Beni sevmek için yanan yüreğin neden şimdi sustu?Ve kelimelerin... Neden bu kadar acımasızca çıkıyor dudaklarından... Kıyamazdın ya bana, ne değişti şimdi?Ben yine aynı ben, sana tutsak...Yine sana aşık,yine sadık ve yine
USLANMAZ BİR BEKLEYİŞTE...
Dedim ya ben yine aynı ben!
Öyle özledim ki gözlerime bakışını,seslenişini,kızışını bile...
Eski eski de kaldı demek gelmiyor içimden... Ellerimdeki izini silmek istemiyorum ya da adına çizgiler atmak...Bakışını istiyorum,gözlerini,ellerini,gamzelerini...
Ah o günler... Ne çabuk da geçtiler...
Ben artık ellere haram saydım kendimi, bir sana helal...
Olmayışın set çekemedi aramıza, bilemedi ki sevdamın büyüklüğünü, bilemedi ki bekleyişimin ve sabrımın uslanmaz bir çoşkuyla sürdüğünü...Bilemedi ki,bilemedin ki...
Şimdi baktığım heryerde büyük harflerle ismin yazıyor,unutmayı aklımdan geçirdiğim her an mıhlanıyor gözlerime , unutmayayım diye... Düşünüyorum da benim imtihanım da SENSİN belki de...
Çektiğim her acıya "YA SABIR"deyip sussamda,doyurmuyor artık geçmişin artıkları.Tükeniyorum, tükeniyor SABR-I SEVDAM...
Son soluklarımı çekerken içime , belkide son sözlerimi söylüyorum,habersiz...
Olsun...
Olmayışının,gelmeyişinin, duymayışının, belki de sevmeyişinin inadına;
Seni seviyorum... Seni seviyorum.... Seni çok seviyorum