Bir sonbahar gecesine daha yenik d???yorum bu ?ehirde. Ruhumu teslim ediyorum bu mevsime.
Derler ya; sonbahar ayr?l?klar?n mevsimidir diye, inanmazd?m..! sa?mal?k derdim. ?nsan ayr?ld? m? her mevsim ayr?l?r.. me?er kendimi kand?rm???m sadece. Sonbahar ayr?l?klar?n mevsimiymi? ger?ekten de.. ayr?l???n can? en ?ok ac?tt??? mevsim… Ve ben sana yine bir sonbahar g?n? a??k olmu?tum. Do?um g?n?md? bu mevsim. A?k g?n?md?. Seni i?imin en g?zel yerine koydu?um g?n?md?. A?a?lar y?pran?r, sarar?yorken ben ???k sa??yordum her yana delice.
Ve yine senin benden gitti?in mevsimdi sonbahar.. ?l?m g?n?md? art?k. Sonbahara ait hat?rlad???m tek ?ey ayr?l?kla ?d?llendirilmi? bir a?kt? sadece.. ac?ya, ?zd?raba, mutsuzlu?a mahkum edilmi? bir hayatt?. G?zya??n? sessiz, kimsesiz karanl??a saklamakt?. ?nsanlardan, her ?eyden ka??p kendini yaln?zl??a mahkum etmekti.
?imdi bir sonbahar gecesini daha ya??yorum bu kimsesiz zavall? bedende. Oda yorulmu?, t?kenmi? art?k kar?? ??kmaktan hayata. ?syanlara atmaktan kendini. Son damlaya gelmi? art?k. A?a?ta d??ecek olan son dala.
Ve bu mevsimde art?k dayanamaz oldu bana. Bu bedene. Bu kendini bilmez benli?e. Git diyor art?k. Gidebildi?in yere kadar git. Benim mevsimimin olmad??? yerlere git. S?ca?a git. So?u?a git. Ama git. G?ndermi? bu mevsim beni ac? sonsuzlu?a. Bedenimi kendine mahkum etmi?, ruhumu yollam?? amans?z bir g?zya?? yoku?una. Kendi mevsiminin olmad? derinliklere.
Ve o ruh kaybolmu?tur art?k sonsuz karanl?kta. Beklide g?ky?z?n?n en mavi k??esindedir. Sonbahar?n olmad??? g?ky?z? mavisinde.
Seslenir ordan buradaki esir bedenine…
‘’dayan bedenim dayan, dayan yar?na inan. G?n gelir ac?lar ezberlenir. ?yile?ir zamanla yaran.’’
Ve kaybolup gitmi?tir art?k kendi mavili?inde…
(al?nt?d?r)
Derler ya; sonbahar ayr?l?klar?n mevsimidir diye, inanmazd?m..! sa?mal?k derdim. ?nsan ayr?ld? m? her mevsim ayr?l?r.. me?er kendimi kand?rm???m sadece. Sonbahar ayr?l?klar?n mevsimiymi? ger?ekten de.. ayr?l???n can? en ?ok ac?tt??? mevsim… Ve ben sana yine bir sonbahar g?n? a??k olmu?tum. Do?um g?n?md? bu mevsim. A?k g?n?md?. Seni i?imin en g?zel yerine koydu?um g?n?md?. A?a?lar y?pran?r, sarar?yorken ben ???k sa??yordum her yana delice.
Ve yine senin benden gitti?in mevsimdi sonbahar.. ?l?m g?n?md? art?k. Sonbahara ait hat?rlad???m tek ?ey ayr?l?kla ?d?llendirilmi? bir a?kt? sadece.. ac?ya, ?zd?raba, mutsuzlu?a mahkum edilmi? bir hayatt?. G?zya??n? sessiz, kimsesiz karanl??a saklamakt?. ?nsanlardan, her ?eyden ka??p kendini yaln?zl??a mahkum etmekti.
?imdi bir sonbahar gecesini daha ya??yorum bu kimsesiz zavall? bedende. Oda yorulmu?, t?kenmi? art?k kar?? ??kmaktan hayata. ?syanlara atmaktan kendini. Son damlaya gelmi? art?k. A?a?ta d??ecek olan son dala.
Ve bu mevsimde art?k dayanamaz oldu bana. Bu bedene. Bu kendini bilmez benli?e. Git diyor art?k. Gidebildi?in yere kadar git. Benim mevsimimin olmad??? yerlere git. S?ca?a git. So?u?a git. Ama git. G?ndermi? bu mevsim beni ac? sonsuzlu?a. Bedenimi kendine mahkum etmi?, ruhumu yollam?? amans?z bir g?zya?? yoku?una. Kendi mevsiminin olmad? derinliklere.
Ve o ruh kaybolmu?tur art?k sonsuz karanl?kta. Beklide g?ky?z?n?n en mavi k??esindedir. Sonbahar?n olmad??? g?ky?z? mavisinde.
Seslenir ordan buradaki esir bedenine…
‘’dayan bedenim dayan, dayan yar?na inan. G?n gelir ac?lar ezberlenir. ?yile?ir zamanla yaran.’’
Ve kaybolup gitmi?tir art?k kendi mavili?inde…
(al?nt?d?r)
