geceleri yaşamak...

Ben hep geceleri yaşarım... Gece güler, gece ağlar, gece yazar, gece
üşür, gece sever, gece düşünür, gece yaşarım...

Her gece aynı çukur yere uzanır, üstüme yanlızlığı örter, bazen de kafama kadar çekip yorganı gömülürüm uykusuzluklara... Ama ben severim gece yaşamayı, kendimle kalmayı, kendime kızmayı, kendimle konuşmayı, kendimi bilmeyi severim bu kadar kendini bilmezin olduğu bir hayatta...

Kendimle başbaşa yaşarım geceyi keyfimce hesap vermeden kimseyi takmadan(!). Yalan;kimseyi takmadan olmuyor geceleri, biri takılıyor illa ki kafama, takılmakla da kalmıyo gecemi paylaşıyor uzaktan da olsa, beynimi kemiriyor bazen, bazen de içime kadar işliyor her gece... Saatler geçiyor ama o durmak bilmiyor sürekli aklımdan çıkmıyor, sanki damarlarımda dolaşıyor, nefesimle ciğerlerime doluyor, sonra bir yolunu bulup kalbime uzanıyor... Ama her defasında gece bitiyor güneş doğuyor ve ben hepsini unutup, bir yerlere
sokuşturup gizleyip hislerimi, maskemi takıyorum her sabah yüzüme ve gülüyorum gördüğüm her yüze...

Böyle sürüp gidiyor ta ki tekrar gece olup, yalnızlığımı yanı başıma alıp kendimle baş başa kalana dek... Sonra yine o kısır döngü başlıyor, aldığım nefeste, kanımda, göz yaşımda, içtiğim bir duble de, söndürdüğüm sigaramda bile rahat bırakmayan, etrafımda dolaşıp duran yalnızlığımı bozan kafamı kurcalayan O geliyor geceme...

Belki de geceleri bu yüzden özlüyor, bu yüzden her sabah gece olsun diye dua ediyorum... Bu yüzden geceleri seviyorum

alıntı

geceleri yaşamak güzeldir insan hüzün gemilerine binip rüzgarla yola çıkar yelkenleri açıp prensesim

Haklisn Prensim....

yuregine saglik abicim harika

sağol canım seninde eline sağlık

Gözlerimdeki hüzün damla damla akarken bu kente, gökyüzüm şimşek şimşek çakmakta ve bir yıldız daha kaymakta her şeyden habersiz.

Gecenin mumu erirken an ve an, ben karanlığa kavuşurken sessiz sedasız, aramaktayım senin ihanet dolu bakışlarını her şeye inat…



Yine…
Yeniden….
Defalarca kanayarak..…


Görüyor musun yar?

Bir sandal açılmakta şimdi tek başına, içine koca umut parçalarımı doldurmuş gitmekte,
Kaybolmakta bilinmezliğe…
Kalbimin kırıkları kan kırmızı rengin içine gömülmekte çığlık çığlığa…
Yollarına sermişim hepsini, gelirsen kanasın diye dört bir tarafın,
Vazgeç diye gelmekten her tarafa dökmüşüm gümüş rengi cam parçalarını…



Anla ve gelme…
Gelme yanmasın canın.…
Yanmasın canım daha fazla…



Sen giderken usulca,
Ellerinin kokusunu son kez çektim ciğerlerime sen farkında olmadan…
İhanetinin acımtırak tadı yaktı boğazımı, tam o anda şeytanın kahkahalarını duydu kulaklarım, karanlığın en korkutucu zamanlarında…



O anda anladım şeytanın egemenliğine girdiğini…
O zaman anladım senin çoktan gittiğini…

Anladığım anda kaçtım…
Sana doğru koşarken kaçtım, senden kaçmaya başladım…
Yollarına serdiğim kırıklara takıldı ayaklarım…
Acım arttı, acım fazlalaştı…
Kanayarak kaçtım…


Gözlerimdeki hüzün damla damla akarken bu kente, kan kırmızıya boyandı tüm deniz…
Bir sandal gitmeye başladı bilinmezliğe…
Gecenin mumu erirken, yıldızlar düşmeye başladı bir bir sandalın üzerine…
Cehennemin ateşi yakmaya başladı yüreğimi…
Ben seni ararken, şeytan son kez baktı gökyüzüne…



Fırtınanın ortasında kalakaldım bir başıma…
Şeytanın nefesi batırdı umut dolu sandalı ve sen…
Sen yine, yeniden dönmeye başladın karanlığıma…


Dört bir yanım kanamaya başladı…
İhanetinin acısı sardı her tarafımı…
Her bir zerrem dolmuşken seninle…
Ben seni bıraktım…
Kendimi yollara attım…
Yıldızlar serildi önüme…
Yine de senden kaçtım…
Kaçarken tekrar tekrar seni aradım…



Gözlerimdeki hüzün damla damla akarken bu kente, gökyüzüm şimşek şimşek çakmakta ve bir yıldız daha kaymakta her şeyden habersiz.
Gecenin mumu erirken an ve an, ben karanlığa kavuşurken sessiz sedasız, aramaktayım senin ihanet dolu bakışlarını her şeye inat…



Yine…
Yeniden….
Defalarca kanayarak..…

çok sağol çileğimmmmmmmmmm