Bütün hücrelerime yerleşen sevgini büyük bir azimle attım içimden...
Artık ne sevgim var ne nefretim sana..! Sevin..!
Yolunun ıraklığı değildi sebep, kilometrelerinde üzerine hiç birşey atma.!
Kabullenmesi zor oldu ama sonunda idrak ettim sevmiyosun beni.! Sevme..!
Hiçkimseye yapmadığım şeyi yaptım sana...Yalvardım..!
Ama gururunun çoğu değerinden büyük olduğunu bugün anladım...
Izdırap dolu gecelerime son veriyorum işte... Sevin..!
Evet vazgeçtim senden..! Doğru anladın..!
O kadar tarumar ki şimdi hücrelerim, öylesine çökük gözlerle bakıyorum ki hayata...
Tarifini bile anlatamam sanırım.
Şimdi unutacağımı bilsem çoktan gömerdim seni bir kaç heceye,
ya da bilsem acı çekmeyeceğimi nice yerlerde aldatır, nice geceler gülümserdim alabildiğine...
Dedim ya; yolunun ıraklığı değildi sebep...
Senin uzaklığındı her seferde, gelişlerime gidişlerinle karşılık vermendi.
Sıcaktaydı herkes ben üşüyordum oysa, tutmuyordun ellerimden.
Her çalan telefonda umutluydum, çarpıyordu yüreğim...
Her kapattığın telefonda yıkılıyordum, dizlerim tutmuyordu.
Döküyordum acımı ağır sancılarla hecelere...
Yapma diyordun sadece... Yapma... Yaptırma diyordum o zaman...
Şimdi yine karşı karşıyayız... Beni hep sen terk ederdin geceleri...
Hep sen benden giderdin... Geceleri terk ederdin beni...
Sonra geri dönerdin sabahları.
Şimdi ben gidiyorum senden...
Suç atma hiç birşeye, suç atma hiç kimseye...
ve
Şimdi vazgeçtim ben senden...
Durma git...
Git değer verdiğin gururuna dilerim mutlu eder seni...
Artık ne sevgim var ne nefretim sana..! Sevin..!
Yolunun ıraklığı değildi sebep, kilometrelerinde üzerine hiç birşey atma.!
Kabullenmesi zor oldu ama sonunda idrak ettim sevmiyosun beni.! Sevme..!
Hiçkimseye yapmadığım şeyi yaptım sana...Yalvardım..!
Ama gururunun çoğu değerinden büyük olduğunu bugün anladım...
Izdırap dolu gecelerime son veriyorum işte... Sevin..!
Evet vazgeçtim senden..! Doğru anladın..!
O kadar tarumar ki şimdi hücrelerim, öylesine çökük gözlerle bakıyorum ki hayata...
Tarifini bile anlatamam sanırım.
Şimdi unutacağımı bilsem çoktan gömerdim seni bir kaç heceye,
ya da bilsem acı çekmeyeceğimi nice yerlerde aldatır, nice geceler gülümserdim alabildiğine...
Dedim ya; yolunun ıraklığı değildi sebep...
Senin uzaklığındı her seferde, gelişlerime gidişlerinle karşılık vermendi.
Sıcaktaydı herkes ben üşüyordum oysa, tutmuyordun ellerimden.
Her çalan telefonda umutluydum, çarpıyordu yüreğim...
Her kapattığın telefonda yıkılıyordum, dizlerim tutmuyordu.
Döküyordum acımı ağır sancılarla hecelere...
Yapma diyordun sadece... Yapma... Yaptırma diyordum o zaman...
Şimdi yine karşı karşıyayız... Beni hep sen terk ederdin geceleri...
Hep sen benden giderdin... Geceleri terk ederdin beni...
Sonra geri dönerdin sabahları.
Şimdi ben gidiyorum senden...
Suç atma hiç birşeye, suç atma hiç kimseye...
ve
Şimdi vazgeçtim ben senden...
Durma git...
Git değer verdiğin gururuna dilerim mutlu eder seni...
