[YT]http://www.youtube.com/watch?v=hh0n6MpDTIc[/YT]
Sana uzak kentlerden birinde , zamanın bir yerinde ,
Seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi .
Onca zamanın üstünde , eskimeyen bir düşüncesin şimdi .
İnsan her gün anımsar mı aynı gözleri ı
Seni seviyordum ve senin haberin yoktu . . .
Saçlarını izliyordum uzaktan .
Kulağın arkasına düşüşü ve burnun . . .
Herkesten başkaydı işte . . .
Güldüğün zaman , yukarıya bakardın .
Yukarıya kalkan başın ve gülen gözlerin vardı , ne güzeldiler . . .
Sen bilmiyordun ve ben seni seviyordum . . .
Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler ; duvarlara , vitrin camlarına , kaldırımlara çarpıyordu , Geri dönüyordu çoğalarak .
Senin sesini duyduğum masalarda , erteliyordum her şeyi , her şeyi erteleyişim oluyordun , kalp ağrısı oluyordun , birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun .
Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk . . .
Dönemeçler geçiyor , köprüler göze alıyor ve bazen tekin olmayan sular üzerinden atlıyorduk , cesurduk . Ufuk çizgisi maviydi , gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller . Ben seni seviyordum , sen bilmiyordun .
Sevinçlerim oluyordun ara sıra , sen hiç bilmiyordun .
Sonra herhangi biri oldun , bütün sevinçlerim bittikten sonra . Yağmurlar yağdı , serin Haziran akşamları . Derken bir gün uzaktan gördüm seni . . .
Saçların bana inat , başın her şeye meydan okuyarak işte yine aynı , kalbimi acıttın . Her zamanki gibi değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun . . .
Şimdi bunları anlatsa sana birileri , kim bilir ı
Ya da boşver bilme en iyisi . .
Seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi .
Onca zamanın üstünde , eskimeyen bir düşüncesin şimdi .
İnsan her gün anımsar mı aynı gözleri ı
Seni seviyordum ve senin haberin yoktu . . .
Saçlarını izliyordum uzaktan .
Kulağın arkasına düşüşü ve burnun . . .
Herkesten başkaydı işte . . .
Güldüğün zaman , yukarıya bakardın .
Yukarıya kalkan başın ve gülen gözlerin vardı , ne güzeldiler . . .
Sen bilmiyordun ve ben seni seviyordum . . .
Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler ; duvarlara , vitrin camlarına , kaldırımlara çarpıyordu , Geri dönüyordu çoğalarak .
Senin sesini duyduğum masalarda , erteliyordum her şeyi , her şeyi erteleyişim oluyordun , kalp ağrısı oluyordun , birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun .
Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk . . .
Dönemeçler geçiyor , köprüler göze alıyor ve bazen tekin olmayan sular üzerinden atlıyorduk , cesurduk . Ufuk çizgisi maviydi , gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller . Ben seni seviyordum , sen bilmiyordun .
Sevinçlerim oluyordun ara sıra , sen hiç bilmiyordun .
Sonra herhangi biri oldun , bütün sevinçlerim bittikten sonra . Yağmurlar yağdı , serin Haziran akşamları . Derken bir gün uzaktan gördüm seni . . .
Saçların bana inat , başın her şeye meydan okuyarak işte yine aynı , kalbimi acıttın . Her zamanki gibi değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun . . .
Şimdi bunları anlatsa sana birileri , kim bilir ı
Ya da boşver bilme en iyisi . .