Biz böyleyiz işte;
Sen ayaklansan ben yorgunum
Sen yorulsan ben ayaklanıyorum;
Oysa ikimiz de görüyoruz kendimizi birbirimizde
Oysa ikimiz de hep aynı anda arıyoruz ellerimizi
Biz seninle hala utanıyoruz kazara değsek birbirimize...
Hala iki çocuk gibi aşığız yaşadığımız her şeye
Ne sen beni kandırıyorsun ne de ben seni
Biz seninle hala istiyoruz kazara yalnız kalsak birbirimizi
Ne bir çıkmazı var aramızdakinin
Ne de bir gideri;
Biz seninle hala özlüyoruz;yaşayamayacaklarımız; bildiklerimizi;
Kader demiyoruz bitti de diyemiyoruz;
Ya kendimizi kandırıyoruz ya da kanmak istiyoruz
Ki bence diğerlerine; en başından inanmıyoruz!
Ama ben
Tüm bu gördüklerime rağmen
Sesine kokuna tenine rağmen tümümü getiremedim sana
Nasıl bir fırtınanın ortasında kalmaksa bu
Savrulup seni de yıkamadım!
Hiçbir şey konuşmadık
Tek bir cevap vermedim içimde kopan hakkında
Anlamış gibi göründün
Ne zaman kırılsam ne zaman yanılsam ne zaman ondan kaçmaya çalışsam
Seni gördüm kapımda!
Biz seninle hala aynı ipte beni zorluyoruz aslında
Kaç kahvaltı gitti ömrümüzden
Ömür geçmiş seninle seviştiğim gibi sevişmeyeli gerçekten!
Ne bir kere dokundun ne bir adım yaklaştın kalbimdeki o adamı bildiğinden
Ben sana ne kadar eğilsem az şimdi
Ben sana ne kadar ezilsem o kadar dikleştirirsin beni
Şimdi biliyor musun ömür geçmiş
Çok kandırmışım kendimi
Bunu söylemek için aramıştım seni
Koşa koşa geldin iyi bir haber beklemeden hiçbir iz sürmeden
Söyleyemedi
Durdu içimde fırtına alevim söndü diyemedim
Onu böylesine severken ondan öğrendiklerimi kabullenemedim.
Beni dirilt istemiştim nedense bunun için seni seçmiştim
Can havliyle kanayan bir yara gibi önce sen sar istemiştim
Söyleyemedim
Uyuyamadığımı ağlayabildiğimi sancımın sebebini söyleyemedim
Ömür geçmiş bugün fark ettim
Sana bakınca bana bakınca
Elimdeki o aptal bardakla
Başından beri hiç olmayan bir aşka inandığım yalanıyla
Çırpınırken bir çıkış ararken senin kapına gelemedim.
Yapamam
Sen bana böyle bakarken ben sana O'ymuşsun gibi bakamam
Sen bana hep böyle avuç içinle dokunurken ben sana elimi tut ölüyorum diyemem!
Ben başkasına ömür boyu derken sana ömürlük söz veremem
Artık onunla olmayacağını bilsem de içimi harabeye çevirsem de sana ömür vaat edemem.
Seni gördüm bugün
Ne zamandır özlediğim her şeyi gördüm
Gözlerime mi inansam kalbimde yıkılana mı bilmiyorum.
İkisi de çok gerçek ikisi de içimde..
Kader diyemem git de diyemem..
Bir hayli zaman geçti
Senden ayrılalı bugün
Düşündüm delirir gibiyim artık
Benim için bir düştü
O
Uyandım uyanmasına da
Seni bulunca yanımda
İçim kalbim ömrüm bölündü!
Ama ben
Tüm bu gördüklerime rağmen
Ömrün olduğumu bilmeme rağmen
İçinde başka birinin durduğu bir kalple sana gelemem
Ne senin kutsallığına ne O'nda hissettiğime ihanet edemem!