Bu sana yazdığım son satırlar...
Bu dinlediğim son şarkı bizim üstümüze söylenmiş.
Kilit vurdum kalbime, umutlarıma.
Ne bundan böyle sevdaya dair bir şeyler beklenebilir yüreğimden
ne de nefret edebilirim birinden.
Ben hamal değilim ki; hep kahrını
taşıyım ömrün; Alın atık üzerimden hayata dair ne varsa.
Alın sevdaya dair acıları, paylaşın aranızda...
Sen sanıyorsun ki, kolay geliyor gidişin bana..
Arkanı döndüğün ilk andan gözlerim gülecek mi yeniden sanıyorsun?
Söylesene!
Sen ne sanıyorsun aşkı, sevgiyi, söylesene!
Kolay olan, kaçmaksa, yalansa, vazgeçişse;
ben zor olanı seçiyorum ve Seni Hala Seviyorum.
Sen öyle san, farzet ki her şey çok kolay...
Gittiğini sandığın sen, giderken bende kalanlarını,
yani seni, yani aşkı, yani bizi alamayacaksın benden....
Geri vermeyeceğim onları, benim onlar, bana ait.
Biliyor musun,
acı olan asla gidişin değil..
Belki bir gün sevmeyi öğrendiğin de yanında ben olmayacağım..
Bir sabah gözlerini yeni doğan güne açtığında başkası olacak yatağında..
Benim içinse sadece "sen" var olacak baktığım her yerde...
Ve işte ilk defa o gün sebepsiz ağlayacağım,
o gün yağan yağmur gizlemeyecek gözyaşlarımı.
Kim bilir belki de aynadaki hayalin ilk kez asacak suratını bana
ve o sabah sensiz ve üşümüş uyanacağım!
Her şeyin bir bedeli var biliyorum ve bende bu bedeli ödüyorum.
Ödediğim bedel sensizlik, yalnızlık, aşksızlık
Oysa yüreğim her şeye rağmen mutlu olmanı diliyor....
Seni bulduğum yerden başlıyorum yürümeye..
Seni düşünüyor ve gecenin ayazında üşüyorum..
Veda bile etmeden gidişin geliyor aklıma, sadece susuyorum..
Git
iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit,
Günahıma girmeden, katilim olmadan git!
Git de şen şakrak geçen günlerine gün ekle,
Beni kahkahaların sustuğu yerde bekle.
Git ki
siyah gözlerin arkada kalmasınlar,
Git ki
gamlı yüzümün hüznüyle dolmasınlar.
Mademki benli hayat sana kafes kadar dar,
Uzaklaş ellerimden uçabildiğin kadar.
Hadi git,
benden sana dilediğince izin, Öyle bir uzaklaş ki karda kalmasın izin.
Kahrımın nedenini söylesem irkilirler;
Çünkü herkes beni Kays, seni Leyla bilirler.
Sanırlar ki sen beni biricik yar saymıştın;
Oysaki hep yedekte, hep elde var saymıştın.
Hadi
Git,
ne bir adres, ne bir hatıra bırak,
Zannetme ki, pişmanlık, mutluluk kadar ırak!
Sanma ki fasl-ı bahar geldiğim gibi gitmez,
Sanma ki hüsranını görmeye ömrüm yetmez.
Her darbene tahammül edecektir bedenim,
Gururum mani olur perişanıma benim.
Yari Ferhat olanın ellerle
ülfeti ne? Şirin ol katlanayım dağ gibi külfetine.
Henüz layık değilken tomurcuk kadar aşka,
Sana gül bahçesini kim açar benden başka!
Hercai arılara meyhanedir çiçekler, Kim bilir şerefinden kaç kadeh içecekler!
Mademki aşk tablosunun takdirinden acizsin,
Git de
çağdaş ressamlar modern resimler çizsin.
Ne vedaya gerek var, ne de mektuba hacet,
Git de
Allah aşkına bir selama muhtaç et!
Güllere de aşk olsun gene sen kokacaksan!
Fallara da aşk olsun gene sen çıkacaksan!
Kopsun nerden inceyse artık bu bağ, bu düğüm!
Her gece daha berbat, daha vahim gördüğüm.
Korkulu düşlerimi yorumdan kaçırıyorum;
Sırf sana üzülüyor, sırf sana acıyorum!
Git
iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit,
Günahıma girmeden,
katilim olmadan git! ... 
[yt]-K_xXNYVvws[/yt]
