02-06-2008, Saat: 11:08 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
156
-
Konuları:
27
-
Kayıt Tarihi:
Jan 2008
-
Rep Puanı:
Sesim Çıkmıyor "SensizLige. ."
Gecenin karanlığında sana uyuyorum özlemle. . .
Yalnız, bir okadar ürkek. . .
Gece henüz kendindeyken, kokuna uyanıyorum usulca. . .
Hissediyorum! . .
Yağmalanmış benliğimde suretin. . .
Susuyorum çığlık çığlığa. . .
Anlıyorum! . .
Sen. . Yüreğimde ince sızı. . .
Unut. . .
Dön yalnızlığına. .
Yorgun düşlerine. .
Olmuyor. . Olamıyor. . .
Nefesi yarım uykularımın nicedir. . .
Direnemiyorum kendime! . .
Kitlendim yüzü eskimiş ruhumda. . .
Duygularım darmadağın. . .
Sesim cıkmıyor sensizliğe. . .
Gece bitmeden. .
Bir kelebeğin kanadında bırakıyorum kokunu. . .
Siliyorum gözyaşlarımı. . .
Gülüyorum hüzüne bulanmış gözlerime. . .
Çaresiz. .
Uyuyorum ucu kırık sevgilerim ve ben.
02-06-2008, Saat: 11:09 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
156
-
Konuları:
27
-
Kayıt Tarihi:
Jan 2008
-
Rep Puanı:
Korkma ey yâr; gözyaşlarını güllerin yüreğine serdiğim için . Aldırma ne olur karanlıkların elem kokan bakışlarından..Gözyaşlarımız, mayası olsa da yaşanmamış hikayelerin; Ahiretin vuslatlarına şulelerini yakmadık mi yüreklerimizde ? Bu gönül mahpusluğun sonunda gözlerimizle sevdayı öpmek yok mu ey yar. ? Bırak; kavuşmalarımız hep yüreklerimizde saklı bir düş kalsın..Gökyüzümüze kangren gece sonrası intihar kokan şafaklar serilsin.Aldırmayacağız gönül bahçemize sürgün edilen ayazlara..Ayazlar koparsa da çiçeklerimizi üzülme ne olur..Yüzümüzün bozkırlarındaki kardelenleri, menekşeleri kim koparabilirdi ki Yaradan'dan öte..İliklerimize kadar bir ömür hasret yağmurlarıyla ıslanacağız..Ömür şemsiyesini açsak da hasretinin hafakan çığlıklarında üşüyecek yüreklerimiz..Üşüsek bir serce edalı yangınlarda ısıtacağız düşlerimizi..Bu dünya' ya hasreti ekip, Ahirette yüreklerimize ektiğimiz sevdayı biçeceğiz
02-06-2008, Saat: 11:09 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
156
-
Konuları:
27
-
Kayıt Tarihi:
Jan 2008
-
Rep Puanı:
Uzaksın. . .
Neşelerim gideli çok oldu, elimde hüzün tanecikleri. Sevgiler yerine kalbime kül doldu, ardımda geçmişin parmak izleri. Gitmelerden kalan, bitmez tükenmez bir hasret, günlerimin doğuşunda güneşte balçık var. Sensizliğin doğurduğu acılarım, karıştı yağmurlara ve her damlada balyoz oldu vurdu kalbime. . .
Yazılarım öksüz artık, anlamları yok. Sen gittin ya, artık benim yaşamama gerek yok. Işığını kaybeden bir insan, nasıl karanlıkta yolunu bulamazsa, sırtına bindirilen yükü, bir hamlede üstünden atamazsa, gittiği yoldan dönemezken, yalnızlığın acı türküsünü mırıldanıyorsa, işte hayat bitmiştir o zaman benim için. İşte o zaman bir daha filizlenmez baharım, işte o zaman gidenlerin ardından ağlarım, işte o zaman yas tutup geceleri gündüzlere katarım… Giden gittiğinde, nereye olduğunun önemi kalmaz artık. Gitmiştir, arkasından ağlamaktan ve gözyaşlarını ona adamaktan başka bir şey gelmez elinden, yok olursun. Sevda bu mudur diye sorarsın kendine sonra, bu mudur? O giderken, sen hareket bile edemeden, gidişini seyretmek midir sevda? Ardından karalar bağlayıp, onu başkalarının kollarında gördüğünde kahrolmak mıdır sevda?
