aksam saat 20 civarlarıydı, mesajlasıyorduk... o bana askını, beni cok sevdigini, bensiz olmayacagını, olsada cok zor olacagını söyluyordu. bende aynı seyleri ona söyluyordum. sensiz olamam, yasayamam diyordum, ne olur beni bırakma diyordum! ikimizde birbirimizi cok ama cok seviyorduk. mesajlasmaktan saatin ilerledigini bile farkedememişiz, saat gece 1 olmus, biz hala mesajlasıyoruz, adeta yuce askımızı anlatıp duruyoruz birbirmize! o kadar cok seviyoruz ki birbirmizi, uyku bile gelmiyordu. bi ara canının cok sıkıldıgını söyledi! neden dedim canın sıkılıyor! bilmiyorum dedi, anlamı yok ama sıkıntılıyım askım dedi! sıkma canını askım dedim, bak ben hep yanındayım dedim. sonra sadece cvp olarak, SENİ SEVİYORUM yazdı. sonra dusundum, benim yazdıgım msja neden sadece bu cevabı gönderdi dedim, öylece dusundum! hemen aradım, gecenin bi yarısı olmustu! aradıgımda aglıyordu, ne oldu canım dedim, neden aglıyosun dedim! cevap vermedi! bir sure oyle agladı, sonra, askım seni cok seviyorum dedi, eger bensiz kalırsan, beni unutma dedi! askım dedim neden böyle konusuyorsun dedim, ne sen bensiz, nede ben sensiz kalacagım, ikimizde hep beraber olacagız dedim!
1 hafta sonra evlenecegiz halbuki! hersey cok guzel giderken, böyle konusmaları beni uzmustu. hatta o aglarken, böyle konurken beni bile aglattı telefonda... bana sordu sen neden aglıyosun dedi, senin uzulmene daynamadım dedim, sende aglam ne olursun dedim! tmm dedi! hadi kapatalım dedim! uykum geldi dedi. tamam dedim, hadi yatalım dedim. kapatmadan son bir kez sana bişey ösyleyecegim dedi. tabi ki söyle, seni dinliyorum dedi! askım ben bir tek seni sevdim, hepte seni sevecegim, dugun gununu sabırsızlıkla bekliyorum, insallah hiç ayrılmayız, SENİ SEVİYORUM bitanem dedi ve direk telfonu kapattı. sonra hemen msj yazmıs, iyi geceler askım, seni seviyorum yazmıs! bende hemn yazdım, bende seni seviyorum, tatlı ruyalar askım, yarın görusurz dedim.
ikimizde gecenin bi yarısı uyumaya basladık! ben pek erken kalkamam, uykum agırdır, kalkmam zordur yani! sabaha 9 civarları, uyuyorum biliyorum! ama bi ses duyuyorum, hoca sela veriyomus, ruyamda göruyorum zannediyorum, halbuki gercek sela sesiymiş... hala uynamadım, sonra hoca adını söyleyince ' hasanın kızı şifa vefaat etmiştir' diyince yataktan öyle bir fırladım ki, aglgıyordum. duyduguma inanmaıyordum. hemen evlerine gittim, herkez aglıyo, anası kriz gecirmiş, herkez toplanmıs, gözlerinde herkezin yas, bense bitmişşim, yerde yatıyodu, ustu örtulu, yanına gittim, şifaaaaa dedim, ölemezsin, kalk bak annen yanınada, ben yanındayım, bak dugun hazırlıkları yapılıyo, sen nereye gidiyosun, hiç bi beni dusunmedin, hani dun söz vermiştik birbirimize, ne oldu dedim sözumuze! bak baban da burada, hani sen babanuı uzmezdin, aglatmazdın, ya şimdi neden aglatıyosun kalk ne olur kalk kalk şifaaa!!!!
megersem bilmedigim bi hastalıgı varmıs, benden gizlemiş... şifam akciger kanseriymiş! bana söylemediler! o gunden sonra yıkıldım! hayatım mafoldu, onsuz yasamak gercekten cok zormus!!!
