Her yeri şerefsizlerle kaplanan …
Şerefsizliğin alıp başını gittiği ..
Doğruların yalana çevrildiği ..
Yalanların doğruya çevrildiği..
Umutların , hayallerin Düşünmeden öldürüldüğü..
Bu Kahrolası dünyada ..
Taze açan bir güldük sadece ..
Bilmezdik ki biz nelerle karşılaşacağımızı ..
Kaç tane sahte surat göreceğimizi ..
Yüzümüze bakan , gözyaşartan dünyanın ..
Arkamızdan Güldüğünü ..
Biz hep güler yüzlü sanırdık toğrağı ..
Ve biz onun üstünde yeşillenen birer filizdik sadece ..
Karanlıkta parlayan güneşmiydik yoksa biz ..
Yoksa karanlığın uçurumlarına yolculuk yapan birer yolcumu ..
Yanmayan bi ışıktık ..
Yanacaktık ..
Ama yanamadık ..
Bilemezdik ki biz ..
İnsan bildiğimiz hayvanların geleceğimizi felç edeceğini ..
Bizim örf adetlerimiz var diyen ..
Namus kavgası adı altında ..
Terörü Ülkemize yayan ..
Töre diye diye ..
Kaç kızın hayatını söndüren ..
Kaç insanın umutlarını idam eden ..
Şerefsizleri tanıdık biz ..
Onların sayesinde Hapsolduk ..
Şerefsizler sayesinde hayata küsmeye mahkum olduk biz ..
Yaşım daha 19..
Beynim yoruldu yaşlandı artık ..
Umut yolum kapalı , kapandı …
Azrailim zaten belli ..
Lanet olası kader ..
Bana sormadan ..
Rızamı Almadan ..
Attı ateşlere beni , fırlatırcasına ..
Kışımı soğuklar , Yazımı ateşler sarmalmış ..
Yanıyorum içten içe..
Donuyorum Gizlice ...
Bir insan bi kez ölür dimi ..
Hiç ölüp ölüp dirilirmi ..
Bende isterdim , istediğimin olmasını ..
Bende isterdim şerefsiz lafını duymamayı ..
Ama ben , ve ben gibiler yoktu bu hayatta ..
İkinci plandık ..
Şerefsizler , Hayvanlar ön plandaydı ..
Ben istemedim ardı ardına ölmeyi…
Ölüp Ölüp dirilmeyi ..
O şerefsizler öldürdüler ..
Ben istemedim ..
Bi daha ölmeye cesaretim var ..
Ama bi daha kalkıp dirilmeye gücüm yok artık ..
Zor ..
Çok zor ..
Ya tamamen öldür beni şerefsiz ..
Ya da çık git hayatımızdan ..
Duymayayım ismini bi daha ..
Ne benim seni kovmaya hakkım var ..
Ne de senin benim umutlarıma koymana …
Ya sen vazgeç bu huyundan ..
Ya da ben pes edeyim ..
Çıkıp gideyim lanet olası yaşamdan ..
Arkadas bildiğim ..
Dost bildiğim ..
Ben şerefsizlerle pençeleşirken ..
Söylesene ..
Söyle ..
Sen nerdesin ..
Ama yok be ..
Sende gelme arkadas ..
Bu serefsizler ..
Bunlar açmayan gülünü soldururlar ..
Umutlarını paramparça yaparlar ..
sonrada kaderini , kendileri gibi şerefsizin birine satarlar ..
Döktüğün gözyaşlarına bakmazlar …
Güldük biz ..
Şimdi dikenlerimiz kaldı burada ..
Ne kokumuz kaldı , ne de güzelliğimiz ..
Gelme dost gelme ..
Bi Gül daha Kırılmasın ..
Bi umut daha parçalanmasın ..
Yok olan bi umut ..
Koparılan bir gül olsun ..
Emrehan ..
Şerefsizliğin alıp başını gittiği ..
Doğruların yalana çevrildiği ..
Yalanların doğruya çevrildiği..
Umutların , hayallerin Düşünmeden öldürüldüğü..
Bu Kahrolası dünyada ..
Taze açan bir güldük sadece ..
Bilmezdik ki biz nelerle karşılaşacağımızı ..
Kaç tane sahte surat göreceğimizi ..
Yüzümüze bakan , gözyaşartan dünyanın ..
Arkamızdan Güldüğünü ..
Biz hep güler yüzlü sanırdık toğrağı ..
Ve biz onun üstünde yeşillenen birer filizdik sadece ..
Karanlıkta parlayan güneşmiydik yoksa biz ..
Yoksa karanlığın uçurumlarına yolculuk yapan birer yolcumu ..
Yanmayan bi ışıktık ..
Yanacaktık ..
Ama yanamadık ..
Bilemezdik ki biz ..
İnsan bildiğimiz hayvanların geleceğimizi felç edeceğini ..
Bizim örf adetlerimiz var diyen ..
Namus kavgası adı altında ..
Terörü Ülkemize yayan ..
Töre diye diye ..
Kaç kızın hayatını söndüren ..
Kaç insanın umutlarını idam eden ..
Şerefsizleri tanıdık biz ..
Onların sayesinde Hapsolduk ..
Şerefsizler sayesinde hayata küsmeye mahkum olduk biz ..
Yaşım daha 19..
Beynim yoruldu yaşlandı artık ..
Umut yolum kapalı , kapandı …
Azrailim zaten belli ..
Lanet olası kader ..
Bana sormadan ..
Rızamı Almadan ..
Attı ateşlere beni , fırlatırcasına ..
Kışımı soğuklar , Yazımı ateşler sarmalmış ..
Yanıyorum içten içe..
Donuyorum Gizlice ...
Bir insan bi kez ölür dimi ..
Hiç ölüp ölüp dirilirmi ..
Bende isterdim , istediğimin olmasını ..
Bende isterdim şerefsiz lafını duymamayı ..
Ama ben , ve ben gibiler yoktu bu hayatta ..
İkinci plandık ..
Şerefsizler , Hayvanlar ön plandaydı ..
Ben istemedim ardı ardına ölmeyi…
Ölüp Ölüp dirilmeyi ..
O şerefsizler öldürdüler ..
Ben istemedim ..
Bi daha ölmeye cesaretim var ..
Ama bi daha kalkıp dirilmeye gücüm yok artık ..
Zor ..
Çok zor ..
Ya tamamen öldür beni şerefsiz ..
Ya da çık git hayatımızdan ..
Duymayayım ismini bi daha ..
Ne benim seni kovmaya hakkım var ..
Ne de senin benim umutlarıma koymana …
Ya sen vazgeç bu huyundan ..
Ya da ben pes edeyim ..
Çıkıp gideyim lanet olası yaşamdan ..
Arkadas bildiğim ..
Dost bildiğim ..
Ben şerefsizlerle pençeleşirken ..
Söylesene ..
Söyle ..
Sen nerdesin ..
Ama yok be ..
Sende gelme arkadas ..
Bu serefsizler ..
Bunlar açmayan gülünü soldururlar ..
Umutlarını paramparça yaparlar ..
sonrada kaderini , kendileri gibi şerefsizin birine satarlar ..
Döktüğün gözyaşlarına bakmazlar …
Güldük biz ..
Şimdi dikenlerimiz kaldı burada ..
Ne kokumuz kaldı , ne de güzelliğimiz ..
Gelme dost gelme ..
Bi Gül daha Kırılmasın ..
Bi umut daha parçalanmasın ..
Yok olan bi umut ..
Koparılan bir gül olsun ..
Emrehan ..
