Küçücük bir uzaklığa takıldı ayaklarımız.
Yüzüstü kapaklandık yere. Kalplerimiz kanadı…
Bayırlardan geçtik, yokuşlar indik, dağ-tepe seğirttik ama biz seninle düz yolda yürüyemedik.
Alt tarafı gün batımı birkaç yalnız yürüyüştü mızmızlandığımız…
Alt tarafı, geceleri pencereden buruk bir gülümsemeydi yıldızımıza, böyle zorlandığımız…
Ve tökezledik, düşmek istedik.
Biz gizliden gizliye bu uzaklığı sevdik galiba.
Kapımızı vurmuş ta duymadık aşkı. Kim bilir ne kadar beklettik.
Belki soğuktu üşüdü, kalkıp açmadık…
Biz kapımıza gelmiş aşkın kalbini kırdık…