GECE …
Gece benim içim kadar karanlık mısın ? acaba
Senin siyahına düşen bir ay ışığı var benim yüreğime düşen ise yine karanlık
Küçük bir su damlası kadar bile ışığım yok benim
Külle dönmüş, gri bir köz yüreğim…
Alev sönüp küle dönse de yüreğim alevlendirip küle çeviriyor tekrardan o ateşi
Hiç mi ? Işığım olmadı oldu elbet ama aldılar o ışığı
Ay ışığı içimin karanlıklarına uğramayalı tam yüz yirmi gün oldu
Alışırsın derler ya ben alışamadım bu karanlığa
İçimde ki çocuk sanki vefat etmiş beni zehirliyor kimse bakmıyor dönüpte
Hem içimde ki çocuğu hem de beni zehirliyor bu karanlık
Karanlıklar şimdi yüreğimin konuğu ne kadar sürer bilmiyorum
Oysa ışığım kalacaktı benimle bir ömür boyu
Gitti ! Git-me diyemeden gitti benden
Şimdi kırık bir yürek,küllenip tekrar alevlenen bir “AŞK”
Ve karanlık ….
Yaralı yüreğim sus artık karanlıklardan bile duyuyorum sessini
Sol bağrımda atma yüreğim ,sağ yanım eksik benim
Yalan dimi yüreğim her şey yalan aldığım nefes bile yalan artık bana
Böylesine yarımken, karanlıkken ömrüm
Siyahlaşmış hayatım beyaz’ı yok sadece siyah
Birde tuz var yüreğimin acısına daha da acı veren
Gözyaşlarım durun artık ben yoruldum siz yorulmadınız mı ?
Berrak berrak akıp karanlığa yakmaktan beni yorulmadınız mı ?
Gecenin karanlığına eşlik eden yıldızlar ve ay ışığı
Bir parça bana da verin sadece bir geceliğine verin ışığınızdan
Başkasının artık o oysa bana ait olmalıydı sadece bende ona
Onu çok özlüyorum
Hiçbir şey eskisi gibi değil ışığım olmadan
Ama her şeyim onun bıraktığı gibi,aynı yerde onunla uyuyorum yine sessi olmasa da
Sarılıp sağ yanımı tamamlayacak yüreği olmasa da
Özlüyorum ay ışığı ,karanlık gece
O bulduğum an yitirilmekti hep ben hep yitirdim onu
Bekledim bekledim ama bir türlü vuslata eremedim
Her defasında yüreğimi yerinden sökercesine gitti
Karanlık kaldı ; ve sadece onun için atan kalbim
Çok sevdi bu yürek onu tek onu sevdi sonsuz kıldı
Limanımdı o benim aydınlık ufkumdu
Ondan sonrası karanlık,yıkım,acı …
Allah’ım isyan olarak kabul etme nolursun atmasın artık bu kalbim
Yoruldu çırpınmaktan karanlık okyanuslarda gezinmekten yoruldu
Acı enjekte etmişler sanki her bir hücreme
Küllenip bitsin artık bu “AŞK”
Ya da kalbim terk etsin bu bedeni
Hoş geldin gece en azından sende bir ışık var
Bense sana hoş geldin mi ? Bu karanlıkla bilmiyorum
Ben onu özledim yine saattim onu gösteriyor
Yüreğim yine onu istiyor
O yok
Olmayacakta hiçbir zaman biliyorum
Gitti gidişin de arkasına dönüp bakmak yok onun
Karanlık dünyama hoş geldin gece
Bak yazılarım bile kırık dökük , tıpkı kalbim gibi
Gözyaşlarımın bedelini istiyorum
Bu yüreğin bedelini istiyorum
Ve damarımda dolaşan acının bedelini istiyorum gece
Ben onu ÖZLEDİM gece
Onun için atan bu kalp onu özledi
Uyuyor dimi “o “ O suskunluklar ülkesine girdi benimle bir daha konuşmamak için yemin etti
Bense onun sessini son nefesimde duyabilmek için dua ediyorum artık
Karanlık kalan dünyamda
Gece , karanlığının içinde ışık barındıran gece bu kalp sadece onu sevdi ve onu severek ölecek.
