Derler ki
hayat umut ettiğin kadardır
Senin umudun
hiç tükenmesin;
Yüreğindeki umut ateşi
hiç sönmesin
Ömrün uzun
hayatın mutlu
yüreğin umutlu olsun …
[SIZE=4]Ey sevgili
umudunun tükendiği yere beni koy
Sana umut toplayacağım
umudunun tükendiği yerde…
Dikenli
taşlı yollar; patikalar
Sana
bana
bize mahsus değildir
Hayat
acılar olsa da güzeldir…
Dertler
çileler ve özlemler
Sanma ki sadece bize özeldir
Her şeye rağmen hayat
yaşamaya değerdir…
Ey sevgili
umudunun tükendiği yere beni koy
Sana umut toplayacağım
umudunun tükendiği yerde…
Bir bak en derin aşkların timsali güle
Kaç yüreği kanatmıştır dikenleri
Nasıl da yırtmıştır seven gönülleri…
Oysa onları çeken sadece bir umuttu
Yüreklerindeki yangına düşecek olan
Belki de
bir damla mutluluktu
Ve uğruna ömür verdikleri
Bir kırmızı gül
pembe gül
Üç günde yapraklarını döktü…
Ey sevgili
umudunun tükendiği yere beni koy
Sana umut toplayacağım
umudunun tükendiği yerde…
Hayatı tanımak
Hayattakileri anlamak zor olsa da
İbret bulabiliriz
bize sunulan bir bardak suda
Ki hep dolu dolu olmayacaktır bardağımız
Ya da hep boş kalmayacak;
Gün gelecek ki hayat bulacağız bir yudumunda…
Hep boşlar olmasın
kısacık ömrümüzde
Hep karalar yer etmesin
gözlerimizde
Hayatın başka renklerini de bulacağız…
Koş ey sevgili
imkansız deme
Belki küçük dünyamıza büyük gelecek
Gri yağmur bulutları bizi bekliyor
Ve belki de bir gökkuşağı…
Ey sevgili
umudunun tükendiği yere beni koy
Sana umut toplayacağım
umudunun tükendiği yerde…[/SIZE]

Senin umudun

Yüreğindeki umut ateşi

Ömrün uzun


[SIZE=4]Ey sevgili

Sana umut toplayacağım

Dikenli


Sana


Hayat

Dertler

Sanma ki sadece bize özeldir
Her şeye rağmen hayat

Ey sevgili

Sana umut toplayacağım

Bir bak en derin aşkların timsali güle
Kaç yüreği kanatmıştır dikenleri
Nasıl da yırtmıştır seven gönülleri…
Oysa onları çeken sadece bir umuttu
Yüreklerindeki yangına düşecek olan
Belki de

Ve uğruna ömür verdikleri
Bir kırmızı gül

Üç günde yapraklarını döktü…
Ey sevgili

Sana umut toplayacağım

Hayatı tanımak

Hayattakileri anlamak zor olsa da
İbret bulabiliriz

Ki hep dolu dolu olmayacaktır bardağımız

Ya da hep boş kalmayacak;
Gün gelecek ki hayat bulacağız bir yudumunda…
Hep boşlar olmasın


Hep karalar yer etmesin

Hayatın başka renklerini de bulacağız…
Koş ey sevgili

Belki küçük dünyamıza büyük gelecek
Gri yağmur bulutları bizi bekliyor
Ve belki de bir gökkuşağı…
Ey sevgili

Sana umut toplayacağım

