ALdı eLine beyaz bir kağıt,
Sonra uçak yaptı o kağıttan, tıpkı çocukLuğumuzda ki gibi…
Ve bıraktı boşLuğa…
Gittikçe uzakLaştı, göremez oLdum…
‘İşte bu gittikçe kayboLan, sevincindi’dedi…
AnLamadım !
BeLki de anLamak istemedim
Düşündüm, düşündükçe anımsadım...
Ve anLadım !
Bir zamanLar benimde,
Küçük eLLerim, küçük umutLarım vardı
Adını ‘güLücük’ koyduğum bir uçurtmam vardı
ALdığım gibi kayıp gitti eLLerimden
İzLedim, gözümü kırpmadan izledim
KayboLdu yavaş yavaş…
MutLuLuğumu da aLıp gitmişti sanki o an
Çok ağLadım…
Oysa ne çok mutLuymuşum…
şimdi, sözüm ona büyüdüm…
Ve yine ağLıyorum…
Artık gözyaşLarımın içi doLu
Kimine küçük, kimine büyük kırıntıLar acıtıyor içimi
Bir söz yetiyor yaprak misaLi savruLmama
Her şarkıda döküLüyor damLa damLa gözLerim…
Artık bir kuLağımdan girip, diğerinden çıkmıyor söyLenenLer
Her birini yazıyorum akLıma birer birer
GidişLerin anlamını iyi biLiyorum şimdiLerde
Ve geLenLere dair korkuLarım çoktandır…
Yani, büyüyorum…
Ve büyüdükçe, susuyorum git gide...
İçim kanıyor...
İnadına susuyorum !
Sustukça, koparıyorum her bir parçamı bedenimden
DuyguLarım bende hükümsüz şimdi…
DüşLerim yarım…
YaLnızLığın kapıLarı kapanmış yüzüme…
Ruhum bir orada bir burada…
GeL- gitLerde firari çocukLuğum…
şimdi bir baLonum oLsaydı…
KırgınLığı, yaLnızLığı, hüzünü, acıyı…
Bildiğim, biLmediğim ne varsa içine doLdursaydım
Ve bıraksaydım boşLuğa...
HayaLLerim kaLsaydı sadece geride
Keşke‘nin diğer anLamı bu bende ki...
BeLki de bir mucize bekLediğim
Nicedir kendimi kandırıyorum
Artık sus yüreğim !
Duyuyor musunuz ?
Kimse görmek istemese de, büyük duyguLarımın içinde haLa küçüğüm ben…
Sonra uçak yaptı o kağıttan, tıpkı çocukLuğumuzda ki gibi…
Ve bıraktı boşLuğa…
Gittikçe uzakLaştı, göremez oLdum…
‘İşte bu gittikçe kayboLan, sevincindi’dedi…
AnLamadım !
BeLki de anLamak istemedim
Düşündüm, düşündükçe anımsadım...
Ve anLadım !
Bir zamanLar benimde,
Küçük eLLerim, küçük umutLarım vardı
Adını ‘güLücük’ koyduğum bir uçurtmam vardı
ALdığım gibi kayıp gitti eLLerimden
İzLedim, gözümü kırpmadan izledim
KayboLdu yavaş yavaş…
MutLuLuğumu da aLıp gitmişti sanki o an
Çok ağLadım…
Oysa ne çok mutLuymuşum…
şimdi, sözüm ona büyüdüm…
Ve yine ağLıyorum…
Artık gözyaşLarımın içi doLu
Kimine küçük, kimine büyük kırıntıLar acıtıyor içimi
Bir söz yetiyor yaprak misaLi savruLmama
Her şarkıda döküLüyor damLa damLa gözLerim…
Artık bir kuLağımdan girip, diğerinden çıkmıyor söyLenenLer
Her birini yazıyorum akLıma birer birer
GidişLerin anlamını iyi biLiyorum şimdiLerde
Ve geLenLere dair korkuLarım çoktandır…
Yani, büyüyorum…
Ve büyüdükçe, susuyorum git gide...
İçim kanıyor...
İnadına susuyorum !
Sustukça, koparıyorum her bir parçamı bedenimden
DuyguLarım bende hükümsüz şimdi…
DüşLerim yarım…
YaLnızLığın kapıLarı kapanmış yüzüme…
Ruhum bir orada bir burada…
GeL- gitLerde firari çocukLuğum…
şimdi bir baLonum oLsaydı…
KırgınLığı, yaLnızLığı, hüzünü, acıyı…
Bildiğim, biLmediğim ne varsa içine doLdursaydım
Ve bıraksaydım boşLuğa...
HayaLLerim kaLsaydı sadece geride
Keşke‘nin diğer anLamı bu bende ki...
BeLki de bir mucize bekLediğim
Nicedir kendimi kandırıyorum
Artık sus yüreğim !
Duyuyor musunuz ?
Kimse görmek istemese de, büyük duyguLarımın içinde haLa küçüğüm ben…
