Kardelen Yalnızlığı
Hava ısındı, cemre tav oldu toprağa
Yeşillenir yakında sevda ağaçları
Düşer ahu ceylan yüreğim yollara
Dillendirerek fikrimde hüznün ağıtını
“ve sen yar!
ağlarsan dolanır dilimde yaşların
anlamazsın sözlerimin tuz aşılığını.”
Gece merceklerini dikti gözüme
Beyaz mı beyaz ellerin ışıkken tenime
Ürperti de nedir içimde ki varlığında
Böyle mi hazırlanır yokluğun zemini
Kan revan içinde bırakarak düşlerimi
“kapat pencereni, dağıtmasın saçlarını
koridorlardan sızan cereyan”
Dahası var eşref saatlerimin
Yarım yamalak olmayacak vedalarım
Bir çalı yangınına dönerken ellerin
Acibe bir hüzünle genzine düşeceğim
Açıp kurcalama lügatı boşuna
“daha kayıtlarına geçmedi alimin
ruhunun kardelen yalnızlığı”
Selçuk ERKİ
Hava ısındı, cemre tav oldu toprağa
Yeşillenir yakında sevda ağaçları
Düşer ahu ceylan yüreğim yollara
Dillendirerek fikrimde hüznün ağıtını
“ve sen yar!
ağlarsan dolanır dilimde yaşların
anlamazsın sözlerimin tuz aşılığını.”
Gece merceklerini dikti gözüme
Beyaz mı beyaz ellerin ışıkken tenime
Ürperti de nedir içimde ki varlığında
Böyle mi hazırlanır yokluğun zemini
Kan revan içinde bırakarak düşlerimi
“kapat pencereni, dağıtmasın saçlarını
koridorlardan sızan cereyan”
Dahası var eşref saatlerimin
Yarım yamalak olmayacak vedalarım
Bir çalı yangınına dönerken ellerin
Acibe bir hüzünle genzine düşeceğim
Açıp kurcalama lügatı boşuna
“daha kayıtlarına geçmedi alimin
ruhunun kardelen yalnızlığı”
Selçuk ERKİ