[SIZE=3][ATTACH=CONFIG]2339[/ATTACH][/SIZE]
Hayatımızın bir parçasıdır nefes almak,kimi zaman farkında olmadan aldığımız havanın kendi içimize doğru gidişini hissederiz
bihaber yada soluk soluğa kaldığımız da, korktuğumuzda artar bu tempo, deniz kenarında yürürken rahatlatır bizi varlığıyla.
Bu bölümümüzde sizleri egzersize yönelik nefes teknikleri hakkında bilgilendirmek ve sakınmamız gereken yanlışları paylaşmak istedik. Amacımız daha verimli nefes almak, doğru nefes almayı bir hayat tarzı haline getirmek ve organlarımızın daha fazla oksijen ile buluşmasını sağlamak yanı sıra “Kozmik Beden Temizliği”ni evinde uygulayanların da bu teknikleri tatbik edebilmesi.
NefesAğız veya burun yolu ile aldığımız havanın nefes borusu aracılığıyla akciğer veya diyaframa dolması ve aynı yolu kullanarak havanın dışarı boşaltılması olarak açıklanabilir aynı zamanda hava dışarı çıkarken ses tellerimize çarparak sese de dönüşebilmektedir.
İki tür nefes alırız
1- Akciğer nefesi (Sıklıkla kullanılan)
2- Diyafram nefesi (Diksiyon, müzik v.s gibi alanlarda özellikle üzerinde durulmaktadır)
Hangi nefesi aldığınızı bilmek istiyorsanız;Sırtüstü yere uzanın ve bir elinizi göğsünüze diğer elinizi de karın bölgenizin biraz üstüne koyun eğer nefes alırken göğüs bölgeniz kalkıyorsa akciğer, altta bulunan eliniz yukarı kalkıyorsa diyafram nefesi alıyorsunuz demektir.
Diyafram kası kasıldığında göğüs genişler göğüs boşluğu bir boşluk gibi işlev görerek akciğerlere hava dolmasını sağlar. İkinci derecedeki yardımcı kaslar olan omurgalar arasındaki kaslar da genişleyerek ve kasılarak bu soluk alıp verişe yardımcı olurlar. Ayrıca boyun kaslarının da bu işlev az da olsa payları vardır. Yalnızca göğsün üst bölümünden akciğerleri çok zorlayarak soluk alıp vermek enerjiyi verimli kullanmada çok sıkıntılı durumlar yaratır. Akciğerlerin kapasitesi tam olarak kullanılamaz. Bu biçimde bir soluk almada 500 -700 cc hava akciğerlere dolar. Diyafram kası,omurga kasları ve boyun kasları tam işlevsel kullanıldığında akciğerlere 2500cc - 3000cc hava doldurulur. Bu da akciğerlerin alabildiği en yüksek hava miktarıdır.