Yıllarca beklediğimdin sen benim,gelişine kaç bahar ertelemiştim bilemessin…
Geldiğinde gitmeyeceğim diye söz vermiştin bana,sensiz geçen günlerimi kurşuna dizdim…
Vazgeçilmez olmakmıydı senin tek istediğin,ben kendimi bile senden sonrası olarak bildim…
Anne yüreği kadar yakındım sana,her tehlike de duvar gibi önüne dikildim…
Yırtık hayallerin,yamalı tövbelerin olsun istemedim.Ben sana yediverenlerin güneşe sevdası gibi divaneydim…
Herkes gülerken,senin dudaklarında kahkaha olsun istedim…
Sözlerin bir ok gibi delerken bağrımı,sen üzülme diye gururumu kuytulara gizledim…
Her gün biraz daha uzaklaşırken benden,ayrılık denen pervasız acının önünde eğilmedim…
Hataları hep kendimde,kendi yitirmişliklerimde aradım…
Gözümde kusursuzdun sen,vazgeçmek ne mümkündü senden…
Bir gün,herhangi biri oldun…
Mevsimler,çiçekler,deniz,gökyüzü her şey anlamını yitirdi…
Son direnişleriydi cansız yüreğimin,seni kaybetmemek için içimdeki çocuğu kaç kez darağacına astım bilmedin…
Vazgeçilmezim olan sen,bir gün seni terk ettim…!
Bütün çaresizliğime inat,ihanetine inat,sensizliğin sancılarına inat…
Ecelime susadım,ecelime sustum!
Şimdi bir gözüm kör,bir kulağım sağır,bir elim kesik,sol yanım kayıp…
Her gece gözlerimden hasret,damarlarımdan ayrılık,ruhumdan yalnızlığım süzülür…
Sana yokum dediğim gün yok oldum,artık beni kayıp ilanlarında ara…
Bana rastlarsan bir gün ,bana da haber ver…
Çünkü ben bile artık kendimi tanımıyorum…
:kk:umarım beğenirsiniz:kk:
Geldiğinde gitmeyeceğim diye söz vermiştin bana,sensiz geçen günlerimi kurşuna dizdim…
Vazgeçilmez olmakmıydı senin tek istediğin,ben kendimi bile senden sonrası olarak bildim…
Anne yüreği kadar yakındım sana,her tehlike de duvar gibi önüne dikildim…
Yırtık hayallerin,yamalı tövbelerin olsun istemedim.Ben sana yediverenlerin güneşe sevdası gibi divaneydim…
Herkes gülerken,senin dudaklarında kahkaha olsun istedim…
Sözlerin bir ok gibi delerken bağrımı,sen üzülme diye gururumu kuytulara gizledim…
Her gün biraz daha uzaklaşırken benden,ayrılık denen pervasız acının önünde eğilmedim…
Hataları hep kendimde,kendi yitirmişliklerimde aradım…
Gözümde kusursuzdun sen,vazgeçmek ne mümkündü senden…
Bir gün,herhangi biri oldun…
Mevsimler,çiçekler,deniz,gökyüzü her şey anlamını yitirdi…
Son direnişleriydi cansız yüreğimin,seni kaybetmemek için içimdeki çocuğu kaç kez darağacına astım bilmedin…
Vazgeçilmezim olan sen,bir gün seni terk ettim…!
Bütün çaresizliğime inat,ihanetine inat,sensizliğin sancılarına inat…
Ecelime susadım,ecelime sustum!
Şimdi bir gözüm kör,bir kulağım sağır,bir elim kesik,sol yanım kayıp…
Her gece gözlerimden hasret,damarlarımdan ayrılık,ruhumdan yalnızlığım süzülür…
Sana yokum dediğim gün yok oldum,artık beni kayıp ilanlarında ara…
Bana rastlarsan bir gün ,bana da haber ver…
Çünkü ben bile artık kendimi tanımıyorum…
:kk:umarım beğenirsiniz:kk: