Gecenin karanlığında kocaman bir boşluğum şimdi. Umutlarımı boğacak kadar çaresiz ellerim. Önümde uçsuz bucaksız bir deniz var . dalgalar hırçınlaşıyor her gözyaşımda. Kalbim hissizleşmiş, var mı yok mu belli değil. Bedenime haykırıyor gözlerim. Çığlıklar atıp yalvarıyor yüreğime ayaklarım, onun yanına gitmesi için. Kahretsin yapamıyor gururum. Bi anlık öfke engel oluyor hayallerime. Ve sennn başımın belası deniz! Beni içine mi almak istiyorsun. Canımı mı istiyorsun doğruyu söyle. Sevmek bu kadar kötü bir şey mi? Söylesene aşklara tanıklık etmiş kayalar, martılar size soruyorum . beyaz kanatlarınızın altından kaç sevgili gördünüz denize karşı oturan, kaç aşk gördünüz mutlu simalara yol açan.
Kalktım kulaklarım duymuyor sabah kuşların seslerini ve ben denize yürüyorum. Elimde bir demet gül sahibine ulaşamayan. . . ve ilk adım başlangıca. Suyu boğazımda hissedebiliyorum. Nefes alamayacağım yakında, her zamanki gibi hüzün var mehtapta, güneş yine kızgın bana. Ve güller denizin üstünde bense ölmenin hazzıyla denizin dibinde…
Kalktım kulaklarım duymuyor sabah kuşların seslerini ve ben denize yürüyorum. Elimde bir demet gül sahibine ulaşamayan. . . ve ilk adım başlangıca. Suyu boğazımda hissedebiliyorum. Nefes alamayacağım yakında, her zamanki gibi hüzün var mehtapta, güneş yine kızgın bana. Ve güller denizin üstünde bense ölmenin hazzıyla denizin dibinde…
