Hadi çocukluğumdan vazgeçtim , Yüreğimden ne istediniz... Ben çocukken Gerçektim. KabLoLarım yoktu. Ne sevmek kaLp göndermekti ne de seviyorumLar 3 harfti. Be...n çocukken güLdüğümde kahkaha atardım. Zoraki güLümsemeLerden uzak ne msnde titreşim ne geLişi güzeL P harfiydi diL çıkarmaLar. Masumduk uzaktık mesafeye ve sıcaktık. Cam kadar soğuk oLunan zamanLara yıLLarca uzak
dönerim ben sana riyakarLığından bihaberdik.Ben çocukken gerçektim. AğLadığımda
güLdüğümde... Çocuk bu der geçerdik birbirimize her birimiz birbirimizden çocuktuk ama gerçektik. Çocukça oyunLar oynar kimi zaman büyük oLmanın hayaLini kurardık. Benim bir evim oLacaktı benim güzeL bir karım derdi bir diğeri de. Kırmızı arabam oLacak diye tutturan hayLaz arkadaşLar da ayrı teLden hayaL kurardı.Ben çocukken gerçektim. Büyüme hayaLLeri kurardık. Büyürken ve büyüdükçe ne yaLanLar ne sahtekaRLıkLar sırtıma binecekmiş bunLarı biLmeden sade ve masum hayaLLer kurardık. Gerçektim ve gerekçeLerim vardı hayata dair. BöyLe oLacak büyüyünce şöyLe oLacaktı çünkü okuL bitince. Her birimizin gerekçeLeri vardı. ÇocukLuktan sıkıLırken büyük oLmanın hayaLiyLe... YarınLara hep gerekçeyLe bakardı. Çünkü öyLe "gerekirdi". Adam yerine konmaz bi hayLi sevimLi kerataLardık.
Biz çocukken gerçektik. GüLdüm mü dünya yansın arkadaş kar etmez
ağLadım mı ki o benim en değerLi oyuncağımda dünyaLarı verseLer susmazdım. Hangimizi daha çok seviyorsun kandırmaLarında hem anne yanLısı hem baba tarafındaydık. Yani en azından bir taraf diğer tarafa hak geçirmesin.Ben çocukken gerçektim. Sınıftaki güzeL kıza "sevimLi"den ziyade iLtifat edemeyecek kadar hep o dünyaLarın insanı... Yavrum benim Lügatının açLığından habersiz daha masum daha hayaLperesttim. Her mahaLLede oLurdu bence o kızLardan çünkü henüz başka mahaLLeLer başka muhitLer görecek kadar büyüyememiştim.
Ben çocukken gerçektim. ÖyLesine gerçektim ki düşerdim inanmazsınız. Ama şimdiki gibi boşLuğa düşme... YaLnızLık yahut... Düşene bir tekme kimi zaman... BisikLetten düşmüştüm bir qün hiç unutmam hatta. Ne istemişti ki benden. Canımı yakınca ne geçmişti eLine. Bi süre küstüm ona binmedim. Sonra kıyamadım. Çünkü küsLüğüm uzun sürmezdi. Neden mi? E çocuktum ötesi mi var?
Ben çocukken dayım bana yakındı. Hem de öyLesine ki... Beni çocuk daha bu deyip renksiz yaLanLarLa kandırdıqını farkedemeyecek kadar... Kuzenimi özLedim bak böyLe deyince. Ben çocuktum ne o evLiydi... Ne ben henüz istanbuL' a geLmiştim.
Ben çocukken insanLarı severdim. Kimsenin Levis ı yoktu. Her ayakkabı spordu bana göre. Kimse kimseye üstünLük tasLamazdı. Henüz 7 yaşındaydım benden serseri 2 çocuğa posta koyduğumda. BeLki beni döverLerdi ama kimin umrunda hemen kaynaştık oyunLar oynadık dedim ya kimse kimseye üstünLük tasLamazdı. Çünkü insanLarı kıramayacak kadar çocuktuk ve inat deqiL mi arkadaş her insanı severdik !
Ben çocukken beddua etmezdim. AğLardım kırıLırdım ama... MutLaka ağLatan kıran üzen insanLara uyurken bir ama yapıştırırdım ki... Beni üzdü ama beLki o da üzüLmüştür. Beni ağLattı ama beLki canı sıkkındı. Hep onLarı masum kıLacak bir amam vardı. HaLa dua ederim geceLeri. İyi de oLsa kötü de beni sevse de sevmese de
herkes için. Ama şimdi onLarın masum amaLarLa kurtuLamayacakLarını biLerek dua ediyorum.Ben çocukken gerçektim. RüyaLardım da hep uçardım. Yok öyLe Superman qibi deqiL. BöyLe koşardım her zıpLayışımda daha yükseğe çıkardım. Sonra hep uyanırdım. Şimdi uçmak bir yana... DeLicesine koşamıyorum. O zaman çocuktum engeLLerim yoktu.
Ben çocukken yaLan söyLemezdim. Çünkü gerek yoktu. Bana göre herkes masum herkes saftı. Yoksa saf oLan ben miydim. Sonra geL zaman git zaman... Doğru söyLedikçe kınandım... BaşLasın rengarenk yaLanLar... Aaa ben de izLedim o fiLmi
çok güzeL kitaptı en iyi arkadaşım sensin... Ben de seni seviyorum... Ardı arkası kesiLmeden akıveriyor artık paLavraLar. Bak haLa yaLan demeye diLim varmıyor...Ben çocukken şu kadarcıktım. O kadarcık ama kocaman yüreqim vardı. Ben çocukken kocamandı kaLbim büyüdüm ne oLdu...
[SIZE=4]Hadi çocukLuğumu qeçtim... YÜREÄžİMDEN NE İSTEDİNİZ...[/SIZE]