Sevmek bazen bildiğin halde her şeyi susmakmış

Seni darmadağın edecek her şey olup bitmiş

Yapılıp edilmiş olduğu için sevdiğince

-dileyemediğin için olmamasını da hani-

Sadece susmayı dileyip, susmayı yaşamakmış



Sessiz onurlu bir direnişmiş, aslında bu suskunluk

Fırsat vermekmiş karşındakine

Her insanın ikinci bir şansa ihtiyaç duyacağını

Bilmenin farkındalığı ile

Soluksuz uzun bir bekleyişmiş

Bir şekilde telafi edilsin diye yapılan hatalar

Olur ya insanlık hali herkes yanlış yapabilir

Diyerek yüce gönüllülük göstermekmiş


Ya da

Hata değil de yapılanın

Bitişini gösterdiğini bir aşkın

Yaşanılamazlığını ortaya çıkardığını sevginin

Anlamamak için umutsuz bir geciktirme çabasıymış

Yüce gönüllülüğün ardına saklanan


Kıyamamakmış sevdiğine onun tüm yok edişlerine rağmen Acıtan inciten dalların budanması yerine, Batmasına izin vermekmiş gönlüne Vazgeçilemezinden kopmamak için Onun senden çoktan vazgeçtiğini bilsen bile Ezen yok eden yakan bir suskunlukla beklemekmiş

Sevmek, aslında sineye çekmekmiş biraz da Hatta “birini kandırmak değil, bilerek kanmaktır aşk” diyenlerin Ne kadar doğru söylediğini yaşayarak öğrenmekmiş

Sevmek bir kerre itiraf edildiğinde

Darağacına giden yola itilmekmiş sevdiğinin eliyle

Yağlı ilmeklere kurban edilmekmiş çaresiz

Sevmek razı olmakmış, vazgeçilmeye bile

Kanar gibi yapıp her söylenilene -sessiz-

Tutulmayan sözlere katlanmakmış


Sevmek yanmakmış buzulların arasında Sıcak yatağında yalnızlığına sarılarak donmakmış..