Yıllar önceydi sokaklarında hasret kokan bir şehirde yürüyordum...Yanlızdım
kimsesizdim Hüzün doluydum. Terkedilmiş harabe bir yürekti taşıdığım. Geceyi seviyordum insanlar yoktu yalanları yoktu bir başıma hayaller kurabiliyordum en azından geceleri. Temiz hayallerdi içinde güzel bir gelecek ve tertemiz kalpli bir sevda vardı. Yoktu içinde ayrılık içinde yoktu ihanet içinde yoktu hüzün. Mutluluk vardı güzeldi hayallerim ve geceler güzeldi..Sonra sabah oluyordu
geceden kalan ne varsa bir çırpıda silinip gidiyordu.Sokakta yürüyen insanlar sonlanmış düşlerimi anlatıyordu sanki bana. Ayrılık kokuyordu etrafım. Bitmiş sevdalar egemen olmuştu sokaklara... Acıydı ama hayat hep mutluluk vermiyordu insanlara ve her aşk hikayesi kavuşarak bitmiyordu.
İşte bu karamsar tablonun ortasında seninle karşılaştım. Aslında buna karşılaşmakta denilemez. Uzak bir şehirdeydin ve bir kez bile olsa görmemiştim seni.. Ne gözlerini bir kez görmüştüm ne ellerini tutmuştum. Sen bir hayaldin ulaşılması imkansız ama ben çok seviyordum seni.Yalanlardan uzakta sevmiştim ve hep sevecektim.. Çünkü sen hayatımın gerçeğiydin...
Sen geceydin benim için yalanlardan uzak bir sevda
karanlığıma ışıktın. Sen mutluluktun benim için
Sen temiz bir kalp
Sen mutluluktun...Uzaktasın
tenim tenine değmesede Sen hep benimlesin.Hayatıma girdiğin için Teşekkürler..
