Sensizliği Yazmak İstedi Kalemim...
Aslında Kararsızdı Başlarken...
Giden Seni mi Yazmalıydı, Yoksa Bende Kalan Seni mi ?
Ne Şekilde Olursa Olsun...
Neyi Anlatırsam Anlatayım...
Hangi Yönüyle Bakarsam Bakayım Ayrılığa Hepsi Aynıydı...
Hepsi Aynı Acıydı...
Tarifi Yoktu...
Kelimeler Yetersizdi
Geceler Hepsinde Uykusuz, Sabahlar Her Birinde Aynı Derece Yakıcıydı...
Güne Sensiz Merhaba Demek Ne Kadar Zorsa, Gecelere Sensiz Düşlere Dalmakta O Kadar Zordu...

İçimdeki Çocuksu Kırgınlığımı...
Belki de Bana Gelmeyişinin...
Beni Sevmeyişinin Burukluğu Gözlerimdeki...
Ne Sevmekten Alabiliyorum Kendimi, Ne Yokluğuna Tükenmekten...
Ağlayamıyorum...
Birikiyor İçime Tane Tane Yokluğunun Acısı...
Kurumuş Bir Kaç Güz Yaprağı Gibi Solgun Ümitlerime Tutunuyorum...
Tuttuğum Her Dal Kırılıyor Birer Birer...
Ve Düştüğüm Yer Yine Sen Oluyorsun!
Bırakamıyorum Sana Gelen Yanımı...
Gidemiyorum Tutsağı Olduğum Sevdandan...
Oysa Sevda Sensizliğe Tutulmaktı...

''Gönderilmemiş aşk mektupları''

Buna yapacak yorum bulamadım.
Gidenin sende bıraktığı kişiyi anlatmak nasıl bir duygudur acaba...
İlginç olsa gerek.
Teşekkürler Orhan bey.

XESAR Adlı Kullanıcıdan Alıntı:Buna yapacak yorum bulamadım.
Gidenin sende bıraktığı kişiyi anlatmak nasıl bir duygudur acaba...
İlginç olsa gerek.
Teşekkürler Orhan bey.

ben teşekkür ederim xesar...

history Adlı Kullanıcıdan Alıntı:

Yalnızlığı mutluluk sanıyordum,,

ta ki seni tanıyıncaya kadar

ve

sen gittiğinde

yanlnızlık kabusum oldu..

Duygularına sağlık,,teşekkürler.

teşekkür ederim History...