KüÇüğüMm..
aynı sokakta oturuyorduk
hergün bir kızla gelridi eve
adı esrarengiz gizliydi!
herkes onun hakkında gizli şeyler söylerdi
fakat kimse gerçeği bilmezdi..
yeşil gözlü, esmerdi
kirli sakalları vardı
mahallenin kızları ona hayrandı
bende nefret ederdim
hiç kimse ile konuşmazdı
gelip geçerdi sadece
çok güzel bir yüzü vardı
ama yinede onu sevmezdim
fakat o çok farklı idi
gece boyunca lambası yanardı
herşeyi ile ilgilenirdim!
yavaş yavaş onu gözetlemeye başladım
o an anladımki
ona karşı hissettiklerimin hepsi sevgiymiş!
artık o eve gelmeden uyuyamıyordum
yanında gelen kızları kıskanıyordum
herkes kötü olduğunu söyleyince
hep onu savunurdum
onla karşılaşmak için yie kapıda oturdum
onu yine gördüm
yanımdan geçerken onu çağırdım
‘acelem var küçüğüm’ dedi
bana aramızdaki yaş farkını anlattı
eve gidip ağladım
ama yaş önemli değildi
karar verdim
ona ilanı aşk edecektim..
bekledim gelirken gördüm
peşine düştüm,
kapısına vurdum,
açtı
‘ne var küçüğüm’ dedi
‘seni seviyorum’ dedim
gülümsedi, cevap vermedi
‘evet’ dedim
‘ne eveti’ dedi
konuşmadı…
koşarak geldim
bir ay evden çıkmadım
onun evine ambulans geldi
sedye ile çıkardılar
önümüzden geçerken;
‘bende seni küçüğüm’ dedi
gözlerimi kapattım
kıpkırmızı oldum
herkes bana bakıyordu
koşarak eve geldim
annemler ondan bahsediyorlardı:
annesi yokmuş
eve getirdiği kızlar evsiz kalırmış
‘seviyorum’ dediği herkes ölürmüş
evinin duvarlarında sadece
‘SeN öLme KüÇüğüMm’ yazıyormuş…
aynı sokakta oturuyorduk
hergün bir kızla gelridi eve
adı esrarengiz gizliydi!
herkes onun hakkında gizli şeyler söylerdi
fakat kimse gerçeği bilmezdi..
yeşil gözlü, esmerdi
kirli sakalları vardı
mahallenin kızları ona hayrandı
bende nefret ederdim
hiç kimse ile konuşmazdı
gelip geçerdi sadece
çok güzel bir yüzü vardı
ama yinede onu sevmezdim
fakat o çok farklı idi
gece boyunca lambası yanardı
herşeyi ile ilgilenirdim!
yavaş yavaş onu gözetlemeye başladım
o an anladımki
ona karşı hissettiklerimin hepsi sevgiymiş!
artık o eve gelmeden uyuyamıyordum
yanında gelen kızları kıskanıyordum
herkes kötü olduğunu söyleyince
hep onu savunurdum
onla karşılaşmak için yie kapıda oturdum
onu yine gördüm
yanımdan geçerken onu çağırdım
‘acelem var küçüğüm’ dedi
bana aramızdaki yaş farkını anlattı
eve gidip ağladım
ama yaş önemli değildi
karar verdim
ona ilanı aşk edecektim..
bekledim gelirken gördüm
peşine düştüm,
kapısına vurdum,
açtı
‘ne var küçüğüm’ dedi
‘seni seviyorum’ dedim
gülümsedi, cevap vermedi
‘evet’ dedim
‘ne eveti’ dedi
konuşmadı…
koşarak geldim
bir ay evden çıkmadım
onun evine ambulans geldi
sedye ile çıkardılar
önümüzden geçerken;
‘bende seni küçüğüm’ dedi
gözlerimi kapattım
kıpkırmızı oldum
herkes bana bakıyordu
koşarak eve geldim
annemler ondan bahsediyorlardı:
annesi yokmuş
eve getirdiği kızlar evsiz kalırmış
‘seviyorum’ dediği herkes ölürmüş
evinin duvarlarında sadece
‘SeN öLme KüÇüğüMm’ yazıyormuş…