Seni unutmama izin verme,
Evet yanlış duymadın sevgili…
Aniden çekip gitmeye karar vermiş olsan bile,
Kokunu emanet bırak yastığıma,
Ve izin verme seni unutmama asla!
Hadi bakışlarını bırak bana;
Hani o içimi eritip, sıcacık eden yüreğimi…
O bakışların…
O bakışların var ya hani!
Bırak onları bana,
Ve ben saklayayım gözlerini, usanmadan yüreğimin saklı kalmış yamaçlarında.
Aniden çekip gitmeye karar vermiş olsan bile sevgili,
İzin verme asla unutmama seni!
Kokunu,
Evet,evet…
Kokunu emanet bırak yastığıma mesela..
Dokunuşunu hatırlaması için son kez dokun yanağıma yada…
Ama, ne olursa olsun,
Seni unutmama izin verme asla!
Ayaküstü , alelacele bir öpücük kondur n’olur..
N’olur, gidişindeki sebepsizlik gibi,
Sebepsiz hatıralar bırak bana.
Gitme diyemeyen yüreğime emanet et gülümsemeni mesela,
Yada…
Yada, son kez sarıl,
Sımsıkı sarıl boynuma..
Ve ben hep hatırlayayım sıcaklığını yastığımda.
Gitmenle birlikte şarkıları ezberler oldu dilim sevgili?
Her şarkıda tutulan dileklerin verdiği umutları öğrendi gidişinin ardından yüreğim..
Sahi sen,
Hiç çakıl taşlarını saydın mı öyle bakarken toprağa?
Ben,
Çakıl taşlarını pek bir sever oldum gidişinle mesela..
Sen unutulmak için , sebepsiz ve aniden giderken yanımdan usulca..
Ben, bir avuç çakıl taşından beklediğim umutla;
İzin vermiyorum unutmasına seni yüreğimin oysa…
Oysa saçma bahanelerin ardına sakladığın gidişinle,
unutulmak isteyen olsan bile sevgili..
Ben, tüm bahaneleri unutup,
Şarkılardan seni diliyorum otobüs yolculuklarımda…
Aniden çekip gitmeye karar vermiş olsan bile sevgili,
Kokunu emanet bırak yastığıma,
Ve izin verme seni unutmama asla!
N’olur…
N’olur, gitme diyemeyen yüreğime son kez dokun ellerinle…
Gülüşünü emanet et mesela,
Ya da bakışlarını bırak…
Kokunu....
Gözlerini…
En azından,
Sabahları bakarak bana,
Söylediğin günaydınları toplasın yüreğim geçmişin sayfalarından…
İzin ver onlar sıyrılıp girsin geceleri koynuma…
Yada…
Yada, son kez sarıl,
Sımsıkı sarıl boynuma..
Ve ben hep hatırlayayım sıcaklığını yastığımda.
Evet yanlış duymadın sevgili…
Aniden çekip gitmeye karar vermiş olsan bile,
Kokunu emanet bırak yastığıma,
Ve izin verme seni unutmama asla!
Hadi bakışlarını bırak bana;
Hani o içimi eritip, sıcacık eden yüreğimi…
O bakışların…
O bakışların var ya hani!
Bırak onları bana,
Ve ben saklayayım gözlerini, usanmadan yüreğimin saklı kalmış yamaçlarında.
Aniden çekip gitmeye karar vermiş olsan bile sevgili,
İzin verme asla unutmama seni!
Kokunu,
Evet,evet…
Kokunu emanet bırak yastığıma mesela..
Dokunuşunu hatırlaması için son kez dokun yanağıma yada…
Ama, ne olursa olsun,
Seni unutmama izin verme asla!
Ayaküstü , alelacele bir öpücük kondur n’olur..
N’olur, gidişindeki sebepsizlik gibi,
Sebepsiz hatıralar bırak bana.
Gitme diyemeyen yüreğime emanet et gülümsemeni mesela,
Yada…
Yada, son kez sarıl,
Sımsıkı sarıl boynuma..
Ve ben hep hatırlayayım sıcaklığını yastığımda.
Gitmenle birlikte şarkıları ezberler oldu dilim sevgili?
Her şarkıda tutulan dileklerin verdiği umutları öğrendi gidişinin ardından yüreğim..
Sahi sen,
Hiç çakıl taşlarını saydın mı öyle bakarken toprağa?
Ben,
Çakıl taşlarını pek bir sever oldum gidişinle mesela..
Sen unutulmak için , sebepsiz ve aniden giderken yanımdan usulca..
Ben, bir avuç çakıl taşından beklediğim umutla;
İzin vermiyorum unutmasına seni yüreğimin oysa…
Oysa saçma bahanelerin ardına sakladığın gidişinle,
unutulmak isteyen olsan bile sevgili..
Ben, tüm bahaneleri unutup,
Şarkılardan seni diliyorum otobüs yolculuklarımda…
Aniden çekip gitmeye karar vermiş olsan bile sevgili,
Kokunu emanet bırak yastığıma,
Ve izin verme seni unutmama asla!
N’olur…
N’olur, gitme diyemeyen yüreğime son kez dokun ellerinle…
Gülüşünü emanet et mesela,
Ya da bakışlarını bırak…
Kokunu....
Gözlerini…
En azından,
Sabahları bakarak bana,
Söylediğin günaydınları toplasın yüreğim geçmişin sayfalarından…
İzin ver onlar sıyrılıp girsin geceleri koynuma…
Yada…
Yada, son kez sarıl,
Sımsıkı sarıl boynuma..
Ve ben hep hatırlayayım sıcaklığını yastığımda.
