Bana ihanet ettin. Hâlbuki beni suçluyordun. Ben başkasını sevdim. Sana söyledim. Sen beni sevdiğini söylerken başkasını sevdin. Kim suçlu söyle bana. Ben mi? Sana söylediğim için mi? Senden saklamadığım için mi? Başkasına bakmadım sana bakarken. Gözlerim senden başkasını görmedi. Her soluk alışımda benimleydin. Ama bir gün bitti. Nedenini soruyorsun. Aslında biliyorsun nedenini. Sendin nedeni. Hayır, söylediklerin değil. Yaptıklarındı nedeni. Seni çok sevdim ben. O kadar ki uğruna kalbimi parçaladım. Bölünen her bir parça anılarımdı. İçimde ki sendin. Ve son vuruşu yaptın. Kendi ihanetini kapattın. Beni suçladın. Sende her erkek gibi yaptın. Sen farklıydın ya. Yalanmış işte. Sende aynısın. Senin suçundu ihanet. Ben asla işlemedim bu suçu. Senin günahına ortak olmayacağım. Sen bittin. Ben hala seviyorum. Sensiz parçaları topluyorum. Yeniden doğan kalbime hediye ediyorum parıldayan güneşi. Ben hak ediyorum. Sen değil. Benim yaşamım güzel olacak. Daha uzun süre alacak mutlu olmam. Kalıcı olacak. Yalancı değil. Sen kal yalanlarınla. Ben gidiyorum. Dönersen bir gün geçmişe hatırla beni. Ben seni kırdığın parçalarla bıraktım. Geçmiş zaman diyeceğim. Gülümseyeceğim. Sen yaşayacaksın. Benim gibi gülümseyerek değil, acılarla. Yine de isterim ki mutlu ol. Yaşamın huzurlu olsun. Kirli olan kalbini temizle. Bir gün ararsan eğer ben yokum senin için bil. Bu şehirdeyim ben. Dayanamam karşıma çıkarsan. Bugün döktüğüm gözyaşının dönüşü olur diye. Sana olan öfkem korkutur beni. Sen ki beni suçlarken bana ihanet ettin. Karşıma çıkma lütfen. Güçsüzlüğüm sana cesaret vermesin. Topladığım kalbimin en büyük sermayesi cesaret olacak. Her şeye rağmen kendine iyi bak.
