Kıldan ince kılıçtan keskin beklentilerini ulaştramazsın
muhataplarının hassas alıcılarına...
dahası ulaştırdığını sanırsın sende...
hissis dersin birde onlara cevap vermediklerinden dolayı...
ama onların haberi yoktur sende olup bitenden...
sorgulamak için içine kapanırsın sonra
bu kez daha onulmadık girdaplar çeker içine seni...
varlığına kadar uzar sorgulamanın boyutu...
unutmadığını hatırlarsın yapılanları
yapılanların ne kadar çok olduğunu anlarsın birde
hepsini bir arada ilk defa görüyorsundur çünkü...
çok büyük yük gelir bu kez...
altından kalkılmaz sanırsın hayatı...
sonra gözyaşlarınla yıkar temizlersin sayfayı...
inat kaplar içini bu kez
yokmuş gibi davranırsın
davrandığını sanırsın yani
ama
başka bir şokda
daha da çok birikmiş olarak bulacaksındır
yapılanları...
Sensiz bu dünyayı sevmiyorum... sevmiyorum.... sevmiyorum...
Anladım Ki..
Anladım ki hayat siz yaşadığınız ve hissettiğiniz kadar var.Yaşadığınız acı sizi her nekadar dibe batırıyor gibi görünse
bi o kadar da güçlendiriyor.İş onlarla baş edebilmekte.Siz sizi güçlendiren şeylerden her ne kadar acı duysanızda onlar size mutlaka bir gün birer birer tecrübe olarak dönüyor.Yaşadığın acılardan ders çıkarabiliyorsan üstesinden gelip kısa bir zamanda tebessüm edebiliyorsanız siz piştiniz demektir.Onlardan ders çıkarın sizi dibe batırmasına izin vermeyin ve mutlaka size uzanan bi elin varlığı hep yanınız da hissedin(olmasada...)
Bilmezler yalnız yasamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana;
İnsan nasıl konuşur kendisiyle;
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler.
Orhan Veli Kanık
muhataplarının hassas alıcılarına...
dahası ulaştırdığını sanırsın sende...
hissis dersin birde onlara cevap vermediklerinden dolayı...
ama onların haberi yoktur sende olup bitenden...
sorgulamak için içine kapanırsın sonra
bu kez daha onulmadık girdaplar çeker içine seni...
varlığına kadar uzar sorgulamanın boyutu...
unutmadığını hatırlarsın yapılanları
yapılanların ne kadar çok olduğunu anlarsın birde
hepsini bir arada ilk defa görüyorsundur çünkü...
çok büyük yük gelir bu kez...
altından kalkılmaz sanırsın hayatı...
sonra gözyaşlarınla yıkar temizlersin sayfayı...
inat kaplar içini bu kez
yokmuş gibi davranırsın
davrandığını sanırsın yani
ama
başka bir şokda
daha da çok birikmiş olarak bulacaksındır
yapılanları...
Sensiz bu dünyayı sevmiyorum... sevmiyorum.... sevmiyorum...
Anladım Ki..
Anladım ki hayat siz yaşadığınız ve hissettiğiniz kadar var.Yaşadığınız acı sizi her nekadar dibe batırıyor gibi görünse
bi o kadar da güçlendiriyor.İş onlarla baş edebilmekte.Siz sizi güçlendiren şeylerden her ne kadar acı duysanızda onlar size mutlaka bir gün birer birer tecrübe olarak dönüyor.Yaşadığın acılardan ders çıkarabiliyorsan üstesinden gelip kısa bir zamanda tebessüm edebiliyorsanız siz piştiniz demektir.Onlardan ders çıkarın sizi dibe batırmasına izin vermeyin ve mutlaka size uzanan bi elin varlığı hep yanınız da hissedin(olmasada...)
Bilmezler yalnız yasamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana;
İnsan nasıl konuşur kendisiyle;
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler.
Orhan Veli Kanık