OCKHAMLI WİLLİAM
(1285 - 1347)Skolastik felsefenin son dönemlerinin en ünlü filozofudur. Bir Fransız rahibi olan William
Skolastik dönemde ilk belirtileri Roscelinus’ta görülen nominalizmin önde gelen temsilcisiydi.
Ona göre; tümeller gerçek bir varoluşa sahip değil yapma şeylerdi. Ancak soyut düşüncenin ürünü olarak ve bilmsel çalışma içinde ortaya çıkabilirlerdi. Çokluğun ortak olan yanı değil onlara yüklenebilir olan isimlerdi. Bilim geneli değil özeli tekil olan varlığı incelemelidir. Çünkü yalnızca tekil varlıkların bir gerçekliği vardır. Şeyler ilk baştan beri birey olarak vardırlar.
Ockhamlı William amprik bir bilgi anlayışına sahipti. Ona göre deney her türlü bilginin temelidir. Özel bireysel varlıklarla olayların varoluşunu yalnız deney ve duyulara dayanan bilgi ile bilebiliriz. Bunun için önermeleri deneyde kontrol edileyemeyen bir rasyonel teolojinin ya da ruhun ölümsüzlüğünü tanıtlamak isteyen -nesnesi gözlenemeyen- bir psikoljinin olmayacağı da aşikârdır. Dolayısıyla Tanrı’nın birliği sonsuzluğu hatta varlığı dahi dahi kesin olarak tanıtlanmaz. Bu gibi bilgiler ancak inancın konusu olabilirler ve ancak inanılarak kabul edilebilirler. Bunlar ne tanıtlanabilirler ne de tanıtlamakta ilke alarak kullanılabilirler. Bu anlayışla o inanç ve bilgiyi kesin çizgilirle birbirinden ayırır.
WilliamIn bu görüşleri ile birlikte felsefe artık eskiden olduğu gibi teolojinin dinin hizmetinde değildir. Bilgi inanç karşısında bağımsız olmaya ve kendini bulmaya başlıyor Rönesans üç yüzyıl öncesinden müjdeleniyordu.
Ockhamlı William kavramların maddi bir temelinin bulunduğunu ileri sürmesi idealizmin maddi gerçekliğin temelinde tümel kavramların olduğuna dair düşüncesiyle çelişiyordu. Doğanın tekil nesneler ve somut olaylar üzerinde incelenmesi ve bilginin buradan elde edilmesi yolundaki eğilim eski filozofların düşüncelerini yeniden gündeme getiriyordu.
Skolastiğin tümü Ockhamlı William’ın anlayışı ve eleştirileri karşısında boş savlar derekesine düşmüştü. Kilise boş durmadı. Ockhamlı aforoz edildi. Onun ve Durand’ın öğretileri 14. ve 15. yüzyılda da üniversiteleri meydan savaşlarına çevirdi ve ancak Rönesans ve Reform zamanının sakinleşen realistlerle nominalistlerin kavgalarının başlangıcı oldu.
(1285 - 1347)Skolastik felsefenin son dönemlerinin en ünlü filozofudur. Bir Fransız rahibi olan William
Skolastik dönemde ilk belirtileri Roscelinus’ta görülen nominalizmin önde gelen temsilcisiydi.Ona göre; tümeller
gerçek bir varoluşa sahip değil yapma şeylerdi. Ancak soyut düşüncenin ürünü olarak ve bilmsel çalışma içinde ortaya çıkabilirlerdi. Çokluğun ortak olan yanı değil onlara yüklenebilir olan isimlerdi. Bilim geneli değil özeli tekil olan varlığı incelemelidir. Çünkü yalnızca tekil varlıkların bir gerçekliği vardır. Şeyler ilk baştan beri birey olarak vardırlar. Ockhamlı William
amprik bir bilgi anlayışına sahipti. Ona göre deney her türlü bilginin temelidir. Özel bireysel varlıklarla olayların varoluşunu yalnız deney ve duyulara dayanan bilgi ile bilebiliriz. Bunun için önermeleri deneyde kontrol edileyemeyen bir rasyonel teolojinin ya da ruhun ölümsüzlüğünü tanıtlamak isteyen -nesnesi gözlenemeyen- bir psikoljinin olmayacağı da aşikârdır. Dolayısıyla Tanrı’nın birliği sonsuzluğu hatta varlığı dahi dahi kesin olarak tanıtlanmaz. Bu gibi bilgiler ancak inancın konusu olabilirler ve ancak inanılarak kabul edilebilirler. Bunlar ne tanıtlanabilirler ne de tanıtlamakta ilke alarak kullanılabilirler. Bu anlayışla o inanç ve bilgiyi kesin çizgilirle birbirinden ayırır. WilliamIn bu görüşleri ile birlikte
felsefe artık eskiden olduğu gibi teolojinin dinin hizmetinde değildir. Bilgi inanç karşısında bağımsız olmaya ve kendini bulmaya başlıyor Rönesans üç yüzyıl öncesinden müjdeleniyordu. Ockhamlı William
kavramların maddi bir temelinin bulunduğunu ileri sürmesi idealizmin maddi gerçekliğin temelinde tümel kavramların olduğuna dair düşüncesiyle çelişiyordu. Doğanın tekil nesneler ve somut olaylar üzerinde incelenmesi ve bilginin buradan elde edilmesi yolundaki eğilim eski filozofların düşüncelerini yeniden gündeme getiriyordu. Skolastiğin tümü Ockhamlı William’ın anlayışı ve eleştirileri karşısında boş savlar derekesine düşmüştü. Kilise boş durmadı. Ockhamlı aforoz edildi. Onun ve Durand’ın öğretileri 14. ve 15. yüzyılda da üniversiteleri meydan savaşlarına çevirdi ve ancak Rönesans ve Reform zamanının sakinleşen realistlerle nominalistlerin kavgalarının başlangıcı oldu.