Sevilmekle başlar insan hayata da, peki neden sevmekle son verir ki? Gözlerinde güneşi gördüğü kişiyi, neden her keresinde, yeniden kaybeder ki? Göremediği duvarların ardını bilemezken insan, ne var ne yok orada acaba, belki kocaman bir yılan, belki asırlar boyu hiç bozulmayacak kadar saf olan bir sevgi, bu ucu bucağı belli olmayan muammanın tam ortasına, neden yerleşmiştir ki? . .
Sevinçlerini yaşayıp, mutlu olabilmek için çırpınırken, neden her defasında bir çapanoğlu çıkıp da huzurunu kaçırır ki? . .
Uzaksın bana artık sevgilim, burnumun dibindesin, ama asırlar kadar uzaksın. . .
Gözlerin eskisi gibi bakmıyor artık gözlerime, beni ne kadar sevdiğini söylemiyorsun. Öyle üzgünüm ki, biz böyle mi olacaktık, böyle mi kopacak, böyle mi ayrılacaktık? Anlatamadıklarım var, söyleyemediklerim, dilimin ucundayken vazgeçtiklerim var, gidemememe sebepler var, anılar, geçirilen iyi ya da kötü günler var. Nedir beni sana böyle bağlayan, nedir vazgeçmemem için hiç durmadan savaşan? Yoksun, uzaksın sevgilim, burnumun dibindesin, ama asırlar kadar uzaksın.
02-06-2008, Saat: 11:16 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
156
-
Konuları:
27
-
Kayıt Tarihi:
Jan 2008
-
Rep Puanı:
02-06-2008, Saat: 11:16 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
156
-
Konuları:
27
-
Kayıt Tarihi:
Jan 2008
-
Rep Puanı:
02-06-2008, Saat: 11:17 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
156
-
Konuları:
27
-
Kayıt Tarihi:
Jan 2008
-
Rep Puanı:
Sakın büyüme bebek;
Hayat senide harcar eğer büyürsen dert çekersin hasretle yanarsın gecen gün dünden daha beter
Sakın büyüme bebek;
Bu halinle daha güzelsin aşk denen şey kapını çalıverir farkında olmadan seni de alıverir
[
Sakın büyüme bebek;
Kalbin taş olsa da o an gülmek istersin gülemezsin…
Yaşamadan ölmek istersin ölemezsin….
Dost dediklerin düşman oluverir sevemezsin…
Sakın büyüme bebek;
Bu halinle daha güzelsin…
02-06-2008, Saat: 11:18 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
156
-
Konuları:
27
-
Kayıt Tarihi:
Jan 2008
-
Rep Puanı:
02-06-2008, Saat: 11:18 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
156
-
Konuları:
27
-
Kayıt Tarihi:
Jan 2008
-
Rep Puanı:
Kendimi kandırmaktan yoruldum…Hep senin haklı olduğun yalanına tutunmak artık zor geliyor bana.
”Ben yanlış anladım…Hayır,sen öyle yapmak istemedin.
Tamam,suçlu bendim.Sen haklısın,sen suçsuzsun,sen masumsun.
sen…sen…sen…”
Ya ben…!
Her yanlışının ardından doğrularını arayan,onlarla avunan ben,kendini haksız bulup kahrolan,kendini gecelere vuran ben…
Ama yinede nerdeyse bundan mutluluk duyan gene ben.Tekrar tekrar aynı acıyla yanan,her acıyla birkez daha aşık olan hep ben…
Bunları yazması kolay da,taşıması öyle kolay değil.Her babayiğidin,her aşığım diyenin çekeceği dert değil…
İşte ben bu cesaretle,bu koskoca sensizliği yenmeye çalışıyorum…Gözlerimden öteyken bile özlerken tenini,gönlümden öte atıyorum tüm hislerimi…
Eskiden…
Verdiğin acıya bile razıydım.O ; ayrı bir haz,ayrı bir paylaşımdı.İçimde kıpır kıpır bir umut vardı.
Zaman zaman aklımı karıştırıp hayallerime oturttuğum sen,sonra hiçbirşey olmamış gibi davranıp sessizce ama ardında derin sancılar bırakarak yokediyordun herşeyi…
Biliyor musun…gitmelerine bile alışmıştım artık!
Şimdi…
Dayanamaz oldum bu yürek sancılarına,artık kaldıramıyor bedenim,senin uğruna olsada…
Senin uğruna ama senden habersiz,ama sensiz…Senin hayallerin başkayken,hayallerimin bir parçası yapamıyorum artık seni…
Güçsüz de…yapamadı,pes etti de…yoruldu,gitti de…
İnan son kez dayıyorum başımı omzuna,
İnan son kez bakıyorum böyle içten sana,
Ve inan son kez ağlıyorum uğruna…
|
