Merhaba
Bugünlerde bir garibim. Sensiz başlayan gün ve senle hayatıma doğan güneş. Ne garip değil mi ? Senle yaşıyorken senden km'lerce uzakta olmak, ellerimi uzatsam dokunabilirmiyim sana? Ufka baksam görebilirmiyim gözlerini? Sesini bile zor duyarken... Sarılabilirm miyim doya doya? Sensizim, sensizken bir yanım eksik, bir yanım paramparça, uzaklıkların verdiği kan sızıyor dudaklarımdan, uzaklıkların yaraladığı hançer hala göğsümde, ne var, ne var çıkıp gelsen, ne var ben buradayım yanındayıom diyebilsen, amalara,belkilere,olabilirlere, gebe yaşıyor, yaşatıyorum bu içimdeki ruhu. Çalan parçada lime lime ediyor beni. Nurettin Rençber-Ezo parçada iyicene bunalttı beni. Aynadaki yüzden utanır oldum bu ara bana yeni bir kimlik bul. Uzat elini al bu hayattan beni. Yeni bir yüz bir çift göz ver. Kendinden bir şeyler kat bana. Acılarımı üzüntülerimi kederlerimi silgiyle silip, tükenmez bir kalemle sayfalarca yeniden yaz beni. Bizi. Ağlıyorum kesik kesik. Tıpkı ömrüm gibi tıpkı ömrümüz gibi. Usandım bıktım anlıyor musun ? sahte yüzlerden sahte gülüşlerden midem bulanıyor artık. Yalan dünyanın sahtekar oyuncularından uzaklara götür beni. Veya koy bir uzun namluya sık beni en ücra en kimsesiz noktalara.
Öyleki Kurşun olsam hani kurşun olsam patlayacak hale geldim!. Bıktım artık bu yalnızlıktan aç kulaklarını duy sesimi, takip et ayak izlerimi... Sil şakaklarımdaki kan izlerini masum bir hemşire gibi pansuman yap, bana ve hayatımdaki cam kırıklarına, gücün var mı diye sormuyorum, çünkü inanmak, vazgeçmemek, uğruna savaşmak beni sana yöneltti inandığım, vazgeçemediğim, uğruna savaş verip kazandığım olmanı istiyorum?
Hayalin kaçırıyor uykularımı bu ara... Gel be sevgili... Biran önce gel. Biran önce gelki sen, ben, biz olalım.
Vazgeçme şansı vermiyorum sana, ben savaşıyorsam tek başıma, sende benle bizle vereceksin bu savaşı! Şerefimizle kaybetsek bile denedik diyebileceğimiz şeyler olacak hayatımızda. Senle görmek istiyorum yeniden kaybettiğim maviyi. acıyı tatlıyı hüznü kargaşayı... Tartışmak istiyorum yerine göre, kızmak istiyorum sarılmak özlemek sevilmek ve sevmek, Doya doya... Kana Kana... Var mısın demiyorum.. Yanıt sensin çünkü... Yanıt biziz... Haydi uzat ellerini. Tut çek beni bu hayattan ve senle merhaba diyelim maviyle bütünleşmiş, mutluluk sevinç, hüzün kokan hayatımıza.
Bugünlerde bir garibim. Sensiz başlayan gün ve senle hayatıma doğan güneş. Ne garip değil mi ? Senle yaşıyorken senden km'lerce uzakta olmak, ellerimi uzatsam dokunabilirmiyim sana? Ufka baksam görebilirmiyim gözlerini? Sesini bile zor duyarken... Sarılabilirm miyim doya doya? Sensizim, sensizken bir yanım eksik, bir yanım paramparça, uzaklıkların verdiği kan sızıyor dudaklarımdan, uzaklıkların yaraladığı hançer hala göğsümde, ne var, ne var çıkıp gelsen, ne var ben buradayım yanındayıom diyebilsen, amalara,belkilere,olabilirlere, gebe yaşıyor, yaşatıyorum bu içimdeki ruhu. Çalan parçada lime lime ediyor beni. Nurettin Rençber-Ezo parçada iyicene bunalttı beni. Aynadaki yüzden utanır oldum bu ara bana yeni bir kimlik bul. Uzat elini al bu hayattan beni. Yeni bir yüz bir çift göz ver. Kendinden bir şeyler kat bana. Acılarımı üzüntülerimi kederlerimi silgiyle silip, tükenmez bir kalemle sayfalarca yeniden yaz beni. Bizi. Ağlıyorum kesik kesik. Tıpkı ömrüm gibi tıpkı ömrümüz gibi. Usandım bıktım anlıyor musun ? sahte yüzlerden sahte gülüşlerden midem bulanıyor artık. Yalan dünyanın sahtekar oyuncularından uzaklara götür beni. Veya koy bir uzun namluya sık beni en ücra en kimsesiz noktalara.
Öyleki Kurşun olsam hani kurşun olsam patlayacak hale geldim!. Bıktım artık bu yalnızlıktan aç kulaklarını duy sesimi, takip et ayak izlerimi... Sil şakaklarımdaki kan izlerini masum bir hemşire gibi pansuman yap, bana ve hayatımdaki cam kırıklarına, gücün var mı diye sormuyorum, çünkü inanmak, vazgeçmemek, uğruna savaşmak beni sana yöneltti inandığım, vazgeçemediğim, uğruna savaş verip kazandığım olmanı istiyorum?
Hayalin kaçırıyor uykularımı bu ara... Gel be sevgili... Biran önce gel. Biran önce gelki sen, ben, biz olalım.
Vazgeçme şansı vermiyorum sana, ben savaşıyorsam tek başıma, sende benle bizle vereceksin bu savaşı! Şerefimizle kaybetsek bile denedik diyebileceğimiz şeyler olacak hayatımızda. Senle görmek istiyorum yeniden kaybettiğim maviyi. acıyı tatlıyı hüznü kargaşayı... Tartışmak istiyorum yerine göre, kızmak istiyorum sarılmak özlemek sevilmek ve sevmek, Doya doya... Kana Kana... Var mısın demiyorum.. Yanıt sensin çünkü... Yanıt biziz... Haydi uzat ellerini. Tut çek beni bu hayattan ve senle merhaba diyelim maviyle bütünleşmiş, mutluluk sevinç, hüzün kokan hayatımıza.
