Yeniden sevmekle başlayacak hersey. Baktıgım şu ağaçlar başka yeşil. Gökyüzünde başka birşey var. Biliyorum..Dinliyorum seslerdeki sensizliği..
İçimdeki sıkıntı,korku, endişe hali artık nefes almama engel değil, alışıyor insan bunlarla da yaşamaya,her ne kadar istemese de. Yeniden sev diyor sadece..
Yeniden sevmekle başlayacak herşey...
Yine kitap okuyorum, müzik dinliyorum, işe gidiyorum.
Çöpü yine ben döküyorum.
Sadece sustum, gülmüyorum artık.
Bu hüzün..
Boğulmamak için çırpındıkça dibine battığım hüzün..Çırpınmıyorum artık. Yüzüm ışığa doğru, öylece duruyorum, kendimce susuyorum. Yeniden sev diyor sadece..
Yeniden sevmekle başlayacak hersey..
Arada bir iki damla yaş dökülüyor gözümden, istemsizce, sessizce, engel olamadığım bir şekilde..
Sol elimin dışıyla gözlerimi kurutup yeniden bakıyorum hayata.
Islanan elimi kalbimin üzerine siliyorum,
günlerdir durmayan, acıtan çarpıntıyı hissedip derin bir nefes daha alıyorum..
Rüyalarımda seni görüyorum her gece, hep gülüyorsun, hep güldüğün gibi..
Sakinliğine hayran olduğum...Işıldayan gözlerindeki huzura taptığım... Hep bulduğum gibi..
Bir gün dediğim gibi "beyaza ne hacet, gözlerin yeter..."
Bir gün dediğin gibi " her mekanda, her zamanda.."
Yüzyıllar mı geçti seni görmeyeli, en son ne zaman çaresizdim bu kadar, en son ne zaman ellerimde
kokun vardı.. Bu katran karası ne zamandır içimde.. Mavi, umut değil miydi ?
Görüyorum.. Yeniden sev diyor sadece, yeniden sevmekle başlayacak herşey..
Ellerimle parçaladığım kendimden tek bir ses çıkmıyor artık. Hiçliğinde bir başıma
yeniden öğreniyorum herşeyi. Öğrenmekle başlıyorum yeniden sevmeye...
Bak bu renk, bu hava, bu güneş, bu deniz, bu meyve, bu ağaç, bu özlem, bu aşk.......
Kapısına kul olduğum, hani derler ya "tavrına hayran" olduğum aşk,
kayıp giderken tutmayı akıl edemediğim aşk...
Çocukluğum geliyor aklıma, yeni yetmeliğim. Ne çok kandırmışlar beni meğer,
ne çok savaşmaya alıştırmışlar, inancımı kaybederken kimse tutmamış ellerimden.
Ne acımasız olmuşum da acımamışlar yine de....
Dipsiz bir kuyuda, öğrendiklerimi duvarlara çiziyorum kırık bir cam parçasıyla.
Bir yanımda utancım, bir yanımda çaresizliğim. Eğme başını diyor karanlık, eğme sakın başını..
Meğer karanlık; bildiğim şey değilmiş, meğer karanlıkta da görülürmüş herşey..
Meğer karanlıkta da öğrenilirmiş sil baştan...
Meğer karanlıkta da aydınlık olurmuş.....
Karanlığı dinliyorum.
Yeniden sev diyor sadece.
Yeniden sevmekle başlayacak herşey..
Yeniden seveceğim herşeyi..
Ağacın yeşilini, suyun akışını, mis gibi kavun kokusunda bir bardak rakıyı.
Baştan öğrenip yeniden seveceğim martılara simir atmayı, köpük köpük dalgaları,
şarkıları, sözleri sazları..
Yeniden sevmekle başlayacak herşey...
Ve yeniden seveceğim seni sevgilim, yeniden ..
[b]"Seni" yeniden sevmekle başlayacak herşey!!.......[/b]
İçimdeki sıkıntı,korku, endişe hali artık nefes almama engel değil, alışıyor insan bunlarla da yaşamaya,her ne kadar istemese de. Yeniden sev diyor sadece..
Yeniden sevmekle başlayacak herşey...
Yine kitap okuyorum, müzik dinliyorum, işe gidiyorum.
Çöpü yine ben döküyorum.
Sadece sustum, gülmüyorum artık.
Bu hüzün..
Boğulmamak için çırpındıkça dibine battığım hüzün..Çırpınmıyorum artık. Yüzüm ışığa doğru, öylece duruyorum, kendimce susuyorum. Yeniden sev diyor sadece..
Yeniden sevmekle başlayacak hersey..
Arada bir iki damla yaş dökülüyor gözümden, istemsizce, sessizce, engel olamadığım bir şekilde..
Sol elimin dışıyla gözlerimi kurutup yeniden bakıyorum hayata.
Islanan elimi kalbimin üzerine siliyorum,
günlerdir durmayan, acıtan çarpıntıyı hissedip derin bir nefes daha alıyorum..
Rüyalarımda seni görüyorum her gece, hep gülüyorsun, hep güldüğün gibi..
Sakinliğine hayran olduğum...Işıldayan gözlerindeki huzura taptığım... Hep bulduğum gibi..
Bir gün dediğim gibi "beyaza ne hacet, gözlerin yeter..."
Bir gün dediğin gibi " her mekanda, her zamanda.."
Yüzyıllar mı geçti seni görmeyeli, en son ne zaman çaresizdim bu kadar, en son ne zaman ellerimde
kokun vardı.. Bu katran karası ne zamandır içimde.. Mavi, umut değil miydi ?
Görüyorum.. Yeniden sev diyor sadece, yeniden sevmekle başlayacak herşey..
Ellerimle parçaladığım kendimden tek bir ses çıkmıyor artık. Hiçliğinde bir başıma
yeniden öğreniyorum herşeyi. Öğrenmekle başlıyorum yeniden sevmeye...
Bak bu renk, bu hava, bu güneş, bu deniz, bu meyve, bu ağaç, bu özlem, bu aşk.......
Kapısına kul olduğum, hani derler ya "tavrına hayran" olduğum aşk,
kayıp giderken tutmayı akıl edemediğim aşk...
Çocukluğum geliyor aklıma, yeni yetmeliğim. Ne çok kandırmışlar beni meğer,
ne çok savaşmaya alıştırmışlar, inancımı kaybederken kimse tutmamış ellerimden.
Ne acımasız olmuşum da acımamışlar yine de....
Dipsiz bir kuyuda, öğrendiklerimi duvarlara çiziyorum kırık bir cam parçasıyla.
Bir yanımda utancım, bir yanımda çaresizliğim. Eğme başını diyor karanlık, eğme sakın başını..
Meğer karanlık; bildiğim şey değilmiş, meğer karanlıkta da görülürmüş herşey..
Meğer karanlıkta da öğrenilirmiş sil baştan...
Meğer karanlıkta da aydınlık olurmuş.....
Karanlığı dinliyorum.
Yeniden sev diyor sadece.
Yeniden sevmekle başlayacak herşey..
Yeniden seveceğim herşeyi..
Ağacın yeşilini, suyun akışını, mis gibi kavun kokusunda bir bardak rakıyı.
Baştan öğrenip yeniden seveceğim martılara simir atmayı, köpük köpük dalgaları,
şarkıları, sözleri sazları..
Yeniden sevmekle başlayacak herşey...
Ve yeniden seveceğim seni sevgilim, yeniden ..
[b]"Seni" yeniden sevmekle başlayacak herşey!!.......[/b]
