Gurbet bahtımdan kara
Hasret ölümden acı
Ne zaman tükenecek bu yollar arabacı

Atların hızlı sür ki
Köye pek geç varmasın
Sevgilimin gözleri
Yollarda kararmasın

Bana henüz, "Yolunun sonu budur" denmedi
Ben ömrümü harcadım
Bu yollar tükenmedi

Bir kere görse gözüm
Köyün aydınlığını
Kül bağlar içerimde
Bu kızıl kor yığını

Düştüğüm yollar gibi
Sonsuzdur benim tasam
Bekleyenim olsa da
Razıyım kavuşmasam!