Sen...

ah sen.. her cümlenin başı, sonu, ortası hep sen...

bilmiyorum nezaman kurtulurum sen adının geçtiği bu nöbetlerden.

nasıl unuturum gözlerindeki yıldızların gözlerimden içime akışını..

nezaman biter bu kendinibilmez dizginlenemez bekleyişlerim..

ahh sen varya sen...

ne garip şeydin anlaşılmaz gülüşlerinle,

ne tadı doyumu olmayan bir sevdaydın yüreğimde yarası kapanmayan...

senden nasıl vazgeçerim ben..

bilmiyorum nezaman biter bu ucu bucağı olmayan sorgulayışlarım.

ahh be sevgilim kimbilir nezaman son nefesimi verir de elimi eteğimi çekerim seni sevmekten......



SENİ HERZAMANKİNDEN DAHA ÇOK ÖZLÜYORUM HER YENİ GÜNDE..

HERGÜN YENİ Bİ ACI EKLENİYOR SENSİZLİÄžİN VERDİÄžİ O HASRETE..

HERGÜN DAHA VAZGEÇİLMEZ OLUYOR YÜREÄžİNDE YAŞAMA İSTEÄžİ KENDİMİ...

SEVİYORUM SENİ BEEE VARMI ÖTESİ HADİ BIRAKIP GİTTİÄžİN GİBİ SENİ BANA ENGELLEDİÄžİN GİBİ YÜREÄžİMİ DE ENGELLE SENİ SEVMEKTEN.. HADİ ÇIK KARŞIMA BENİ SEVME DE. HADİ DUR KARŞIMDA DİMDİK GÖZLERİME BAKIP BİRZAMANLAR SENİ SEVİYORUM DEDİÄžİN GİBİ



''SENİ ARTIK HİÇ SEVMİYORUM'' DE .



SENİ HİÇ YAŞANMAMIŞ FARZEDİYORUM DE,

BİZ BİTTİK BİZ TÜKENDİK ARTIK BİZ DİYE BİRŞEY YOK DE

HADİ BUNLARI SÖYLEDE BENDE O ZAMAN SENİ SEVMEYE LANET OKUYAYIM ....

SENİ SEVMEYİ BIRAKIP SEVDİÄžİM KADAR NEFRET ETMEYE BAŞLAYAYIM....



AMA BİLİYORUM Kİ SEN BANA BUNLARI DİYEMEZSİN

SEN BENDEN VAZGEÇEMEZSİN ..

BİLİRİM BANA NE DERECE DÜŞÜKÜN OLDUÄžUNU..

BİLİRİM SENİNDE BEN GİBİ BİR HİÇ OLDUÄžUNU BENSİZKEN..

SABREDİYORUM BİTANEM SENİ BÜYÜK BİR SABIRLA BEKLİYORUM

VE BİRGÜN GELECEK BURAYA YAZDIÄžIM YAZILARIM HÜZÜNLE MUTSUZLUKLA BİTMEYECEK..

YİNE SENİNLE BAŞLAYIP SENİNLE BİTECEK AMA HEPSİNİN SONUNA VİRGÜL EKLENECEK SEN VE BEN YAŞADIÄžIMIZ SÜRECE BU HEP BÖYLE DEVAM EDECEK ...

NEZAMAN Kİ ECEL GELDİ İŞTE OZAMAN SON NOKTA EKLENECEK..

VE BİZİ BİRLEŞTİRİP AYIRAN O HAYAT BİZİ TEKRAR BİRLEŞTİRDİÄžİ ZAMAN BİZİ AYIRMAYA ÖLÜMÜN BİLE GÜCÜ YETMEYECEK...