O an fısıldadım sensizliği odamdaki resmine.Hiç benim olmadığını ve olmayacağını bile bile ağladım sana ve sensizliğe..
Hıçkırıklara boğuldum..aslında sensizliğimdi hıçkırıklarım..sensizliğim ve bitmişliğim..
Saat sabahın 6 sı yeni bir gece.yanlış duymadın gece!!!karanlığımı aydınlatan sen yoksun çünkü…
Her şey siyah…simsiyah yine her taraf…yanlış zaman yanlış düzen..yitip giden bu umutlara bir ben miyim hep kan ağlayan…
Yorgunum…yalnızım…mutsuzum…
Saat 06.01..canımı yakan baktıkça derinliklerinde kaybolduğum gözlerine bakıyorum..beni benden alan,beni hiç görmese de dalıp dalıp gidiyorum umarsızca..
Saat 06.02…hala karanlık..hala yoksun..odam boş..bir ben bir de sensizlik var…üstüme yürüyor sanki dört duvar..
Saat 06.03..tenimde bir sıcaklık var.yoksa..yoksa sen mi geldin?dönüp bakıyorum etrafıma..beni bu soğuk gece de sensizliğinle ısıtıyorsun..hala yoksun….
Saat06.04……sensizliğimle oturuyorum.yorgun gözüküyorsun..her zamanki gibi alev alev bakıyorsun içime taaa derinliklerime işliyor bakışların..
Saat 06.05……başlıyorsun…:
Bu şehir insana tuzak kuruyor..bu şehir insanı uzak kılıyor..bu şehir insanı hayli yoruyor..bu şehir insanı hep kandırıyor………
Sesin titriyor..sanki gitmişsin hiç gelmediğin benden………
Saat 06.06……yine sensizlik ve sessizlik…gözlerimi kapıyorum sensizliğin ellerini tutarken…birden hissizleşiyor ellerim..kayıp gidiyorsun ellerimden..gözlerimi açmak istiyorum..açamıyorum……çığlıklarımı ben bile duymuyorum…
Saat 06.07……haykırıyorum sensizliğimi hiç benim olmayışını…duymuyorsun…şimdi daha karanlık odam…arkamdan tik tak saat sesleri geliyor…saate bakıyorum…
Saat 06.08…çığlıklarım yankılanıyor boş odamda…sen yine de duymuyorsun..göz yaşklarım süzülüp düşerken yanaklarımdan bir el siliyor onları…yüzünü seçemiyorum karanlıkta…ama o eller sensizliğin biliyorum…hiç dokunmamış olsam da biliyorum teninin sıcaklığını,kokusunu…
Saat 06.09…… omzuna yaslanıyorum…sensizliği bile seviyorum ama korkuyorum..bunu anlamışcasına “KORKMA!” diyorsunhayatımda ikinci kez duyduğum o güven verici sesinle…
………susuyorum………
derin bir uykuya dalıyorum…
tika tak tik tak yine saat sesleri…beynimi kemiriyor adeta…usulca gözlerimi açıyorum ne sen ne de sensizliğin var yanımda……
ayağa fırlıyorum..duvardaki eski saate bakıyorum…
saat 23.59…nasıl geçti bunca saat…yavaşça oturuyorum ve susuyorum…içimden tek şeyi diliyorum..SENİ VE SENSİZLİÄžİ…
lanetle baktığım saat 25.00…nasıl olur?25.00 mı?irkiliyorum..gözlerimi çocukluğumda korkup kapattığım gibi sıkıca kapatıyorum…açıyorum…
………26.00………
dakikalarım…saatlerim…renklerim hepsi sen ve sensizliğinle gitmiş…
bana bu dört duvar ile sürekli sensizliğimi ve benim olmayışını anlatan saati bırakmışsın…
……RENGİMİ KAYBETTİM………
……GÜNLERİMİ KAYBETTİM……
……SENSİZLİÄžİMDE BULDUÄžUM BENİ KAYBETTİM……
Hıçkırıklara boğuldum..aslında sensizliğimdi hıçkırıklarım..sensizliğim ve bitmişliğim..
