Benim için mutluluk, bir bakisindi senin...

ufak bir tebessumun... ansizin yolladigin bir mesaj...

"prenses"i duymakti senin agzindan...

Mutluluk seni gordugum o ilk andi...

Seninle gecirdigim bir kac saatti mutluluk,

kollarinda oldugum bir kac an...

saclarimla oynamandi ve simsiki sarilmandi bana...

Hissettigime inandigim ruhundu mutluluk,

ellerini tutmak, kalbine dokunmak...



Gozlerine baktigim zamanlarda bana anlattiklarindi mutluluk...

Kokundu, tenindi... sadece kollarinda olmakti mutluluk,

hep orada kalmayi istemekti belki de...

Ben dogalligini sevdim senin, herkes "dogruyum" derken,

dogruyum demeden "dogrum" olmani sevdim...

Deliligini sevdim, kuralsizligini, korkusuzlugunu sevdim,

kendinle barisikligini...

Cocuk ruhunu sevdim, icinde biraz "ben" barindiran...

Korkularini sevdim, bana benim gibi oldugunu hatirlatan......

Mutluluk senin oldugun her yerdi benim icin,

mutluluk sadece senin yaninda olabilmekti aslinda.....

varligindi mutluluk Ve En Önemlisi ßenim Olmandı Mutluluk

Simdi iSe En Büyük Üzüntüm ßenden qiTmiş oLman ..

...