30.04.2011
02:02
HİLAL
Gece benim içim kadar karanlık mısın ? acaba
Senin siyahına düşen bir ay ışığı var benim yüreğime düşen ise yine karanlık
Küçük bir su damlası kadar bile ışığım yok benim
Külle dönmüş, gri bir köz yüreğim…
Alev sönüp küle dönse de yüreğim alevlendirip küle çeviriyor tekrardan o ateşi
Hiç mi ? Işığım olmadı oldu elbet ama aldılar o ışığı
Ay ışığı içimin karanlıklarına uğramayalı tam yüz yirmi gün oldu
Alışırsın derler ya ben alışamadım bu karanlığa
İçimde ki çocuk sanki vefat etmiş beni zehirliyor kimse bakmıyor dönüpte
Hem içimde ki çocuğu hem de beni zehirliyor bu karanlık
Karanlıklar şimdi yüreğimin konuğu ne kadar sürer bilmiyorum
Oysa ışığım kalacaktı benimle bir ömür boyu
Gitti ! Git-me diyemeden gitti benden
Şimdi kırık bir yürek,küllenip tekrar alevlenen bir “AŞK”
Ve karanlık ….
Yaralı yüreğim sus artık karanlıklardan bile duyuyorum sessini
Sol bağrımda atma yüreğim ,sağ yanım eksik benim
Yalan dimi yüreğim her şey yalan aldığım nefes bile yalan artık bana
Böylesine yarımken, karanlıkken ömrüm
Siyahlaşmış hayatım beyaz’ı yok sadece siyah
Birde tuz var yüreğimin acısına daha da acı veren
Gözyaşlarım durun artık ben yoruldum siz yorulmadınız mı ?
Berrak berrak akıp karanlığa yakmaktan beni yorulmadınız mı ?
Gecenin karanlığına eşlik eden yıldızlar ve ay ışığı
Bir parça bana da verin sadece bir geceliğine verin ışığınızdan
Başkasının artık o oysa bana ait olmalıydı sadece bende ona
Onu çok özlüyorum
Hiçbir şey eskisi gibi değil ışığım olmadan
Ama her şeyim onun bıraktığı gibi,aynı yerde onunla uyuyorum yine sessi olmasa da
Sarılıp sağ yanımı tamamlayacak yüreği olmasa da
Özlüyorum ay ışığı ,karanlık gece
O bulduğum an yitirilmekti hep ben hep yitirdim onu
Bekledim bekledim ama bir türlü vuslata eremedim
Her defasında yüreğimi yerinden sökercesine gitti
Karanlık kaldı ; ve sadece onun için atan kalbim
Çok sevdi bu yürek onu tek onu sevdi sonsuz kıldı
Limanımdı o benim aydınlık ufkumdu
Ondan sonrası karanlık,yıkım,acı …
Allah’ım isyan olarak kabul etme nolursun atmasın artık bu kalbim
Yoruldu çırpınmaktan karanlık okyanuslarda gezinmekten yoruldu
Acı enjekte etmişler sanki her bir hücreme
Küllenip bitsin artık bu “AŞK”
Ya da kalbim terk etsin bu bedeni
Hoş geldin gece en azından sende bir ışık var
Bense sana hoş geldin mi ? Bu karanlıkla bilmiyorum
Ben onu özledim yine saattim onu gösteriyor
Yüreğim yine onu istiyor
O yok
Olmayacakta hiçbir zaman biliyorum
Gitti gidişin de arkasına dönüp bakmak yok onun
Karanlık dünyama hoş geldin gece
Bak yazılarım bile kırık dökük , tıpkı kalbim gibi
Gözyaşlarımın bedelini istiyorum
Bu yüreğin bedelini istiyorum
Ve damarımda dolaşan acının bedelini istiyorum gece
Ben onu ÖZLEDİM gece
Onun için atan bu kalp onu özledi
Uyuyor dimi “o “ O suskunluklar ülkesine girdi benimle bir daha konuşmamak için yemin etti
Bense onun sessini son nefesimde duyabilmek için dua ediyorum artık
Karanlık kalan dünyamda
Gece , karanlığının içinde ışık barındıran gece bu kalp sadece onu sevdi ve onu severek ölecek.
30.04.2011
02:02
HİLAL
