Duvara karşı bir aşk bu.
Duvara karşı bir aşk bu. Yaşıyorum duvara karşı, yazıyorum duvarı karşı, seviyorum duvara karşı. Bir hissiyatsızlık denizinde, bir duygusuzluk akşamında tek başıma duvara karşı bir yaşantı bu. Nasıl bir sessizliktir, nasıl bir anlamsızlıktır.
Taş olsa anlar diyorsun, duvar oluyor susuyor. Bağırsam duyar diyorum, duvar oluyor yutuyor bütün sesimi. Bir kere görsün, bir kere dokunsun, bir kere anlasın, küfretse de razıyım; bir kere konuşsun.
Bu kadar yaşanılandan sonra bir duvar bırakmasın bana. Her şeyi bu kadar sessizlik için mi yaptım ben?
Taş duygulanır, söze gelirdi. Duvar oldu sustu.
Duvara karşı bir aşk bu. Ne yapsam duvara karşı.
