Bu sabah bir türkü doğdu gözlerime,
Adı sen,
Yağmurla geldi sözleri gönlümün yanaklarına çisil çisil,
Yazdım yazdım, kalemim bitinceye kadar yazdım,
Mısralardaki kelimelerin anlamı yeniden doğmakmış,
O kadar alıştırdın ki varlığına,
Seni göremediğim günler de bir türkü oldun dudaklarıma
Bir gün mü uzak, yoksa sen mi?
İkisi de imkansız kadar imkansız,
Aslında biliyorum,
Sende olmayacaksın, o günde asla gelmeyecek,
Nefesin kadar yakın olsam da,
Bir girdabın dönencesi kadar uzaksın,
Ne yapılır adı sen?
Ne yapılır bilmem ama bir gerçek var ki,
Yağmur yağmasa da gözlerim ıslak,
Rüzgar esmese de gönlümde fırtınalar,
Güneş doğmasa da güneşim oldun
Hem gönlüm yorgun, hem de dilimde tükendi kelimeler,
Bir çare arasam da biliyorum ki çare sensin adı sen,
İşte imkansızın zindanlarında ki çare,
Sen ne kadar imkansızsan çarede bir o kadar imkansız,
Çözemedim yeşillim kara telli girdap düğümlerini,
Alamadım uçurum bakışlım delikanlı yüreğini,
Sevemedim seni benim sevdiğim kadar beni sevebilecek birini,
Biliyorum sonu hüzün olacak bu sevdamın,
Çünkü adı sen, soyadı imkansız,
Bunun anlamı da şu;
Demek ki sevdam hem adsız hemde soyadsız,
Bu sonda yüreğimin kabul edemeyeceği kadar imkansız…