Bir gün sana dönmek için almamıştım onca yolu, biliyorum.
Ama, döndüm işte...
Zaten hep öyle olmamış mıydı?
Nasıl oldu da bunca acıdan sonra hala seni seviyorum, bilmiyorum..
Hep öyle oldu zaten...
Sen üzdün, ben sevdim..
Ben seni, üzdüğün için sevdim sen, seni sevdiğim için üzdün...
Seni unutmak için bu şehirdeyim.
Seni unutmak için kaçmıştım sevdiklerimden, sevenlerimden.
Sanırım, apar topar kaçarken kendimi unutmuştum kaçtığım yerde ve belki de bu yüzden unutamıyordum bir türlü seni.
İşte bu yüzden hep dönüp dolaşıp geldiğim yerde, yine kendimi buluyordum.
Kendimi her bulduğum yerde, birdaha sana ölüyordum...
Söyledim ya, üzdün beni.
Yavaş yavaş kaybettim seni.
Önce ellerini kaybettim, çok zaman geçmeden başka elleri tuttu ellerin.
Sonra gözlerini, sonra da dudaklarını...
Şimdi 3.cü tekillerle öpüşürken kapanıyor gözlerin...
Ben hep sevdim, sen üzdün.
Sen hep üzdün, ben sevdim.
Ben sevdim sen üzdün.
Sen üzdün, ben sevdim.
Ama bu gün belki de inanarak söylüyorum.
...SENİ UNUTTUM...
Evet, artık sevmiyorum seni, çık git aklımdan.
Kusura bakma ama bu sefer dönüş seferlerini iptal etti yüreğim aldığım onca yolun...
Bu defa inanmıyacağım sana, sana inanan kimse kalmasa bile kanmayacağım...
Kimse kalmasa da sana ağlayan, ağlamıyacağım sana.
Ellerin sonsuza kadar boş kalsa da boşluğa sarılacak hep ellerim...
Seni sevmiyorum, git artık...
Git artık nolur yoksa (m) kayacak bütün seni sev(m)iyorumlardan...
Git artık...
SENİ SEVİYORUM, GİTSENE..
Ama, döndüm işte...
Zaten hep öyle olmamış mıydı?
Nasıl oldu da bunca acıdan sonra hala seni seviyorum, bilmiyorum..
Hep öyle oldu zaten...
Sen üzdün, ben sevdim..
Ben seni, üzdüğün için sevdim sen, seni sevdiğim için üzdün...
Seni unutmak için bu şehirdeyim.
Seni unutmak için kaçmıştım sevdiklerimden, sevenlerimden.
Sanırım, apar topar kaçarken kendimi unutmuştum kaçtığım yerde ve belki de bu yüzden unutamıyordum bir türlü seni.
İşte bu yüzden hep dönüp dolaşıp geldiğim yerde, yine kendimi buluyordum.
Kendimi her bulduğum yerde, birdaha sana ölüyordum...
Söyledim ya, üzdün beni.
Yavaş yavaş kaybettim seni.
Önce ellerini kaybettim, çok zaman geçmeden başka elleri tuttu ellerin.
Sonra gözlerini, sonra da dudaklarını...
Şimdi 3.cü tekillerle öpüşürken kapanıyor gözlerin...
Ben hep sevdim, sen üzdün.
Sen hep üzdün, ben sevdim.
Ben sevdim sen üzdün.
Sen üzdün, ben sevdim.
Ama bu gün belki de inanarak söylüyorum.
...SENİ UNUTTUM...
Evet, artık sevmiyorum seni, çık git aklımdan.
Kusura bakma ama bu sefer dönüş seferlerini iptal etti yüreğim aldığım onca yolun...
Bu defa inanmıyacağım sana, sana inanan kimse kalmasa bile kanmayacağım...
Kimse kalmasa da sana ağlayan, ağlamıyacağım sana.
Ellerin sonsuza kadar boş kalsa da boşluğa sarılacak hep ellerim...
Seni sevmiyorum, git artık...
Git artık nolur yoksa (m) kayacak bütün seni sev(m)iyorumlardan...
Git artık...
SENİ SEVİYORUM, GİTSENE..
