Herşey bir anda başlamıştı.. Biraz yalnış ,biraz imkansız, biraz ihanet dolu.. Son Bahara yakın bir tarih 10 yıllık arkadaşlık.. Ve onun sevdiği.. birde uçuşan o güzel saçlar... İhanetin kalpte başladığı ilk nokta .. Herşey o arada başlamıştı .. cukur cumadan çoçuk birosuna cıkan o ara yolda.. sevgılısınden haber alamayınca bana mesaj atmıstı terslemıştim onu.. O kızgınlıkla yanına gelmişti bir arkadasıyla .. O kadar kızgın ve okadar tatlıydı ki.. ışıldıyan gözler .. Uçuşan saçlar .. sanki cennetin bir köşesinde saklı kalmış bir melek.. ve ilk adım ihanet düşüncelerle.. bir yanda 1 bucuk yıllık sevgilim bir yanda 10 yıllık arkadaşım ve karşımda onun sevdiği.. sanki her cümlesi yankılanıyordu beynimde .. ve susmak kalıyordu geride sessizce gömülmek sessizce ölmek .. ne ihanete affım vardı nede yanlışlara sığınmaya gönlüm.. içimde bir taht kalmıştı sadece kimsenin oturamadığı .. günler derken akıllar karısık yüzüne baktıgım insanın bana onu anlattıgında içimin parçalanışı nasılda sevıyor derdım ben nasıl böyle düşünüyorum derdim ilk defa boyle bıseyle karsılasmıstım.. kız arkadasım istanbuldan taşınmıştı .. ve soguktuk artık ona hissim kalmamıstı daha dogrusu sadece onla vakit gecirdiğimi anlmıştım.. ayrılmıstım.. zaman hızla akıp gecıyordu arkadasımla aynı yerde calısıyorduk .. sevgılısıyle konusuyorduk elbette ama hepımız arkadastık.. muhabbet sohbet espiriler vs. Arkadasım ona yalnış davranmaya başladı ve
her oyle davrandıgında benım arkadasıma karsı içimde bi nefret doguyodu .. üzüyodu ,vuruyodu.. yalan söylüyodu eski sevgilileriyle kıyaslıyor ve hatta o mu bumu diye bana soruyodu.. agzımı acamıyodum kızıyodum sadece içten içe.. bunlar sureklı kavga edıp ayrılıyordu artık canıma yerıyordu .. kız benle dertleşirdi üzülürdü cocuk bana gelir pişmanlık duyar üzülür dü ben barıstırıdım oysaki hiç kimse anlamazdı içimdekileri hissettiklerimi yanındayken gözlerinin içine bakıpta o saclara dokunamamak.. nasıl bir ihanetti bu içten içe.. sessizliğim çığlıklara dönüşmeye başlamıştı.. ne ben bağırabildim ne kimse duyabildi .. taa ki arkadasımın ondan gizli baskalarıyla konustugunu ogrenene kadar.. ses etmemıstım sadece nefretım artmıstı .. o melek yüzlü insan neden hak etmıstıkı bunu yapılırmıydı.. ve anladım ki ortada bir vicdan birde acındırma vardı sevgılısı ayrılmak ister arkadasım duygu somurusu yapardı kıyamazdı.. zarar verırdı kendıne kıyamazdı ama hep ağlardı.. buna engel olmak zorunda hıssettım kendımı.. ve yanında olmaya karar verdım her kotu abında yanında oldum her huzunlu anda.. ne ihanet dedım nede delikanlılıgıma sıgmayacak nokta sadece kalbimin sesine gittim çok çağresizdim ama başka bir şey gelmıyordu elimden.. bunlar ayrılmıştı artık ve bız hala konusuyoduk o melek insanla bakışları anlmlı gelmeye başladı ama fark ettiğim bişey vardı ortada o bakışlar daha onceekılerle aynıydı .. sanki sadece ben değil yasadıklarımı yasadıgım an karsımda bir insan daha yasıyordu .. vebali almaktan korkar duygularınca kendine sığınmış bir bir can .. görki öyle bir masum .. sevki ölümüne doyumsuz.. zorlu bir kapı ardında sonsuz bı yol vardı.. batan bir gemiden denize açılmış filika gibi karanlıkta görmediğimiz buz dagları belkide gececiğimiz sisli yerler var.. ikimizde kalbe yenildik ihanetin eşiğine düştük.. bizim yanlışımız tüm doğrulara açılan kapı oldu.. bizim ihanetimiz tüm insanlara inat büyük bi aşk oldu.. bizim bu yanlış cesaretimizden fark etmediğimiz doğrular doğdu.. nice engeler çıksada sevgimiz ruhumuzdan aşkın yerden göğe taşkın.. el ele oldumu insan yürekler bile yaşadığından şaşkın.. yeri gelir haykırırım dünyaya seviyorum işte kalbim ne yapsın seviyorum işte yüreğim ne yapsın .. insan sevdimi gitmeli ucunda ölüm olsa bile.. yeterki gerçekten sevsin..
