Bir bakarsın rüzgar olmuş sevgi
esmiş sen orda yokken yetişememişsin. Belki bir an yüzünü güneşe dönmekti belki bataklıktan seni çıkarabilecek tek güç. Kimine göre bir masal kahramanı olduğu. Kimine göre bir gerçek içinde var olduğu.
Bazen kalabalıklarda yalnız kalmaktı bazen devleştirmekti derinleştiremediğini. Kimine göre hep bir şarkıyla kalpte depreşen bir duygu kimine göre bir fotoğraf karesinde dondurulan kısacık bir an. Kimine göre gitmek kimine göre kalmak. Bazen de sadece gideni sessizce seyretmek…
Hepimiz sevmek istediğimiz kadar sevilmek de istiyoruz.
Kendi dilimizdeki aşkı dinlemek istiyoruz karşımızdakinden de.
Hayaller kuruyoruz düşlüyoruz istiyoruz kalbimizi açıyoruz. Sonra birisi çıkıp geliyor birden. Geliyor fakat bizi bizim dilimizle sevmiyor.
Bocalıyoruz anlamıyoruz hani o bizim bildiğimiz istediğimiz sevgiye benzemiyor ya hemen etiketliyoruz sevmiyor diye.
Oysa oda kendince öyle güzel seviyor ki.
Kendi kalbinde coşkularla taşıyor aşkını.
Yetmiyor bize bizim hatalarımızın hep güzel işlemeli kılıfları oluyor da onun hataları hep yavan çiğ sevgi dışı geliyor bize.
Hani kalbimiz kırıldı ya üzüldük yorulduk uyuşamadık ulaşamadık ya. Sanki biz hiç kalp kırmadık ya. Küçük mükemmel kalbimizde en mükemmel aşkı biz biliyoruz ya.
İşte bu yüzden:
Gidiyorsa sevmiyordur zordan kaçıyordur.
Gülmüyorsa küsmüş söyleyemiyordur.
Üzüyorsa gaddardır.
Ağlattıysa acımasız bir kalbi vardır.
Anlamadıysa hiçbir zaman anlayamayacaktır.
Haklı çıktıysa bu egosundandır.
Sustuysa umursamadığındandır.
Konuştuysa haklılık savaşındadır.
Gözü daldıysa yanımızda mutsuzdur.
Gerçekten öyle midir?
Peki sevgi neydi?
Sevgi:
Emektir birlikte gelişmektir.
Dönüşmektir özgürleşmektir.
[SIZE=4]Birinin elini tutup kendi elinle bir hissetmektir. [/SIZE]
[SIZE=4]
Düşlediğimiz beklediğimiz hayalini kurduğumuz sevgiyi bizim yaratmamızdır. İki kişiden bir olmaya iki doğrudan başka yeni doğrular bulmaya birine sırtını güvenle yaslamaya dair keyifli bir yolculuk.
Sevgi kusurludur bu kadar mükemmel değildir bence.
[/SIZE]Yoksa ne emeğe ihtiyacı olurdu ne gelişmeye ne sana ne de bana.
Sevgi bizle vardır bizden vardır biraz vardır.
Belki her şey ve herkes tek başına harikadır. Bununla birlikte marifet birlikte enfese ulaşmaktadır…
esmiş sen orda yokken yetişememişsin. Belki bir an yüzünü güneşe dönmekti belki bataklıktan seni çıkarabilecek tek güç. Kimine göre bir masal kahramanı olduğu. Kimine göre bir gerçek içinde var olduğu. Bazen kalabalıklarda yalnız kalmaktı
bazen devleştirmekti derinleştiremediğini. Kimine göre hep bir şarkıyla kalpte depreşen bir duygu kimine göre bir fotoğraf karesinde dondurulan kısacık bir an. Kimine göre gitmek kimine göre kalmak. Bazen de sadece gideni sessizce seyretmek…Hepimiz sevmek istediğimiz kadar sevilmek de istiyoruz.
Kendi dilimizdeki aşkı dinlemek istiyoruz karşımızdakinden de.
Hayaller kuruyoruz
düşlüyoruz istiyoruz kalbimizi açıyoruz. Sonra birisi çıkıp geliyor birden. Geliyor fakat bizi bizim dilimizle sevmiyor. Bocalıyoruz
anlamıyoruz hani o bizim bildiğimiz istediğimiz sevgiye benzemiyor ya hemen etiketliyoruz sevmiyor diye.Oysa oda kendince öyle güzel seviyor ki.
Kendi kalbinde coşkularla taşıyor aşkını.
Yetmiyor bize
bizim hatalarımızın hep güzel işlemeli kılıfları oluyor da onun hataları hep yavan çiğ sevgi dışı geliyor bize.Hani kalbimiz kırıldı ya
üzüldük yorulduk uyuşamadık ulaşamadık ya. Sanki biz hiç kalp kırmadık ya. Küçük mükemmel kalbimizde en mükemmel aşkı biz biliyoruz ya. İşte bu yüzden:
Gidiyorsa sevmiyordur
zordan kaçıyordur. Gülmüyorsa küsmüş söyleyemiyordur.
Üzüyorsa gaddardır.
Ağlattıysa acımasız bir kalbi vardır.
Anlamadıysa
hiçbir zaman anlayamayacaktır.Haklı çıktıysa bu egosundandır.
Sustuysa
umursamadığındandır.Konuştuysa haklılık savaşındadır.
Gözü daldıysa yanımızda mutsuzdur.
Gerçekten öyle midir?
Peki sevgi neydi?
Sevgi:
Emektir
birlikte gelişmektir. Dönüşmektir
özgürleşmektir. [SIZE=4]Birinin elini tutup kendi elinle bir hissetmektir. [/SIZE]
[SIZE=4]
Düşlediğimiz
beklediğimiz hayalini kurduğumuz sevgiyi bizim yaratmamızdır. İki kişiden bir olmaya iki doğrudan başka yeni doğrular bulmaya birine sırtını güvenle yaslamaya dair keyifli bir yolculuk.Sevgi kusurludur
bu kadar mükemmel değildir bence. [/SIZE]Yoksa ne emeğe ihtiyacı olurdu
ne gelişmeye ne sana ne de bana. Sevgi bizle vardır
bizden vardır biraz vardır. Belki her şey ve herkes tek başına harikadır. Bununla birlikte marifet birlikte enfese ulaşmaktadır…