Saat sabahın 6 sı yeni bir gece.yanlış duymadın gece!!!karanlığımı aydınlatan sen yoksun çünkü…
Her şey siyah…simsiyah yine her taraf…yanlış zaman yanlış düzen..yitip giden bu umutlara bir ben miyim hep kan ağlayan…
Yorgunum…yalnızım…mutsuzum…
Saat 06.01..canımı yakan baktıkça derinliklerinde kaybolduğum gözlerine bakıyorum..beni benden alan,beni hiç görmese de dalıp dalıp gidiyorum umarsızca..
Saat 06.02…hala karanlık..hala yoksun..odam boş..bir ben bir de sensizlik var…üstüme yürüyor sanki dört duvar..
Saat 06.03..tenimde bir sıcaklık var.yoksa..yoksa sen mi geldin?dönüp bakıyorum etrafıma..beni bu soğuk gece de sensizliğinle ısıtıyorsun..hala yoksun….
Saat06.04……sensizliğimle oturuyorum.yorgun gözüküyorsun..her zamanki gibi alev alev bakıyorsun içime taaa derinliklerime işliyor bakışların..
Saat 06.05……başlıyorsun…:
Bu şehir insana tuzak kuruyor..bu şehir insanı uzak kılıyor..bu şehir insanı hayli yoruyor..bu şehir insanı hep kandırıyor………
Sesin titriyor..sanki gitmişsin hiç gelmediğin benden………
Saat 06.06……yine sensizlik ve sessizlik…gözlerimi kapıyorum sensizliğin ellerini tutarken…birden hissizleşiyor ellerim..kayıp gidiyorsun ellerimden..gözlerimi açmak istiyorum..açamıyorum……çığlıklarımı ben bile duymuyorum…
Saat 06.07……haykırıyorum sensizliğimi hiç benim olmayışını…duymuyorsun…şimdi daha karanlık odam…arkamdan tik tak saat sesleri geliyor…saate bakıyorum…
Saat 06.08…çığlıklarım yankılanıyor boş odamda…sen yine de duymuyorsun..göz yaşklarım süzülüp düşerken yanaklarımdan bir el siliyor onları…yüzünü seçemiyorum karanlıkta…ama o eller sensizliğin biliyorum…hiç dokunmamış olsam da biliyorum teninin sıcaklığını,kokusunu…
Saat 06.09…… omzuna yaslanıyorum…sensizliği bile seviyorum ama korkuyorum..bunu anlamışcasına “KORKMA!” diyorsunhayatımda ikinci kez duyduğum o güven verici sesinle…
………susuyorum………
derin bir uykuya dalıyorum…
tika tak tik tak yine saat sesleri…beynimi kemiriyor adeta…usulca gözlerimi açıyorum ne sen ne de sensizliğin var yanımda……
ayağa fırlıyorum..duvardaki eski saate bakıyorum…
saat 23.59…nasıl geçti bunca saat…yavaşça oturuyorum ve susuyorum…içimden tek şeyi diliyorum..SENİ VE SENSİZLİÄžİ…
lanetle baktığım saat 25.00…nasıl olur?25.00 mı?irkiliyorum..gözlerimi çocukluğumda korkup kapattığım gibi sıkıca kapatıyorum…açıyorum…
………26.00………
dakikalarım…saatlerim…renklerim hepsi sen ve sensizliğinle gitmiş…
bana bu dört duvar ile sürekli sensizliğimi ve benim olmayışını anlatan saati bırakmışsın…
……RENGİMİ KAYBETTİM………
……GÜNLERİMİ KAYBETTİM……
……SENSİZLİÄžİMDE BULDUÄžUM BENİ KAYBETTİM……