alıntıdır.
her oyle davrandıgında benım arkadasıma karsı içimde bi nefret doguyodu .. üzüyodu ,vuruyodu.. yalan söylüyodu eski sevgilileriyle kıyaslıyor ve hatta o mu bumu diye bana soruyodu.. agzımı acamıyodum kızıyodum sadece içten içe.. bunlar sureklı kavga edıp ayrılıyordu artık canıma yerıyordu .. kız benle dertleşirdi üzülürdü cocuk bana gelir pişmanlık duyar üzülür dü ben barıstırıdım oysaki hiç kimse anlamazdı içimdekileri hissettiklerimi yanındayken gözlerinin içine bakıpta o saclara dokunamamak.. nasıl bir ihanetti bu içten içe.. sessizliğim çığlıklara dönüşmeye başlamıştı.. ne ben bağırabildim ne kimse duyabildi .. taa ki arkadasımın ondan gizli baskalarıyla konustugunu ogrenene kadar.. ses etmemıstım sadece nefretım artmıstı .. o melek yüzlü insan neden hak etmıstıkı bunu yapılırmıydı.. ve anladım ki ortada bir vicdan birde acındırma vardı sevgılısı ayrılmak ister arkadasım duygu somurusu yapardı kıyamazdı.. zarar verırdı kendıne kıyamazdı ama hep ağlardı.. buna engel olmak zorunda hıssettım kendımı.. ve yanında olmaya karar verdım her kotu abında yanında oldum her huzunlu anda.. ne ihanet dedım nede delikanlılıgıma sıgmayacak nokta sadece kalbimin sesine gittim çok çağresizdim ama başka bir şey gelmıyordu elimden.. bunlar ayrılmıştı artık ve bız hala konusuyoduk o melek insanla bakışları anlmlı gelmeye başladı ama fark ettiğim bişey vardı ortada o bakışlar daha onceekılerle aynıydı .. sanki sadece ben değil yasadıklarımı yasadıgım an karsımda bir insan daha yasıyordu .. vebali almaktan korkar duygularınca kendine sığınmış bir bir can .. görki öyle bir masum .. sevki ölümüne doyumsuz.. zorlu bir kapı ardında sonsuz bı yol vardı.. batan bir gemiden denize açılmış filika gibi karanlıkta görmediğimiz buz dagları belkide gececiğimiz sisli yerler var.. ikimizde kalbe yenildik ihanetin eşiğine düştük.. bizim yanlışımız tüm doğrulara açılan kapı oldu.. bizim ihanetimiz tüm insanlara inat büyük bi aşk oldu.. bizim bu yanlış cesaretimizden fark etmediğimiz doğrular doğdu.. nice engeler çıksada sevgimiz ruhumuzdan aşkın yerden göğe taşkın.. el ele oldumu insan yürekler bile yaşadığından şaşkın.. yeri gelir haykırırım dünyaya seviyorum işte kalbim ne yapsın seviyorum işte yüreğim ne yapsın .. insan sevdimi gitmeli ucunda ölüm olsa bile.. yeterki gerçekten sevsin..
alıntıdır.