Ogün içimde bir sıkıntıyla kalktım yataktan,bilmediğim birşey anlamadığım bir karamsarlık vardı üzerimde...
Sesini daha iki gün önce duymuştum oysa,ama aklımdan çıkmıyordun o gün.
Saçma sapan düşüncelerle boğuşuyordu yüreğim,o an bir telefon çaldı ve karşımdaki ses sendin...
İyi olduğunu bilmek rahatlatmadı beni,o sıkıntıyı atamıyordum üzerimden...
İçimdeki sıkıntının sesime yansıdığının farkında değildim sen sorana kadar.Sana "iyiyim" derken bile sesimin titrediğini farkettim.
Sende çok sessizdin o gün,havadan sudan konuştuk önce ve bir an ikimizde sustuk.Sonra sen adımı fısıldadın yavaşça "sana birşey demek istiyorum" dedin aynı ses tonuyla."Seni dinliyorum" diye cevap verdim."seni seviyorum" dedin sessizce...beni canından çok sevdiğini biliyordum ama ilk kez duymuştum bu sözü senden.Sen duygularını rahat dile getiremezdin ilk kez söylemiştin bunu bana...
Yinede içimdeki sıkıntı gitmemişti, "bende seni seviyorum" dedim telefonu kapatmadan önce son kez fısıldadın "seni seviyorum" diye.
Yaşlı gözlerle kapattım o gün telefonu ve bir türlü kurtulamadım o sıkıntıdan.
Çok değil ertesi gün aldım acı haberini, "o öldü" dediklerinde inanamadım.Daha birgün önce konuşmuştum seninle gelmene birkaç ay vardı,öyle sevmiştimki seni buna inanamazdım...
Şimdi yıllar geçti o günün ardından ama ben seni unutamadım...Yıllar acmasızca geçip gitti,hiç düşünmemiştim o gün sesini son kez duyacagımı,hiç düşünmemiştim bana söylediğin o sözün son söz olacağını...
Hala kulaklarımda çınlıyor sesin,aynı o günki gibi bir uğultu sarıyor yüreğimi ve sen sesleniyorsun bana...SENİ SEVİYORUM...SENİ SEVİYORUM...SENİ SEVİYORUM...
__________________