun? Yine özlem demiyorsun diyemiyorsun...Benim elimi her hangi bir el gibi görüyorsun...Ben senin ellerinde hayat buluyorum ama sen bunu farkedemiyorsun bile? Her telefon çalışı senin ismini duyuşum! Rehberdeki herkesi sildim kimsenin adı çıkmasın hepsini sen umuduyla açayım diye! Ama her açışım yeni bir umutsuzluğum...Günden güne öldürüyorsun beni yalvarıyorum ya tamamen çık hayatmdan yada kendini benim hissedene kadar arama beni!
Çevrene baktığında tek beni göremiceksin...Benden sana arta kalanlar yanında olucak belki ama ben senin olduğun heryerden kaçıcam...O kadar varlığın içinde benim yokluğumu hissedesin diye...Çünkü kimse benim kadar sevmedi seni! Savunmadı!Hatalarının önüne geçtim, benim hatammış gibi gösterdim...Bu bitişin sebebi ben olmalıydım...Neden mi? Sen zaten bir gün gidicektin bana kalan sadece gururum olmalıydı! Sana hep içimden yalvardım herşeyim...Anlamanı bekledim...Ne olursa olsun seni hep affediceğimi söyleyemedim belki ama ben senin için her gece ağladm! "Yanlış insan" dediler ben içimden keşke her yanlış onun kadar güzel olsa dedim...
Ben seni sevenleri hiç sevemedim affet...Sadece senin sevdiklerini sevdim!
Sebebimken sonum oldun...Sen benim olamadın belki ama inan aŞkımM ben senden başka kimsenin olmadım! Yemn ediyorum olmıcamda...
Dinle ki sensizliğin acısını senden çok hissetiğimi bil!Yine ne yaptım diceksin biliyorum...
Ne yaptığını bildiğin halde bunu sormanada şaşıyorum ya neyse...Son yazışım son yazılışım sana o yüzden anlatıcam kendimi bu sefer hiç korkmadan!
Ben kıskanmam kıskanamam...Sanırdım! Ama seni kimseyi kıskanmadığım kadar kıskandım.Kal diyemedim çünkü zorla kalmanı istemedim! Benim ol diyemedim bir gün başkasına gittiğinde üzgünüm senin olamadım demenden korktum!Gözlerinin içine bile bakamadım baktığımda seni ne kadar çok sevdiğimi anlayacaktın...İstemedim! Önce sen sev diye bekledim...Yanlış şeyi yanlış insandan istemişim...anlayamadım...
Özlem aşk değil senin ki demeyin yeter! Ben aşkın ne olduğunu biliyorum...
Bile bile kendimi bu ateşe atıyorsam o ateşin canımı yaktığı kadar içimi ısıttığınıda bildiğim içindir...Yanlışlarımı izleyen siz sadece aşkıma müdale etmeyin! Kimsenin saygısını kazanmak gibi bir derdim yok. Ben onun gözünde küçülmeyeyim yeter!
Şimdi boşluktayım elimi tutucak kimse yok mu diyorsun? Yine özlem demiyorsun diyemiyorsun...Benim elimi her hangi bir el gibi görüyorsun...Ben senin ellerinde hayat buluyorum ama sen bunu farkedemiyorsun bile? Her telefon çalışı senin ismini duyuşum! Rehberdeki herkesi sildim kimsenin adı çıkmasın hepsini sen umuduyla açayım diye! Ama her açışım yeni bir umutsuzluğum...Günden güne öldürüyorsun beni yalvarıyorum ya tamamen çık hayatmdan yada kendini benim hissedene kadar arama beni!
Çevrene baktığında tek beni göremiceksin...Benden sana arta kalanlar yanında olucak belki ama ben senin olduğun heryerden kaçıcam...O kadar varlığın içinde benim yokluğumu hissedesin diye...Çünkü kimse benim kadar sevmedi seni! Savunmadı!Hatalarının önüne geçtim, benim hatammış gibi gösterdim...Bu bitişin sebebi ben olmalıydım...Neden mi? Sen zaten bir gün gidicektin bana kalan sadece gururum olmalıydı! Sana hep içimden yalvardım herşeyim...Anlamanı bekledim...Ne olursa olsun seni hep affediceğimi söyleyemedim belki ama ben senin için her gece ağladm! "Yanlış insan" dediler ben içimden keşke her yanlış onun kadar güzel olsa dedim...
Ben seni sevenleri hiç sevemedim affet...Sadece senin sevdiklerini sevdim!
Sebebimken sonum oldun...Sen benim olamadın belki ama inan aŞkımM ben senden başka kimsenin olmadım! Yemn ediyorum olmıcamda...