Diyojen'e sorarlar, ''üstat, bir adamın zekasını nasıl anlarsın?'' diye. Diyojen de ''konuşmasına bakarım'' der. Tekrar sorarlar ''ya hiç konuşmazsa?'' üstat cevap verir ''henüz o kadar akıllısına hiç rastlamadım''...

Annemle bir tutardım seni ben.
Lakin; bilemedim.
Ayaklarının altı cehennemiş,
Giderken,
''İçimi yaktığında anladım..''

Kimi insan, geçmişle geçememişi birbirine karıştırır. Halbuki, geçen iz bırakır, geçemeyen yara…

Sevdiğimiz zaman, aşk o kadar büyüktür ki, bir bütün
olarak içimize sığmaz; sevdiğimiz insana doğru yayılır.

şimdi ne bugünsün ne de yarın
olsa olsa sadece bir yarım
ya da eksilen yanım...

Kendimi korlarda denemişim ben,
Senin alevlerin ellerimi ısıtır en fazla..

Merak ediyorsan eğer, giderken ölümüme bıraktığın yalnızlık, kendisiyle yaşamayı öğretti bana.
Uslanmış değilim yani, ıslanmış olsam da gözyaşımdan…

an kaybından ölen zaman
senden daha katilini bulamadı kendine...

gelseydin eğer kendimi bile kovardım yanımdan
gelmedin
yine kendimsiz kaldım ardından
dünyanın bütün dillerinde sustum
ve bir şair bıraktın geride
ekmeğini aşktan çıkaran...