her hafta mezarına giderim, en sevdigi lale cicegini, mezarıan götururum, konusurum, olanları ona anlatırım! birazda aglar, sonra Allah'ım onu üzme orada diye dua eder eve gelirim. zaten de o dam da, her yerde onun resimleri! ne zaman o dama girsem aglıyorum! ve suan 17 yıl gecti hala aglıyorum! ben şifamı cok sevdim hala seviyorum... o ölmedi, kalbimde hala yasıyor...
arkadaslar, canım sıkılıyodu, kafamdan uydurdum, yazdım, umarım begenirsiniz... inakar ediyorum,bende kendime inanamadım, ben yazarken agladım! kendim uydurdum, kendim yazdım, kendim agladım !!!
dikkat:
hikaye; kişiler dahil, HAYAL olarak yazılmıstır... uslanmaz'dan...
1 hafta sonra evlenecegiz halbuki! hersey cok guzel giderken, böyle konusmaları beni uzmustu. hatta o aglarken, böyle konurken beni bile aglattı telefonda... bana sordu sen neden aglıyosun dedi, senin uzulmene daynamadım dedim, sende aglam ne olursun dedim! tmm dedi! hadi kapatalım dedim! uykum geldi dedi. tamam dedim, hadi yatalım dedim. kapatmadan son bir kez sana bişey ösyleyecegim dedi. tabi ki söyle, seni dinliyorum dedi! askım ben bir tek seni sevdim, hepte seni sevecegim, dugun gununu sabırsızlıkla bekliyorum, insallah hiç ayrılmayız, SENİ SEVİYORUM bitanem dedi ve direk telfonu kapattı. sonra hemen msj yazmıs, iyi geceler askım, seni seviyorum yazmıs! bende hemn yazdım, bende seni seviyorum, tatlı ruyalar askım, yarın görusurz dedim.
ikimizde gecenin bi yarısı uyumaya basladık! ben pek erken kalkamam, uykum agırdır, kalkmam zordur yani! sabaha 9 civarları, uyuyorum biliyorum! ama bi ses duyuyorum, hoca sela veriyomus, ruyamda göruyorum zannediyorum, halbuki gercek sela sesiymiş... hala uynamadım, sonra hoca adını söyleyince ' hasanın kızı şifa vefaat etmiştir' diyince yataktan öyle bir fırladım ki, aglgıyordum. duyduguma inanmaıyordum. hemen evlerine gittim, herkez aglıyo, anası kriz gecirmiş, herkez toplanmıs, gözlerinde herkezin yas, bense bitmişşim, yerde yatıyodu, ustu örtulu, yanına gittim, şifaaaaa dedim, ölemezsin, kalk bak annen yanınada, ben yanındayım, bak dugun hazırlıkları yapılıyo, sen nereye gidiyosun, hiç bi beni dusunmedin, hani dun söz vermiştik birbirimize, ne oldu dedim sözumuze! bak baban da burada, hani sen babanuı uzmezdin, aglatmazdın, ya şimdi neden aglatıyosun kalk ne olur kalk kalk şifaaa!!!!
megersem bilmedigim bi hastalıgı varmıs, benden gizlemiş... şifam akciger kanseriymiş! bana söylemediler! o gunden sonra yıkıldım! hayatım mafoldu, onsuz yasamak gercekten cok zormus!!!
her hafta mezarına giderim, en sevdigi lale cicegini, mezarıan götururum, konusurum, olanları ona anlatırım! birazda aglar, sonra Allah'ım onu üzme orada diye dua eder eve gelirim. zaten de o dam da, her yerde onun resimleri! ne zaman o dama girsem aglıyorum! ve suan 17 yıl gecti hala aglıyorum! ben şifamı cok sevdim hala seviyorum... o ölmedi, kalbimde hala yasıyor...
arkadaslar, canım sıkılıyodu, kafamdan uydurdum, yazdım, umarım begenirsiniz... inakar ediyorum,bende kendime inanamadım, ben yazarken agladım! kendim uydurdum, kendim yazdım, kendim agladım !!!
dikkat:
hikaye; kişiler dahil, HAYAL olarak yazılmıstır... uslanmaz'dan...
