Yara aldım kıyılarıma her demir atandan.
Her beden bende bir iz bıraktı.
Bazıları sığ, bazıları çok derin yaralar.
Hala iyileşmeyen yaralarım var biliyor musun?




Sana gelene kadar birçok kez kırıldı kalbim,
bu kırık kalbi onarmaya gücün yetecek mi?
Yaralarımı onaracak merhemlerin var mı?
Dayanabilecek misin başkasının açtığı yaraların kapanışını beklerken,
zoruna gitmeyecek mi?
Neden demeyecek misin?
Keşkeler olmayacak mı?
Ağlayacak mısın hiç, umutsuz kaldığın anlarda, çaresiz olduğunu düşündüğünde…



Gücün yetecek mi bana hükmetmeye,
söylediklerini yaptırabilecek misin?
Bana boyun eğdirebilecek misin?
Aslan kesilebilecek misin karşımda?
Korkmadan, kırılacak, kızacak demeden…



Beni ben olduğum için sevebilecek misin? Hatalarımla, günahlarımla,
yanımda sana getirdiklerimle kabul edebilecek misin?
Kaybettiklerim sana zarar vermeyecek mi?
Soğuk gelmeyecek miyim sana?
Eksik gelmeyecek miyim?



Hiç sordun mu kendine,
acaba rüya mıyım?
Gerçek mi bu yaşadıklarım diye..
Suskunluklarımın sebebini düşündün mü hiç
ya da fazla konuştuğum zaman altında yatan korkularımın sebeplerini?




Korkmuyor musun beni kaybetmekten?
Hiç korktun mu kaybettiğini sanıp?
Gidiyorum desem
“gitme” diyecek kadar yürekli misin?
Pişman olacak mısın
bana “seviyorum” dediğin için.



Hiç düşündün mü bana adımlar atarken yüreğimdeki uçurumları?


Kurtarabilecek misin beni o uçurumlara atlamadan?